Test: Mercedes-Benz GLC 400e

Was de GLK nog een beetje een vreemde eend in de bijt, de GLC die hem opvolgde, bleek een schot in de roos te zijn. De middelgrote SUV werd tot het laatst toe goed verkocht, niet in de laatste plaats door het enorm gevarieerde aanbod aan aandrijflijnen. Er waren viercilinders en zescilinders op benzine en diesel, plug-in hybrides op benzine en diesel, er was een AMG met V8 en de GLC vormde zelfs de basis voor de eerste elektrische productie-Mercedes, de EQC. Grote schoenen om te vullen voor de nieuwe generatie. Allereerst valt op dat het motorengamma een stuk overzichtelijker wordt: je hebt hoe dan ook een 2,0-liter viercilinder. Bij de lancering mag je kiezen uit een 200 en 300 op benzine of een 220 d op diesel. Een negentraps automaat en vierwielaandrijving zijn verplichte kost. De vermogens zijn 204 of 258 pk voor de benzinemodellen en 197 pk voor de diesel. Die drie motoren vormen bovendien gelijk de basis voor de andere drie varianten, die kort na de lancering volgen: de 300 e, 400 e en 300 de. In alle gevallen krijgt de twee­liter dan bijstand van een 136 pk elektro­motor die via dezelfde negentraps automaat ook altijd alle vier de wielen aandrijft. Het accupakket meet altijd 31,2 kWh, waarmee een elektrische actieradius van dik 100 kilometer mogelijk moet zijn. Voor Nederland zal de diesel veroordeeld zijn tot een bestaan in de marge, zowel met als zonder stekker. De benzineversies hebben betere kaarten en omdat we de 300 e al kennen uit de C-klasse nemen we voor onze eerste kilometers de 400 e mee.

De nieuwe Mercedes-Benz GLC-klasse mag de succesvolle eerste generatie opvolgen.

Benzinemotor plug-in is een soort range extender

Voor plug-in-begrippen is 31,2 kWh aan accucapaciteit enorm en bij het aanzetten valt meteen op dat de geschatte actieradius ruim boven de 100 kilometer ligt. Hoewel we de auto tijdens de eerste kennismaking alleen op een testcircuit kunnen rijden en dus niet primair bezig zijn met zo economisch mogelijk rijden, gaat die geschatte reikwijdte ook niet heel hard achteruit. Net als bij de C-klasse kun je de plug-in-GLC dus grotendeels elektrisch rijden en de verbrandingsmotor zien als een soort range extender. De GLC 400 e start bij voldoende lading op in de elektrische modus en een duidelijk voelbare weerstand in het gas­pedaal zorgt ervoor dat je niet onbedoeld de verbrandingsmotor bij laat springen. Heel hard gaat het allemaal niet. Mercedes geeft voor de plug-ins nog geen officieel gewicht op, maar op basis van de C-klasse, die een kleiner accupakket heeft, schatten we dat het gewicht zo rond de 2.300 kilo uitkomt. Dan is 136 pk niet overdadig. Omdat het voor het lawaai echter niet uitmaakt of je 10 of 100 procent vermogen van de elektromotor vraagt, valt er best goed mee te leven. Wil je meer of is de accu leeg, dan springt de 2,0-liter viercilinder bij, die 252 pk toevoegt aan het vermogen. In totaal staat er dan 381 pk tot je beschikking en daarmee springt de stekker-GLC als het moet in 5,6 seconden van 0 naar 100 km/h. Toch voel je dan hoeveel massa de aandrijflijn moet verplaatsen en omdat de samenwerking tussen beide motoren dan niet altijd even soepel verloopt, komt de GLC in dat soort omstandigheden niet zo goed tot zijn recht. Dit is geen auto om keihard mee te planken, zelfs niet op een circuit,

Rijd hem zoals je een Mercedes hoort te rijden

Positief is dan weer dat het onderstel onder dat soort omstandigheden honderd procent meevalt. Het is, nog minder dan heftig terrein, niet zijn natuurlijke habitat, maar dankzij een sloot aan actieve dynamische systemen, zoals vierwielbesturing en adaptieve luchtvering, gaat de zware GLC zeker niet onverdienstelijk de hoek om en wekt het onderstel veel vertrouwen. Grip is er in ruime mate en is die eenmaal op, dan glijdt de SUV voorspelbaar weg over de voor­wielen. Toch begint de GLC pas echt te kloppen als je hem rijdt zoals een Mercedes-Benz: rustig en beheerst. Dan krijg je naast die stabiliteit namelijk heel veel rust, lange veerwegen en een stevige, maar soepele demping. Dankzij zijn gro­tere veerweg heeft de stekker-GLC minder moeite om zijn gewicht weg tedempen en leg je natuurlijk niet bij elke drempel de voorbumper op het asfalt. Het com­promis dat Mercedes hierin heeft gevonden, is bijzonder goed geslaagd, al tekenen we er wel bij aan dat wij een versie hebben met alle toeters en bellen. Het bijbehorende prijskaartje zal in Nederland beslist niet meevallen. Wie dat wil, kan de andere kant op en voor een terreinpakket gaan. Daarmee krijg je onder meer bodembescherming, twee centimeter extra rijhoogte en camerasystemen die kunnen tonen wat er zich allemaal onder de kloeke voorwielen afspeelt.

De Mercedes-Benz GLC heeft ook het enorme MBUX-scherm.Uiteraard staat de optielijst bomvol comfortsystemen die we grotendeels kennen van de C-klasse, waarmee de GLC ook in grote lijnen zijn interieur deelt. Dat is bepaald geen schande. Het enorme MBUX-systeem vraagt weliswaar enige gewenning door het grote aantal functies, maar werkt wel enorm snel en is bovendien grafisch zeer sterk. Het krijgt bijval van een uitgebreid digitaal instrumentarium en een smaakvol vormgegeven en uit mooie materialen opgebouwd interieur. Ruimer dan voorheenHoewel de nieuwe generatie fractioneel lager is dan zijn voorganger zit je op de tweede zitrij door de toegenomen lengte en wielbasis net wat ruimer. Dat wil zeggen: op de buitenste twee zitplaatsen, want in het midden heb je te maken met een hoge cardantunnel. In de bagageruimte past voortaan 600 liter, 50 liter meer dan voorheen. Dat geldt overigens voor de varianten met alleen een verbrandingsmotor. Als we de klep van de plug-in openen, zien we een duidelijke bult, waaronder het accupakket huist. Hoeveel laadruimte er daardoor precies verloren gaat, valt niet te zeggen, maar die 600 liter ga je in de PHEV-uitvoeringen zeker niet halen.

Net als bij de C-klasse moet je offers brengen voor de grote actieradius van de plug-in-modellen. Omdat de GLC minder moeite heeft met het tamelijk extreme gewicht valt er echter beter mee te leven. Dat vergroot de kansen van de nieuwe SUV zonder meer aanzienlijk. De prijzen voor de stekkervarianten zijn nog niet bekend, maar van de instapmotor weten we inmiddels dat die meer dan € 70.000 moet opleveren. Ga er maar van uit dat de plug-in hybrides eveneens rond dat bedrag zullen beginnen, maar dan moet de ellenlange optielijst nog komen. Het zijn echter ongeveer dezelfde bedragen als waarvoor de vorige Mercedes GLC in de prijslijst stond. En als je weet hoe succesvol die is geweest, zijn er kennelijk toch een heleboel mensen die bereid zijn om die zware lasten zonder morren te dragen.