Mercedes-Benz SL 500 (2012)

Bij de vorige SL experimenteerde de fabrikant al voorzichtig met aluminium delen, bij de huidige is de hele koets opgetrokken uit lichtmetaal. Slechts de omlijsting van de voorruit heeft nog stalen verstevigingen. De SL 500 is door Mercedes' ingrepen 125 kilogram lichter dan zijn voorganger. Een vedergewicht is het met z'n bijna 1.800 kilogram nog altijd bepaald niet. Onder het rijden kan de SL dan ook maar ternauwernood maskeren dat het echt een zware jongen is. Dat de auto toch aardig wendbaar aanvoelt, heeft-ie te danken aan het ABC-onderstel (Active Body Control) met actieve vering, dat bewegingen van de carrosserie bij optrekken en afremmen, en overhelneigingen in bochten tegengaat.

Ook de relatief directe besturing doet een duit in het zakje. Alle techniek ten spijt weet de Mercedes niet echt een lichtvoetige indruk te maken. Vooral in wat knijpende bochten voel je dat het gewicht zich verplaatst en moeten de voorbanden hun beste beentje voorzetten om de SL in het gareel te houden.

Via het Comand-systeem kun je invloed uitoefenen op het karakter van het onderstel van de SL, maar zelfs wanneer je de hardste stand selecteert, blijft de Benz een heerlijk comfortabele auto. Een heel snelle, dat wel.

Bak trekkracht

De SL 500 heeft een variant aan boord van de geblazen achtcilinder die dienstdoet in de E 500. Dankzij de kunstmatige beademing door één turbo per cilinderbank ontwikkelt de V8 al bij lage toerentallen een bak trekkracht waar je stil van wordt. Al bij 1.800 tpm heeft de Benz z'n maximale koppel van liefst 700 Nm voorhanden. Dankzij de enorme trekkracht bij lage toerentallen presteert de Mercedes moeiteloos. Als je rustig aan met het verkeer mee hobbelt, verricht de 4,6-liter onder de lange motorkap merkbaar geen enkele inspanning. Maar ook als je het gaspedaal vloert, doet de achtpitter schijnbaar schouderophalend z'n werk. Vrijwel onmerkbaar komen de turbo's in en wordt de Mercedes richting einder gekatapulteerd. De achtcilinder laat bijna niet van zich horen en het onderstel laat ook in de meest straffe afstelling enige ruimte voor deining.

De rust aan boord wordt louter en alleen verstoord door de te traag schakelende zeventrapsversnellingsbak. Voor sportief rijden is de bak net niet alert genoeg. Versnellen gaat geheel zonder moeite. Dat de krachtbron zich wel degelijk inspant, kun je aflezen aan het brandstofverbruik. De test-SL lurkt elke 8,6 kilometer een liter brandstof weg.

Met het dak gesloten waan je je in de Mercedes in een coupé. Aan niets is af te lezen
dat het dak weggeklapt kan worden in het achteronder; zelfs de bedieningsknop van de kap zit onder een afdekklep in de middenconsole. Het aluminium klapdak houdt geluiden van buiten adequaat uit de cockpit. Als de twee delen van het dak zich echter na een druk op de knop terugtrekken onder de achterklep, zit je met de ruiten en het windscherm omhoog nog altijd zeer comfortabel uit de wind. De Mercedes ziet er bovendien op z'n best uit met de kaponderdelen opgestapeld in de kofferbak. Z'n proporties komen er dan gewoonweg gelukkiger uit. Met het dak dicht lijken die niet vanuit elke hoek helemaal te kloppen.