Lexus NX 300h

Vorig jaar showde Lexus op de IAA in Frankfurt een concept van een midi-SUV met een behoorlijk agressief lijnenspel, een soort Batmobile op hoge poten. LF-NX heette dat monster. De auto is inmiddels klaar voor serieproductie. Het voorvoegsel LF is verdwenen, net als de scherpe randjes. Het resultaat is de NX op deze pagina's. Zoals bij BMW de groei van de X5 de komst van de X3 rechtvaardigde, heeft het uitdijen van de RX tot fullsize-SUV bij Lexus ruimte gecreëerd voor een iets compactere midi-SUV. Die ruimte is nu opgevuld met de NX. De auto is vooral een mooie aanvulling op het Amerikaanse Lexus-gamma. In de Verenigde Staten moet het zonder problemen mogelijk zijn om jaarlijks vele tienduizenden exemplaren aan de man te brengen. Bij ons zal het echter om hooguit enkele honderden exemplaren per jaar gaan.

De designstijl die Lexus hanteert voor het exterieur wordt voortgezet in het interieur, waar strakke lijnen en scherpe hoeken domineren. Gelukkig blijkt vormgeving de functionaliteit niet in de weg te staan. Alle meters en schermen zijn goed af te lezen en de bediening vraagt weinig gewenning. Aardig detail is dat in de Sport-stand de vermogensmeter spontaan verandert in een toerenteller. Voor de ­bediening van het infotainmentsysteem wordt niet langer ­gebruikgemaakt van een mini-joystick waarmee je de cursor als een ADHD'er over het scherm laat stuiteren. Je stuurt het systeem voortaan aan via een klein touchpad. Dat werkt prima; heel beheerst navigeer je door de schermen. Al kun je je natuurlijk wel afvragen waarom er niet gewoon een touch­screen in zit. Ach ja, dit systeem levert in elk geval geen vette vingerafdrukken op het beeldscherm op en je hoeft voor de bediening van de touchpad je arm niet te strekken.

Jammer is de wonderlijke mix van mooi leer en goedkoop aandoend hard plastic. Kunststof in een premiumauto hoeft geen schande te zijn, maar dit plastic, vooral midden op het dashboard, haalt de hele uitstraling naar beneden. We houden er een wannabe-gevoel aan over: nét niet premium. Lexus laat bij andere modellen zien dat het beter kan.

In eerste instantie krijgen we de NX in Nederland ­alleen als hybride, zowel met voor- als met vierwielaandrijving. Die laatste uitvoering heeft een ­extra elektromotor op de achteras. Deze drijft de achterwielen aan. Voor de goedkopere uitvoeringen van beide versies hoeft de zakelijke rijder dit jaar nog slechts 20 procent bij te tellen. Volgend jaar wordt dat 25 procent, hetzelfde dat hij (met dank aan de grotere wielen) nu al moet bijtellen voor de luxere versies. Dan zal overigens ook een uitvoering met een conventionele aandrijflijn z'n opwachting maken. Die auto krijgt een 235 pk sterke 2,0-literturbo ­benzinemotor (nieuw bij Lexus), een zestrapsautomaat en vierwielaandrijving. Maar goed, zover is het nog niet. Wij reden met een hybride-4x4. Om precies te zijn: met de F-Sport-uitvoering. Stel je bij de aanduiding F-Sport overigens geen vuurwerk voor; de aandrijflijn is bij alle uitvoeringen dezelfde en meer goedmoedig dan agressief. De manier waarop de 155 pk sterke 2,5-liter benzinemotor (uit de Amerikaanse Toyota Camry) en de elektromotor (143 pk) samenwerken, is vergelijkbaar met het principe dat in de Toyota Prius en Lexus CT 200h wordt toegepast. Dit betekent een naadloos ­samenspel tussen beide motoren, en ook de achterste elektromotor (68 pk, net als in de RX 450h) schakelt onmerkbaar bij als dat moet. Een minpunt is echter wel dat als je het gaspedaal al een klein beetje intrapt, de verbrandingsmotor nerveus doorschiet naar zo'n 5.000 toeren per minuut, net als bij de Prius. Het gegier dat dit met zich meebrengt, is niet bepaald premium – de goede geluidsisolatie ten spijt.

Voor de NX wordt voortgeborduurd op Toyota's ­MC-platform, het bouwsysteem voor voorwiel­aandrijvers dat ook wordt gebruikt voor auto's als de Lexus CT en de Toyota's Prius en RAV4. Met die ­laatste deelt de auto bijvoorbeeld ver­schillende ­onderdelen van de binnenstructuur. Geen schande, we kennen de RAV4 als een prima auto. Aan de voorkant wordt gebruikgemaakt van McPherson-veer­poten, achter heeft de Lexus een constructie met dubbele draagarmen.

Op de sportief opgetuigde ­F-Sport-versie en de luxe President Line is de demping adaptief variabel en in te stellen met een knop op de middenconsole. Ongeacht de stand van die ­selectieknop is de NX een lekker stabiel op de weg liggende auto. Oneffenheden in het wegdek worden keurig weggewerkt en als je de hoek om gaat, heeft de koets weinig last van overhellen. Ter verhoging van het comfort is het onderstel ook lekker stil. Da's mooi, want welbehagen is waar het bij deze auto om draait. Daar doet de Sport-stand van het onderstel niets aan af. Zelfs in standje Sport+ ligt de nadruk nog altijd meer op gerief dan op dynamiek. Waarmee nog maar eens wordt onderstreept dat deze auto bedacht is met de Amerikaanse markt in gedachten. De NX lijkt ervoor gemáákt om een paardentrailer of een flinke speedboot te trekken. Toch mag je alleen aan de vierwielaangedreven versie een aanhanger koppelen (van maximaal 1.500 kg).

De basisprijs die Lexus vraagt voor de voorwiel­aangedreven instapversie van de NX bedraagt € 45.990. Da's een bedrag waarvoor je net geen BMW X3, Audi Q5 of Mercedes-Benz GLK kunt ­kopen. Wil je vierwielaandrijving en comfort ­verhogende voorzieningen, dan biedt Lexus verschillende ­meeruitvoeringen. De optielijst van de NX is vrij ­beperkt gehouden, maar de lijst met extra's van deze completer uitgeruste versies is vrij omvangrijk. Opmerkelijke gadgets zijn zaken als een draadloze telefoonlader en een elektrisch neerklapbare achterbank. Het aardige is dat je de bank met één druk op de knop kunt neerklappen zonder de bestuurdersstoel te verlaten. Wel een beetje jammer dat dit proces maar liefst 10 hele ­seconden in beslag neemt. Voor het overige gaat het voor­namelijk om voor­zieningen die tegen­woordig al te krijgen zijn op een modale hatchback uit de middenklasse. Denk aan een head-updisplay, pre-crash veiligheidssystemen en een rijbaanassistent. Maar goed, al met al maakt het de NX wel een erg comfortabele auto met een hoge in­stap, waarbij van de scherpe basisprijs vooralsnog slechts 20 procent bijgeteld hoeft te worden. Dat laatste kunnen we van de andere premium midi-SUV's dan weer niet zeggen.