Mercedes-Benz M-klasse - Doorgelicht

Twee gezichten

AutoWeek 17 2018 Magazine Mercedes M-klasse
AutoWeek 17 2018
AutoWeek 17 2018

Je leest het in AutoWeek 17 2018

De Mercedes-Benz ML behoort tot het allerhoogste in de pikorde van SUV's. Een werkpaard van de bovenste plank, die toch veel comfort biedt.

De Mercedes-Benz ML (W164) is van 2005 tot 2011 in de Verenigde Staten gebouwd. Wij stellen hier een ML 320 CDI op de proef. Alle uitvoeringen hebben standaard aandrijving rondom, een afdaalhulp en het elektronisch geregelde tractiesysteem 4ETS. Daarmee kun je bijvoorbeeld een zware aanhanger uit een nat weiland sleuren. Wie van plan is om deze dikkerd regelmatig door het terrein te laten ploegen, doet er goed aan om naar een exemplaar met offroad-pakket uit te kijken. Die heeft ook een lage gearing, een differentieelsper voor de voor- en achteras en een handmatige bedieningsstand voor de automatische versnellingsbak. Daarmee is de ML een alleskunner. Het hoge trekgewicht is voor veel mensen een belangrijk aankoopargument bij de ML. Dat bedraagt 3,5 ton: het maximum dat je met rijbewijs BE mag meenemen. De combinatie van vierwielaandrijving, het hoge koppel van de diesel en de als optie verkrijgbare Airmatic luchtvering maakt de ML de perfecte trekauto.

IDEAAL RIJDIER

Lange afstanden overbruggen met een maximum aan comfort is een andere sterke kant van de M-klasse. Vooral als de auto Airmaticluchtvering heeft. Daarmee zweeft hij over alle oneffenheden die je tegenkomt. De soepele automaat, de sterke motoren en de hoge zitpositie maken deze Mercedes zeer geschikt voor lange tochten. De V6 diesels (280-300-320-350 en CDI/350 Bluetec) zijn pittig bij het wegrijden, met een rustige loop en een acceptabel verbruik (ca. 10,0 l/100 km). Bij elke gebruikte auto is een vorige eigenaar die voorzichtig is geweest een aanbeveling. Misschien telt dat wel vooral bij de ML. Zo zien 23-inchwielen er vet uit, maar de terreinvaardigheden worden er slechter van. Anderzijds moet je oppassen met exemplaren die een hard leven als trekauto achter de rug hebben, want daardoor kan het onderstel sneller slijten.

Auto’s die veelvuldig door de modder ploegen, kunnen voortijdig last krijgen van roestvorming. Asophanging en spoorstangen vertonen bij een ML vaak speling, maar dat is ook geen wonder bij een auto met minimaal 2.200 kilo leeggewicht. Ook de remmen moeten het door al die kilo’s ontgelden en juist dit soort reparaties is erg prijzig. Zo kost het vervangen van de remblokken en -schijven van de ML 320 CDI aanzienlijk meer dan bij de vergelijkbare E-klasse (W 211). Versleten remmen en olieverlies bij de motor en versnellingsbak zijn de meest voorkomende problemen die bij de apk aan het licht komen. Bij de Airmatic komen daar nog lekkende veerpoten bij en ook de staat van de compressor is kritisch.

Tot slot moet de 7G-Tronic automaat schokvrij schakelen. Bij exemplaren met V6- en V8-benzinemotoren die tot september 2006 zijn gebouwd, trad slijtage op bij de kettingwielen van de balansas. Zelfs met de lichtste diesel, de 280 CDI met 190 pk en 440 Nm, komt de ML goed van zijn plaats. Maar een snelle auto is het niet. Aan de andere kant van de reeks vinden we de ML 63 AMG. Deze atmosferische 6,3-liter V8 met 510 pk en een 630 Nm brengt de kolos binnen 20 tellen op 200 km/h. Maar dat zal voor velen iets te veel van het goede zijn. De 320 CDI lijkt een mooi compromis. Bij de W 164 starten de vraagprijzen rond de € 9.000; de ML 320 CDI met een tellerstand tot 150.000 km en een onderhoudsboekje moet zo’n € 15.000 opbrengen.

Verder lezen?

Dit artikel is gratis te downloaden in PDF-formaat. Hiervoor maak je eenmalig een AutoWeek account aan, waarna je onbeperkt uit het AutoWeek archief kunt downloaden.

Inloggen of Registreren