Mazda 2 driedeurs
Het oog wil ook wat
Zo suf als zijn voorganger was, zo gelikt oogt de nieuwe Mazda 2. Vooral de nieuwe driedeursversie oogt lekker sportief. Maar gaat dat niet gepaard met praktische nadelen ten opzichte van zijn broer met vijf portieren?
De designers hebben bij de driedeurs Mazda 2 goed werk geleverd. Het aflopende dak zorgt in combinatie met de stijgende raamlijn voor een coupéachtige uitstraling die goed past bij de voorzijde met zijn brede wielkasten. Die daklijn gaat niet eens ten koste van de functionaliteit. Achterin heb je namelijk verbazingwekkend veel hoofdruimte en ook met de beenruimte zit het voor een auto in dit segment wel snor. De instap verloopt dankzij het relatief hoge dak redelijk eenvoudig, al getuigt het wel van kruideniersmentaliteit dat alleen op de rechter voorstoel een easy entry-systeem zit.
De enorme voorportieren (ze zijn liefst 17 centimeter langer dan bij de vijfdeurs) dragen weliswaar bij aan een goede toegang, maar hebben de dames en heren van Mazda wel eens bij een winkelcentrum geparkeerd? Probeer daar maar eens uit te stappen met de ver openzwaaiende deuren. Voor je het weet ben je weer een buts rijker, vooral omdat er geen sierstrips op de zijkant zitten.
Zodra je de achterklep opent, valt op dat de kofferbak een hoge tildrempel heeft. Bovendien is hij erg klein. Officieel heeft hij weliswaar een inhoud van 250 liter, maar daarbij worden ook de vakjes onder de laadvloer meegeteld. In de praktijk moet je aardig je best doen om er een grote koffer in kwijt te raken.
Snaarstrak
Op de voorstoelen zit je op zich goed, maar langere mensen moeten door de ver naar voren geplaatste pedalen dichter op het stuur zitten dan prettig is. De hoogwaardige en fraaie uitstraling van het dash maakt een hoop goed, net als het lekker beetpakkende stuur. Het hooggeplaatste pookje draagt bij aan het bedieningsgemak en schakelt lekker direct, maar de achteruitversnelling laat zich lastig inleggen. Voor de rest valt er weinig te klagen over de 2. Stuurbevelen worden razendsnel omgezet en hij ligt snaarstrak op de weg. Door het lage gewicht (alle uitvoeringen blijven onder de 1.000 kg) is de wegligging heerlijk neutraal, onderstuur schittert door afwezigheid. Bovendien maakt de lage massa een lekker wendbaar karretje van de 2, die zodoende net zo sportief rijdt als zijn uiterlijk suggereert.
In Nederland wordt de nieuwe Mazda leverbaar met drie benzinemotoren. De 1.3 is er met 75 pk en als 86 pk sterke 'high power'; daarnaast is er een 1.5 die goed is voor 103 pk. Er is bovendien een 68 pk leverende diesel die met 114 gram CO2-uitstoot ultraschoon is, maar omdat hij geen roetfilter heeft, zou onze overheid hem een boete opleggen. Reden voor de Mazda-importeur om hem niet naar ons land te halen.
Enthousiast
De 1,3-liter benzinemotor is reeds in de 75 pk-uitvoering een lekker pittig motortje, die niet snel de behoefte aan meer doet opkomen. Hij reageert enthousiast op het gas en is daarnaast heerlijk stil. Zelfs bij zo'n 5.000 tpm wordt hij niet storend lawaaiig, ook met het windgeruis valt het alleszins mee bij hogere snelheden. De daarna gereden 'hp'-uitvoering voegt daar voor het gevoel bar weinig aan toe. Hij heeft dan ook slechts 1 newtonmeter koppel meer in de aanbieding, verwaarloosbaar dus. De 1.5 doet met zijn 103 pk logischerwijs wel wat krachtiger aan, maar zelfs hier valt het verschil met de basismotorisering mee; of tegen, eigenlijk. Wie niet constant met zware belading rijdt, heeft feitelijk genoeg aan de 1,3 liter.
De driedeurs Mazda 2 staat inmiddels in de showroom voor prijzen die 600 euro onder die van een vergelijkbare vijfdeurs liggen. Aangezien je qua gebruiksgemak maar weinig inlevert en hij er ook nog eens beter uitziet, is hij zeker het overwegen waard.
