Test: Mercedes-Benz C-Klasse

We roepen in koor dat sedans uit de mode zijn en dat iedereen voor SUV’s en cross-overs gaat, maar de uitgaande Mercedes C-klasse was de afgelopen tien jaar wereldwijd de bestverkochte Mercedes. Niet slecht voor zo’n auto met kofferbak, al heeft de Estate natuurlijk zijn steentje bijgedragen. Ook wij zijn altijd zeer lovend geweest over de uitgaande C. Van de zuinige diesels en plug-in hybrides tot de superdikke C63 AMG in al zijn carrosserievarianten, het zijn domweg erg goede auto’s. Het uitgaande model was destijds een significante stap vooruit ten opzichte van zijn voorganger en zeker voor wat betreft het interieur nam hij afstand van zijn directe concurrenten. Mede door de komst van de CLA ontstond er voor Mercedes ruimte om de auto hoger in de markt te zetten en dat gebeurde dan ook. Hoewel wij nog lang niet waren uitgekeken op de W205 vond Mercedes het na zeven jaar echter welletjes.

Zodoende werd begin dit jaar een gloednieuwe C-klasse onthuld (W206), die in een druk Mercedes-gamma zijn plek mag opeisen. Naast een CLA en CLA Shooting Brake is er nu namelijk ook een A-klasse Limousine, terwijl er bij de SUV’s ook nog een GLB naast de GLA en GLC is gekomen. Er is trouwens ook nog altijd een B-klasse. Kortom, er zijn genoeg Mercedessen om uit te kiezen als je tussen de 40 en 80 mille hebt te besteden.

Mercedes maakt het er met zijn designtaal niet gemakkelijker op. De nieuwe C lijkt uiterlijk veel op de jongste S-klasse, met zijn wat kleinere koplampen en de vrij brede, schuin aflopende achterlichten. Hierdoor lijkt de auto niet alleen veel op de S, maar toch ook wel wat op de nieuwe A-klasse sedan. Alsof het onderscheid tussen de verschillende modellen nog niet klein genoeg was. De lijnen tussen kont en neus blijven redelijk gelijk, met een wat teruggetrokken cockpit waarmee de auto zich en profil wel nadrukkelijk onderscheidt van de voorwielaandrijvers in het gamma. De grille herbergt vanaf nu altijd de ster, maar verandert wel van ontwerp, afhankelijk van de uitvoering. Zo krijgt de AMG-line kleine sterretjes in de vorm van het Mercedes-embleem.

MEER S-INVLOEDEN

Aan de binnenkant zien we ook veel invloeden van de nieuwe S, onder meer met een zeer groot, vrij plat geplaatst touchscreen wat dienst doet als multimediasysteem. Het gebruikt de tweede generatie van Mercedes’ MBUX-systeem en bewijst eens te meer dat het ene touchscreen het andere niet is. Als alles snel werkt en goed bereikbaar én vindbaar is, klinkt onze roep om fysieke knoppen ineens een stuk minder. Een voorbeeld van wat goed functioneert: de klimaatregeling is ongeacht het gekozen menu altijd onder in beeld te bedienen. Zo hoort het!

In de C-klasse meet het scherm standaard 10,25 inch, maar wie dat nog niet groot genoeg vindt, kan ook bijbetalen voor een 12,3inch exemplaar. Voor je neus uiteraard ook een digitaal scherm, waarvan je de styling van de klokken naar wens kunt aanpassen. Een head-up display is optioneel, net als Digital Lighting, dat onder meer navigatieaanwijzingen of belijning op de weg kan projecteren. Het navigatiesysteem werkt eveneens optioneel met augmented reality, dat informatie legt over bestaande videobeelden. We kennen het al van bestaande Mercedessen. Ook in de niet overdreven rijk uitgerust C 180 die wij voor de eerste rit probeerden, maakt het interieur indruk met de gekozen materialen en afwerking. Leuk (en snel) zo’n Tesla Model 3, maar dit is van een ander niveau. En dan hebben we het nog niet eens over de goede zitpositie of de kwaliteit van de stoel.

