Koopwijzer Kia Picanto 2012 - 2017: dit zijn de sterke en zwakke punten

In het topjaar 2012 zetten maar liefst 11.400 Nederlanders een handtekening onder het koopcontract van een Kia Picanto van de tweede, zogeheten TA-generatie. Typisch Koreaanse value for money trekt legio kopers over de streep. Ook gebruikt is deze generatie bijzonder gewild, alle reden dus voor een Koopwijzer.

In 2004 lanceert Kia de eerste generatie van de Picanto, die op slag een groot verkoopsucces wordt. Zo’n 3,50 meter lang, nog geen 1,60 meter breed, twee ofvier portieren en een laag gewicht. Daarbij: Koreaanse betrouwbaarheid, degelijkheid en zeven jaar garantie. Wat wil de klant die zijn kilometers binnen de stadsgrenzen aflegt nog meer? De Picanto komt, ziet en overwint ook nog, want hij weet de naaste concurrenten af te troeven. Op dezelfde leest met meer dynamiek in de vormgeving gaat in 2011 generatie II van start, die een nog groter succes wordt, met dank aan de Duitse designchef Peter Schreyer. Inmiddels is de derde generatie ook al ingeburgerd. We zijn benieuwd of er een vierde komt, nu het ontwikkelen van kleine auto’s almaar kostbaarder wordt. Met een driedeurs Kia Picanto in R-Sport-uitmonstering van bouwjaar 2012 van Willems Automobielen in Dronten lopen we langs de pro’s en contra’s van de Picanto van de tweede generatie.

We pakken een driedeurs Kia Picanto van de tweede generatie, ook wel de TA.

Duizenden Picanto's te koop

Laat de compacte auto maar over aan het Verre Oosten. Europa heeft als dure standplaats het nakijken. De Citroën C1, de Peugeot 108: geen opvolgers. De Toyota Aygo gaat solo door als Aygo X. Volkswagen Up en Fiat Panda? Ongewis. Kleine auto’s voor de smalle beurs zijn niet meer lucratief voor fabrikanten, dus grijpen legio kopers naar een gebruikte. Ondanks de algehele schaarste staan er nog duizenden Picanto’s te koop. Er is ruime keuze uit kleuren en uitvoeringen, je kunt een drie- of een vijfdeurs model ophalen en dan zijn er nog de diverse motoriseringen: 1,0-liter driecilinder of 1,2-liter viercilinder benzine, een enkele met automaat en dan is er nog de zeldzame Bi-Fuel …

De gemonteerde opties zijn afgeschreven, zodat je voor een luxueuze dan wel extra sportieve variant niet meer honderden tot duizenden euro’s hoeft bij te leggen. Een Picanto met stoelverwarming, smart key, klimaatregeling, een multifunctioneel, zelfs verwarmbaar stuur en een navigatiesysteem behoort tot de mogelijkheden. Interessant is dat de driedeurs auto uit de mode is geraakt.  Ondanks de sportievere verschijning pikken gebruikers het ongemak van slecht in- en uitstappen in krappe parkeerhavens niet meer, laat staan de ongemakkelijke bewegingen van het lichaam om achterin te geraken. Gedoe. De vier- of vijfdeurs heeft gewonnen. Van de huidige Picanto bestaat niet eens meer een driedeurs versie, van de besproken tweede generatie nog wel. Wie daarmee kan leven, is spekkoper.

Stoelverwarming op een Kia Picanto, je ziet het vaker dan je zou verwachten.

Multimediabediening vanaf het stuur, een gewilde optie.

Easy entry aan de rechterkant bij de Kia Picanto driedeurs.

Driecilinder met 65 pk niet populair

De driecilindermotor kent niet zoveel lief­hebbers; met zijn turboloze 65 pk’s heeft hij voor het huidige hectische verkeer net te weinig pit. De meeste kopers kiezen daarom voor de vierpitter met 85 pk. Onder bezitters van deze versie breekt subiet geweeklaag los over het verbruik, dat immers niet in de buurt van de fabrieksopgave komt. Daarmee hebben we meteen de grootste klacht over deze generatie Picanto bij de kladden. Wel verklaarbaar: hij heeft weinig koppel en moet hard werken om mee te komen. Bovendien heeft de bak maar vijf versnellingen.

Ook de viercilinder moet best hard werken.

