Eerste Rijtest: Mazda 2
Trendbreker in hippe jas
Mazda forceert een heuse trendbreuk met de nieuwe 2. In tegenstelling tot de concurrentie is het model ten opzichte van z'n voorganger gekrompen en afgevallen. Verdwenen is bovendien de doosvorm die de Mazda 2 tot nu toe kenmerkte. De Japanners hebben 'm een hip jasje aangetrokken.
De huidige Mazda 2 valt nogal buiten de boot in het hedendaagse modellengamma van Mazda. Goed, de hoekige vormen suggereren een grote mate van praktische bruikbaarheid, maar van veel 'zoom-zoom' is geen sprake. Daar komt begin volgend jaar verandering in, als de geheel nieuwe Mazda 2 aantreedt. In 2005 gaf Mazda met het studiemodel Sassou op de Frankfurt Motorshow al aan welke richting het uitging met de opvolger van de huidige Mazda 2. In de nieuwe 2 vallen tal van lijnen van de concept-car te herkennen. Hij heeft dan ook niets meer te maken met de generatie van vandaag, of met de Demio waarop die nadrukkelijk geïnspireerd is. Dat heeft-ie overigens des te meer met de komende Ford Fiesta, met welke auto de Mazda diverse onderdelen van het platform zal delen. De Japanners rekenen voorgoed af met de doosvorm door fraai welvende voorste wielkasten toe te passen op de nieuwe 2, a la RX-8. En profil trekt vooral de sterke wigvorm de aandacht, geaccentueerd door de scherp getekende schouderlijn die aan de achterzijde afbuigt boven de ver over de spatschermen doorlopende achterlichtclusters. De achterkant van de Mazda zou zomaar van een Italiaanse tekentafel kunnen komen, met z'n knijpende achterlichten en z'n achterruit met speelse V-vorm aan de onderzijde. Met het optionele GT-M-pakket ziet de Mazda er nog wat sportiever uit. Een lagere voorspoiler, een dakspoiler en dorpelverbreders laten 'm er net wat dikker uitzien. De GT-M onderscheidt zich bovendien door een anders gemodelleerde grille.
Overtollig vet
De Mazda 2 ziet er met z'n ver op de hoeken van de auto geplaatste wielen – de wielbasis is gelijk gebleven aan die van het huidige model – niet alleen gedrongener uit dan z'n voorganger, hij is ook daadwerkelijk wat kleiner: 40 millimeter korter en 55 millimeter lager. In de breedte groeide de Mazda wel, 15 millimeter. De compactere koets draagt niet alleen bij aan een atletischer uitstraling, hij zorgt ook voor een lager totaalgewicht van de auto. Mazda heeft zich sterk geconcentreerd op het reduceren van het voertuiggewicht om daarmee ook het brandstofverbruik van de auto terug te dringen. De nieuwe 2 is bijna 100 kilogram lichter dan z'n voorganger (de 1,3 weegt 930 kilo en de 1,5 935), en Mazda spreekt van een 15 procent lager brandstofverbruik. Gebruik van een lichtere, dunnere staalsoort – met een ultrahoog trekgewicht om de veiligheid niet in het geding te brengen – zorgde voor een daling van het gewicht met 23 kilogram. Speurend naar overtollig vet heeft Mazda verder kilo's bespaard in onder andere het uitlaat- en koelsysteem, de elektrische bekabeling en de wielophanging.
Brievenbus
De prijs voor een modern vormgegeven koets als die van de Mazda 2 is een hoofdruimte achterin die niet meer dan redelijk is. Voor de beenruimte die hij de achterpassagiers biedt, hoeft de Japanner zich echter niet te schamen, en voor de interieurbreedte op schouderhoogte evenmin. Voorin is het voor verreweg de meesten prima toeven. Verwacht uiteraard geen zeeën van ruimte, maar claustrofobisch word je er niet. Het dashboard is opgetrokken uit donkere kunststof, maar Mazda heeft het grote, donkere vlak gebroken door zilverkleurige accenten aan te brengen. De buitenkanten van het dashboard buigen van de inzittenden weg, en samen met een heuplijn die voorin 40 millimeter lager is dan in de huidige 2, zorgt deze ingreep voor een enigszins ruimtelijk effect. De ronde vormen van de ventilatieroosters en van de omlijsting van het centrale display in de middenconsole geven het geheel iets speels.
Net als in de Mazda 5 staat de versnellingspook hoog in de middenconsole, en dus goed onder handbereik. En aardig detail is het dashboardkastje met een open vak, een soort brievenbus, waarin je bijvoorbeeld tijdschriften of wegenkaarten kunt opbergen. Enige afbreuk aan deze vondst doen de tamelijk grove naden van de klep; die sluit niet overal even mooi aan op het dash.
Stabiel
In januari 2008 komt de Mazda 2 beschikbaar met een keuze uit een drietal benzinemotoren: een 1,3-liter van 75 pk, een 1,3 High Power met 86 pk en een 1,5 die 103 pk opwekt. Enige tijd later volgt een 1,4-liter diesel. Een oude bekende, want de CiTD doet nu al dienst in de 2. De benzineversies hebben sequentiële kleptiming en de 1,5-liter voegt daaraan een variabel inductiesysteem toe, dat bij lage toerentallen al meer trekkracht moet genereren.
Tijdens een vluchtige kennismaking presenteert de Mazda 2 1.5 zich als een vlot sturende auto. De elektrische stuurbekrachtiging voelt natuurlijk aan en stuurbewegingen worden zonder dralen opgevolgd. Bij snelle lastwisselingen komt de achterzijde van de auto lichtjes op, maar dramatisch uitbreken is er niet bij.
De compacte Japanner voelt stabiel aan; de aanpassingen van de ingenieurs aan het onderstel (onder andere de vering, demping en de stabilisatorstang werden onder de loep genomen) hebben hun vruchten afgeworpen. Motorgeluiden dringen niet nadrukkelijk door in het interieur. Wel moet je ook de sterkste benzinemotor behoorlijk aansporen om de sokken erin te zetten met de 2. De 103 paardenkrachten komen er niet helemaal uit. In september stelt Mazda de 2 officieel voor, en dan rijden we er uitgebreid mee. Dan zullen waarschijnlijk ook de prijzen bekend zijn. De Nederlandse importeur verwacht dat aan de instapper een prijskaartje zal hangen van rond de veertien mille.
