Mercedes-Benz SLS AMG Roadster (2012)

De manier waarop de open SLS tegen de tunnelwanden hoestte en alles op alles zette om de rijbeleving echt onvergetelijk te maken, zal ons nog lang bijblijven. In een flamboyante auto als deze wil je geen bescheiden, weggemoffeld uitlaatgeluid, maar word je blij van een zelfverzekerde, imposante en bijpassende soundtrack.

Technisch is de Roadster gelijk aan de dichte SLS AMG. Ook hier dus de bekende atmosferische 6,2-liter V8, die gekoppeld is aan een zeventrapsautomaat met dubbele koppeling. Ook aan het uitlaatsysteem veranderde niets, al merk je in de Roadster des te beter dat AMG heel wat werk heeft gestoken in het kerkorgel dat onder de auto doorloopt en eindigt in twee keurige sierstukken. Het spektakel begint al zodra je op de rood opgloeiende startknop op de tunnelconsole drukt; voor in de lange neus hoor je een aantal pompen aanslaan, waarna de startmotor de acht zuigers op gang brengt en de twee uitlaten je ogenblikkelijk begroeten met een brul die niets aan de verbeelding overlaat. Na dat indrukwekkende startsalvo komt de Duitse achtcilinder al snel weer terug in zijn stationaire uitgangspositie. Trek je het kleine, opengewerkte pookje daarna naar 'D', dan klinkt de V8 laag en zwoel, maar niet erg krachtig. Hier is nog weinig 'typisch AMG' aan, maar dat beeld smelt als sneeuw voor de zon zodra het motorblok goed op temperatuur is en het rechterpedaal naar de vloermat kan.

Flinke krachtreserve

De manier waarop de 6,2 liter grote machine op dat moment in toeren klimt, is echt ongeëvenaard. Door zijn flinke krachtreserve van 571 pk en 650 Nm pakt de SLS altijd bijzonder soepel op bij lage toerentallen, maar het blijft keer op keer verbluffend met welke snelheid de wijzer op de rechter tellerschaal naar rechts sprint. In no time schurkt-ie tegen de 7.000 toeren aan. Terwijl de zuigers steeds sneller op en neer dansen, spugen de uitlaten met toenemende overtuiging hun geweld op straat. Wat je hoort, is geen hoge snerp of emotionele huil, maar een onophoudelijke brute, bijna boze brul. Wanneer je de automaat met de draaiknop op de middenconsole op de sportiefste stand 'S+' instelt, ontsnappen er bij het overschakelen smakelijke plofjes uit de uitlaten. Die komen ook terug wanneer de zevenbak een tandje terug doet.

Ook in de wereld van de supersportwagens is het steeds gebruikelijker dat je de auto verregaand op de wensen van het moment kunt aanpassen. De SLS AMG Roadster is daar een uitstekend voorbeeld van: met de komst van de open variant introduceert Mercedes AMG Ride Control. Dat zijn elektronisch instelbare dempers, waarbij je kunt kiezen uit drie standen: van comfortabel tot hard. Een aanrader, want het zorgt ervoor dat je de SLS meerdere karakters kunt aanmeten; van een bijna zacht cruisende Benz tot een veel harder afgeveerde auto met een echt sportief randje. Tel daarbij op dat je het schakelgedrag en de gasrespons van de automaat (van soepel tot bruusk) naar wens kunt aanpassen met de AMG Drive Unit naast de startknop en je hebt een verrassend flexibele sportwagen. Die rijdt heel speels, reageert vlot op stuurbewegingen en laat zich bijvoorbeeld mooi een bocht in remmen.