Mazda 6 Sportbreak 2.0 CiTD Business (2008)

In het verleden maakte Mazda zelf nog dieselmotoren. Kent u bijvoorbeeld nog de twee liter Comprex uit de jaren negentig? Een dieselmotor met mechanisch aangedreven drukpulscompressor, goed voor – riemen vast!
Nu Mazda onderdeel is van Ford betrekt het merk de dieselmotoren van het moederconcern. Opvallend is wel dat het niet de TDCi uit de allernieuwste Mondeo is, die Ford samen met Peugeot bouwt, maar die uit de vorige generatie. De motor is onder handen genomen door de technici en levert meer vermogen en koppel dan in de vorige 6. Eenmaal op gang is hij redelijk stil en de vermogensopbouw verloopt mooi vloeiend. Toch moet je de zesversnellingsbak regelmatig naar een ander verzet dirigeren. De motor is best in staat om bij een tempo van 100 km/h de vaart erin te houden bij 1.700 toeren, maar wil je vervolgens tempo maken, dan is het zaak om het pookje even beet te pakken. De bak laat zich gemakkelijk bedienen, met korte slagen. Het brandstofverbruik blijft met 1:14,0 weliswaar binnen de perken, maar is ook weer niet
spectaculair laag.

Zoom zoom-gehalte
Kijken we naar de rijeigenschappen, dan neigt de Mazda naar scherp en sportief. Mazda gaat voor een zo hoog mogelijk 'zoom zoom'gehalte, wat staat voor meer rijplezier. Dat biedt de 6 zeker.
De besturing biedt voldoende feedback en de reacties op stuurbewegingen zijn lekker direct. Kortom: deze Mazda stuurt erg goed. Van overhellen is bijna geen sprake en hij staat mede daardoor hogere bochtsnelheden toe. Leuk allemaal, horen we u denken, maar wat heb ik eraan? Dan is het goed om te weten dat je ook bij een normale, doordeweekse rijstijl met plezier je dagelijkse bochten en rotondes pakt.
In de Mazda zit je goed, maar toch zou de bestuurdersstoel wel iets meer steun voor de bovenbenen mogen bieden. Kijken we naar de achterbank, dan geeft de 6 Sportbreak lekker veel beenruimte en ook in de breedte is er genoeg bewegingsvrijheid. Openen we de achterklep, dan komen we terecht bij de grote, diepe kofferbak. Die slokt heel wat bagage op en met één ruk aan de karakurihendel leg je de rugleuning plat. Geen gedoe met banken opklappen of wat dan ook. Een goede vinding van de Japanners.
Helaas kent de 6 ook nog wat minpunten. Zo staat de interieurafwerking nog niet op hetzelfde hoge niveau als bij de Duitse concurrentie. Het dashboard is ontegenzeglijk netjes, maar hier en daar zie je nog kunststofsoorten die een beetje gedateerd ogen. De kwaliteit van het geheel is boven iedere twijfel verheven. Het steekt allemaal goed en stevig in elkaar. De bediening roept over het algemeen geen vragen op, hoewel de knoppen links op het stuur enige gewenning vragen. Aan de rechterkant zitten de knopjes voor de bediening van de cruisecontrol.
Mazda is duidelijk van plan om potten te breken in het zakelijke segment. De 6 Sportbreak in Businessuitvoering heeft een navigatie systeem en parkeersensoren tegen een kleine meerprijs.