Test: Mini Cooper SE

Het gaat te ver om te stellen dat alle EV’s puur met de rekenmachine worden gekozen, feit is wel dat er meer dan bij andere auto’s naar de cijfertjes wordt gekeken. Daar is ook alle reden toe, want elektrische auto’s zitten nog altijd in de ontwikkelingsfase en dat betekent dat de verschillen groot zijn. Waar je nog maar een paar jaar geleden blij moest zijn met een bereik van 150 km en daar stevig voor moest dokken, zijn er inmiddels aardig wat auto’s te koop die voor een schappelijk bedrag een theoretisch bereik van meer dan 400 km bieden. Dat in de EV-wereld alles onder de halve ton als schappelijk wordt beschouwd, is voorlopig nog even een feit, maar getuige de verkoopcijfers zijn de betere EV’s van het moment in elk geval voor de zakelijke koper doorgaans goed bereikbaar.

Uiterlijk vertoon

De Mini Electric heeft goede papieren om juist particuliere kopers aan te spreken. Dat begint al met het uiterlijk vertoon. De auto werd gepresenteerd met opvallende gele accenten en asymmetrische wielen, maar ons testexemplaar bewijst dat het ook anders kan. In een klassiek groen-witte kleurstelling en voorzien van gangbaarder lichtmetaal is het in de eerste plaats gewoon een Mini, ook al zijn de forse E-logo’s net zo min te missen als het grijs gelakte paneel dat de plek van de grille inneemt. Ook de luchthapper daarboven is dichtgemaakt. Het ding is overbodig, maar omdat Mini de Electric als een Cooper S beschouwt, vond men het toch nodig dit ‘gat’ toe te voegen. Met 184 pk is Mini’s eerste EV iets minder krachtig dan een reguliere Cooper S, maar met een 0-100-tijd van dik zeven seconden is de auto zeker vlot. Bovendien is hij met een instapprijs van € 34.900 iets voordeliger dan een benzine-S, en dat hebben we nog niet eerder gezien bij elektrische modellen.

De Mini komt volgens de WLTP-testcyclus 234 km ver. Dat is in het hedendaagse EV-landschap toch wat teleurstellend. Snelladen gaat met maximaal 50 kW; de accu kan in 36 minuten van compleet leeg naar 80 procent worden geladen. De Mini is zeker geen stroomlijnwonder, maar blijkt vooral op de snelweg efficiënt met de energie om te gaan. Bij snelheden van maximaal 100 km/h – dat is nu immers de standaard – blijkt het met de Mini goed haalbaar om in de buurt te komen van de fabrieksopgave.

Razend direct

De Mini voelt fel aan. Het is zeker geen Tesla, maar de bekende duw in de rug waar elektrische auto’s om bekendstaan, is hier toch echt aanwezig. Mede door het kleine accupakket heeft de Mini een geringe gewichtshandicap, wat bij erg snel genomen bochten resulteert in banden die wat eerder beginnen te kermen dan bij een benzine-Cooper S. Verder levert de Britse pret-hatch nagenoeg niets van zijn leuke karakter in. De razend directe, vrij zware besturing zorgt samen met het stevige, communicatieve onderstel voor een erg leuke rijervaring, waarbij het niet eens echt hard hoeft te gaan om lol te hebben. Tegelijkertijd is de auto niet echt comfortabel genoeg voor een lange snelwegrit.

Ook vanbinnen is de Electric een echte Mini. De sterk rechtopstaande voorruit levert een uniek uitzicht op en de zitpositie achter het dikke stuurwiel is subliem. De van andere Mini’s bekende retro-vormen komen ook hier gewoon terug. Het drukke dashboard moet net je smaak zijn, kwalitatief is het van een zeer hoog niveau. Vorm is hier en daar nadrukkelijk voor functie gegaan, maar toch vinden we snel onze weg. Het infotainment is vergelijkbaar met wat moedermerk BMW aanbiedt en dus van zeer hoog niveau. Het centrale touchscreen ziet er gelikt uit, kent een doordachte indeling en laat zich ook via de bekende draaiknop tussen de stoelen bedienen, wat in de praktijk al snel volledig op de tast kan. Een tweede scherm, met daarop onder meer een snelheidsmeter en rij-informatie, prijkt op de stuurkolom. Wat vormgeving en indeling betreft valt hier niets te kiezen, maar dankzij een uitgebreide boordcomputer en een slimme splitscreen-functie van het centrale scherm komen de cijferfreaks hier toch aan hun trekken.

Weinig te kiezen

In Mini’s kun je per traditie de aankleding van de auto goed naar eigen hand zetten, maar de Electric-versie doet daar slechts in beperkte mate aan mee. Buiten vier ‘voorgeconfigureerde’ versies, de lakkleur en de wielen valt er weinig te kiezen. De hier geteste Yours is de duurste variant, die dan ook meteen is uitgerust met onder meer leer, een panoramadak, Harman Kardon-audio en sfeerverlichting. De € 42.900 die Mini voor deze uitvoering vraagt, is daarmee meteen het maximum.