Lancia Delta HPE 2.0 HF Turbo (1998)

Lancia heeft de Delta voor 1998 maar eens in de steigers gezet. Alle uitstekende delen zijn voortaan in de kleur van de carrosserie, en onze HF-versie is vanaf nu voorzien van nóg heftiger spoilerwerk en bijzonder fraaie "Integrale"-velgen. Al met al een anabolen-kuur die hem goed gedaan heeft. Verder werd er stuivertje gewisseld tussen een aantal opties en standaardzaken. De fenomenale Recaro-stoelen en airco zijn nu standaard, maar voor instelbare schokdempers zul je moeten bijbetalen.
Deze hardloper is voorzien van zo ongeveer alles wat je zou verwachten, dus ook van ABS en twee airbags. Alleen moet je bijbetalen voor afstandsbediening op de centrale vergrendeling (zo'n f 225). Om al het brute geweld op de weg te krijgen en te houden, heeft de Delta een voorbeeldig visco-sperdifferentieel.
Eigenaardig is de eerste indruk van de Lancia-zit. Dat lijkt verdorie wel een ruimtewagen, zo hoog als je boven alles uittorent. Zelfs zo hoog, dat je steeds geneigd bent een beetje voorovergebogen te zitten - dan zie je tenminste niet alléén de weg, maar ook nog iets van de lucht en de verkeersborden die erboven hangen. Maar die stoelen... briljant. Die zouden bij de wet verplicht gesteld moeten worden. En wat je voor je ziet, kán alleen maar Italiaans wezen: een stijlvolle vracht metertjes die elegant in een smaakvol dashboard gebeeldhouwd zijn. Erg fraai.
Over de ruimte voor achterpassagiers kunnen we kort zijn: die is niet riant. Bij de Lancia zit je letterlijk en figuurlijk aan de keerzijde van die Recaro"s - die slorpen nogal wat ruimte op. Trouwens: de achterruit van de Delta is nogal klein en je moet door de moddervette C-stijl rekening houden met een dode hoek van formaat.

Ochtendhumeur

De Delta reageert een beetje chagrijnig als je hem net tot leven gewekt hebt, als Cruella DeVil uit "101 Dalmatiërs" op een dag dat 'r haar niet wil. Met zo"n air van "als 't dan toch moet", zét hij zich er de eerste meters maar toe. Gelukkig duurt z"n ochtendhumeur heel kort: hij heeft geen zin, maar maakt het zó. Héél langzaam met de rij meerijden is een gruwel. Bokkend en tegenstribbelend vertelt hij het volledig met je eens te zijn en die file reuze-irritant te vinden.
Als je voor de instelbare schokbrekers kiest - kost maar liefst zo'n 4.000 piek (maar is wel een aanrader) is het onderstel van de Delta naar keuze hard (schokdempers in "Auto") of spijkerhard (in "Sport") afgestemd - communicatie vóór alles. Wat je in de Lancia overkomt als je gaspedaal intrapt, tart iedere beschrijving. Als je met lekker veel toeren de koppeling loslaat, accelereert de Delta niet, nee: hij ontploft. Een gezellig stapeltje losgeslagen straatstenen achterlatend, Krakataut de Delta zich een weg door alle landelijke limieten. Even een voorliggertje inhalen? Zoals een jachtluipaard met een gazelle
omgaat: hard en meedogenloos. Maar pas op: dan moet je wel in de juiste versnelling zitten. Want trap het rechter-pedaal in bij 80 in z'n "5", dan geeft hij niet thuis. Maar als de toerenteller de 3500 voorbij is en de turbo komt een handje helpen, dan gaat de Delta er opeens weer met z-"n rotgang vandoor - da's bijna eng. Daarbij: iemand die in 'n Delta Turbo 80 in z'n 5 rijdt, zou zich toch moeten laten nakijken. Gewoon één - of leuker: twee - versnellingen terug en BOEM, de lont maakt weer korte metten met het kruitvat. De besturing is daarbij geweldig: bekrachtigd, en toch met gevoel. Dat kunnen de Italianen tegenwoordig wel.
Eén serieuze kanttekening: dit soort grappen kost je een klein vermogen aan brandstof - we hebben fors doorgereden, daar sméékt-ie nu eenmaal om, maar zelfs dan is een verbruik van 1 op 7,1 ronduit schrikbarend.
De lol zit hem bij deze auto vooral in de krankzinnige snelheden waarmee hij bochten verslindt, niet zozeer in de manier waarop hij het doet. Het ding is domweg niet te verstoren. Goed, je moet wel oppassen met al te bruusk van het gas gaan in een bocht, maar dat is in élke auto vragen om moeilijkheden.
Om kort te gaan: als u wilt weten met wat voor een grijns wij deze auto hebben gereden, dan kunnen wij u van harte aanraden uw mondhoeken op uw kruin vast te nieten.