ENKEL VIERCILINDERS

Motorisch is er interessant nieuws: er komen enkel viercilinders in de nieuwe C. De C 180 die wij reden, heeft een 1.5 turbomotor in de neus die na de facelift ook al in de vorige C-klasse dienst deed. Ook de C 200 heeft deze krachtbron, terwijl de vooralsnog sterkste variant in de vorm van de C 300 is uitgerust met een 2,0-liter turbo met 258 pk. Ook in de AMG’s komen viercilinders, al krijgen die elektrohulp om het totaalvermogen niet te laten onderdoen voor de uitgaande C63. We weten van de A45S dat de Duitsers met gemak 400 pk uit een 2,0-liter peuren, dus met het vermogen komt het ongetwijfeld wel goed. Als het om sound en gevoel gaat, wordt het toch even wennen dat de V8 in dit segment definitief is verdwenen. Mercedes kan er ook niet meer op terugkomen, want grotere motoren passen simpelweg niet in de auto. Hierdoor kon Das Haus met minder overhang vóór werken, wat zowel het design als de weg ligging ten goede komt.

Nog voor de AMG’s op de markt komen, verschijnen er stekker-hybrides van de C-klasse. Die krijgen dankzij een forse 25 kWh-accu een elektrische actieradius van 100 kilometer op WLTP-basis. Bovendien kan de auto 3-fasenén snelladen, wat niet gebruikelijk is bij een PHEV. Die versies volgen echter pas in de herfst, wij doen het tot die tijd met conventionele benzinemotoren, al levert Mercedes in Nederland ook nog één sterke diesel.

ALTIJD ELEKTROKRACHT

Die benzinemotoren hebben altijd elektrohulp trouwens. Dankzij een 20 pk startergenerator die werkt met 48 volt zijn alle nieuwe C-klasses op zijn minst een mildhybrid. Omdat je die 20 pk niet hebt op het piekvermogen telt het vermogen niet bij de benzinekracht op, maar bij lagere toerentallen zorgen de extra paarden voor een prettige boost. Standaard krijg je een negentraps automaat die zeer soepel zijn werk doet. Soepel is sowieso het toverwoord bij de nieuwe C, want het is een érg comfortabele auto. Onze eerste indruk is dat hij nog zachter is dan de uitgaande C, die iets meer een middenweg zocht tussen comfort en dynamiek. Een AMG-line met optionele dynamische dempers komt ongetwijfeld iets anders uit de verf, maar in deze Luxuryline was het vooral stilte en comfort wat de klok sloeg. Het onderstel is wellicht iets te week voor mensen die de licht dynamische neigingen van de oude C wisten te waarderen, maar Mercedes keert in ieder geval merkbaar terug naar zijn wortels. De nieuwe vierwielsturing zorgt ervoor dat de auto compacter voelt dan hij daadwerkerlijk is, wat de rijkwaliteiten ten goede komt.

Ten opzichte van zijn voorganger is de auto net wat langer en breder geworden. Die toegenomen ruimte is ten goede gekomen aan de achterpassagiers. Nog altijd is het vanbinnen niet bepaald een E-klasse, maar het is niet meer zo krap als het ooit was. De kofferbakken zijn ook iets groter geworden. Er is 40 liter bij gekomen, of 45 liter in het geval van de Estate. Uiteraard word je naar wens overspoeld met actieve veiligheidsen rijhulpsystemen, maar daarvoor zul je wel moeten bijbetalen, zoals voor stoelkoeling en massage. Het kan allemaal, maar het is allesbehalve standaard.

De vanafprijs voor de nieuwe C-klasse blijft net onder de € 50.000, maar de optielijst is lang. De 170 pk van de C 180 die wij reden, is afdoende in ons brave landje, maar ga je wel eens naar het buitenland of rijd je veel in de avond 130 km/h, dan is de C 200 toch wel prettiger. De C 300 voegt weinig toe, zeker omdat het ook een viercilinder is. Koop voor dat extra geld liever wat leuke gadgets. Je hebt opties genoeg ...