Land Rover Bowler Defender

Als je Engelse taalvaardigheid goed is, maar je kennis van de Engelse cultuur niet, kan dat leiden tot forse miscommunicaties. Ze houden van understatements. Als ze een idee 'interessant' noemen, kan je het weggooien. En wanneer ze je iets 'with greatest respect' melden, betekent meestal dan ze je een idioot vinden. Wijs geworden uit vroegere confrontaties maak ik me dus weinig illusies als mijn oer-Britse instructeur mij meldt dat 'het geweldig zou zijn als hem in z'n vier zet'. Hij bedoelt dat ik als de sodemieter moet opschakelen… Na een driedubbele overstuur slip volgt een droge : "you're not gonna kill me today are ya?" De toon is gezet. Ik zit achter een stuur van een Land Rover Defender, maar dan niet eentje waarmee je met 30 km/h door de modder kruipt. Nee, het is een racemonster geprepareerd door Bowler. Het bedrijf dat al tientallen jaren voertuigen maakt voor allerhande rally's over de hele wereld. De Bowler Wildcat is wellicht het bekendste product.
Een Defender is een hoop, maar niet meteen een racemonster. Hij is hoog, langzaam, zwaar en log. Maar na de Bowler upgrades is hij ineens veranderd in een kruising tussen een boze buffel en een doorgesnoven olifant. De basis is de Defender 90 SWB, maar vooral het onderstel kent wat wijzigingen: je vindt nu zware Bilstein schokdempers, stijvere veren en grotere antiroll bars. In de cockpit zijn de stoelen vervangen door racekuipen met vijfpuntsgordel en vind je een alcantara racestuurtje voor je neus. Ook is er een rolkooi ingebouwd van heb ik jou daar.

Glijden en ploegen
De motor is de bekende 2.2 diesel, maar dan zodanig aangepakt dat hij zo'n 175 pk en krap 450 Nm koppel heeft. Deze wijzingen samen zijn genoeg om door alles heen te rijden wat in de weg staat. We mogen de auto uitproberen op het rallyparcours van Land Rover en die ervaring is, euhm energiek. Het is gewoon onmogelijk om níet lachend en whaaahoee-roepend het parcours over te gaan. Vanuit stilstand schakel je jezelf te pletter omdat de powerband vooral bij lage toeren zit en vanwege de korte overbrengingen. Je rijdt de auto op koppel en zit bij 100 km/h al in z'n vier. Van nul tot honderd duurt zo'n 7 seconden, wat vrij vlot is aangezien je eigenlijk op geen enkel moment volledige grip hebt. We glijden over modder en grind en de korte wielbasis maakt de Defender vrij tricky. Bij bochten ligt massaal onderstuur voor de hand als je enkel stuurt. Je moet met de balans van de auto spelen om hem de hoek om te krijgen. Korte stoot op rem en mik de neus nog voor de bocht de goede kant op. Nu vol op het gas en een beetje tegensturen en je knalt semi-zijwaarts de hele bocht door. Te allen tijde voorkomen dat je aan de buitenkant van de bocht beland, want dat is er geen houden meer aan! De sporen in het gras richting een inmiddels kromme boom laat zien dat een van mijn voorgangers er iets te gemakkelijk over dacht op een plek waar de snelheid oploopt tot ver boven de 100 km/h…

Instapklasse
De reden dat Bowler deze auto gemaakt heeft, is dat de stap naar de Dakar-rally voor veel mensen te groot is. "Er zijn zat fanatiekelingen die veel geld willen stukslaan op autosport. Als je op het circuit wil racen zijn er genoeg instapklassen voordat je eventueel besluit een stoeltje te kopen bij een GT3-team", aldus een woordvoerder. "Voor Dakar geldt dat niet. Op deze manier kunnen we mensen relatief goedkoop (50.000 pond voor de auto, 10.000 pond voor een seizoen rijden) laten kennismaken met de wereld van rally. In Engeland beginnen we met een Land Rover Challenge verdeeld over zeven wedstrijden en op korte termijn denken we ook in het Midden Oosten en Afrika wedstrijden te organiseren. Liefhebbers kunnen hun rijtechniek oefenen en ruiken aan het principe van deze sport. En wellicht zeggen ze na een paar jaar: ja, dit is gaaf, Dakar lijkt ons ook wel wat."
"CAREFULL STEER LEFT, LEFT!" Mijn achterwiel hapt de berm en nog voor de instructeur is uitgebruld ben ik al bezig met corrigeren. Links tegensturen, maar dan de counterslip! Die boom hoort niet in de voorruit! Weer tegensturen en we rijden weer recht. "WHAHA! BRILJANT! Gezien je neiging tot strakke lijnen gok ik: circuitrijden?", zegt hij over mijn rijstijl. Als beloning mag ik een rondje extra en geven we er nog wat gas bij. Modderfonteinen, springen over heuvels en dwars door een waterbak; dit is niet gewoon leuk, dit is geweldig.