Als je kiest voor de traditionele viertraps automaat ben je nog een liter per honderd kilometer extra kwijt. Dan wordt wellicht de Bi-Fuel (benzine en lpg, vanaf 2014) interessant, maar die is wel heel schaars. De driedeurs Picanto 1.2 uit 2012 die we voor een proefrit meenemen, heeft pas 74.000 kilometer gelopen en is gebouwd in het jaar dat Kia twee terugroepacties opzette. Gezien het afgestempelde onderhoudsboekje zouden de eventuele euvels moeten zijn verholpen. De zwarte lak geeft deze R-Sport samen met de grotere 15-inch wielen, de rode omlijsting van de grille, het dubbelpijps uitlaateinde en de driedeurs-spec een sportief tintje. Ook het interieur draagt zijn steentje bij. Met name de originele bekleding en de aluminium accenten op stuur en dashboard tillen het anders best kleurloze interieur naar een hoger plan. Rondom zijn een paar van die typische beschadigingen te zien die je oploopt op de parkeerplaats bij de supermarkt, maar de tien jaar oude auto ziet er fris en fruitig uit.

De Picanto staat te boek als een solide en betrouwbare no-nonsense stadsauto. Twee punten van kritiek heeft de TA-generatie altijd van de gebruikers teruggekregen. Ten eerste mist hij axiale stuurverstelling, ten tweede opent de achterklep slechts tot 1,75 meter hoogte. Wij voegen nog twee punten toe: de matige geluidsisolatie en de audio. Alles in de bediening is even simpel en logisch, ook omdat er niet zo heel veel te bedienen valt. Daardoor ben je snel vertrouwd met de auto. De zit is wat hoog, al is de hoogte van de bestuurdersstoel te verstellen.

In de gebruikersreviews komen geregeld de matige werking van de airco en het beperkte volume van de bagageruimte (200 liter) langs. Voor een stadsauto zijn de laatst­genoemde twee serieuze tekortkomingen. Iets om extra aandacht te geven tijdens de bezichtiging. Verder moet het infotainment het ontgelden. Bluetooth weet moeilijk te ‘pairen’ en de speakers brengen een blikkerig geluid ten gehore.

In de reviews veel geklaag over de airco.

TA-generatie Picanto is er nu 10 jaar

Nu de oudste TA-Picanto’s een decennium op de planeet rondrijden, komen allerlei aardse gebreken aan het licht. Zo hebben de horizontale delen van de koplampen last van jaren UV-straling, waardoor het glas zijn helderheid verliest. Ook zijn er meldingen van defecte dimlichten. Corroderende en beschadigde lichtmetalen wielen zijn evenmin een uitzondering, maar daar hoef je na tien jaar niet verbaasd over te zijn. Roest aan de carrosserie daarentegen kun je wel uitsluiten. Ook aan de onderstelcomponenten van onze testauto zoeken we die tevergeefs.

Nu de auto op de vierkoloms hefbrug te inspecteren is, lopen we langs mogelijke technische mankementen. Zo slijten de stuurkogels bovenmatig snel – niet verwonderlijk bij een auto die zich veel op korte afstanden zoals in de stad beweegt – en meer dan eens geven wiellagers de geest. Beide mogelijke euvels laten goed van zich horen bij een proefrit. Reden voor afkeur bij de apk zijn de remmen. Een van de twee terugroepacties gedurende 2011 en 2012 had te maken met de achterste remtangen die kunnen corroderen en waarde zuigers van vastzitten of zwaar heen en weer gaan. Hierdoor komt de handrem niet volledig los, met als gevolg oververhitting van blokken en schijven. Zet de auto in z’n vrij en duw hem een stukje voor- of achteruit en je weet of de werking goed is.

De tweede actie betrof de benzinevulpijp die kon lekken. Voor een auto die meestal korte trajecten aflegt, kan ook een blik op de uitlaat geen kwaad. Vocht in het systeem kan roest veroorzaken, met name aan de achterste demper.

De motoren staan als robuust te boek, wantmeldingen van problemen zijn er nauwelijks. Wel vallen er een paar zaken op. Sommige gebruikers hebben onder garantie een nieuwe distributiekettingset in hun Picanto gemonteerd gekregen. De 1.0-driecilinder heeft een modificatie aan de carterventilatie nodig gehad en een software-update voor een betere koude start. Check of die is uitgevoerd.

Nu we toch bij de motor en versnellingsbak zijn aangekomen: er lekt wel eens een druppel olie uit de motor of tussen motor en bak. Dat zou een krukaskeerring kunnen zijn. Voor de hand liggende slijtagedelen zijn verder de koppeling – nog zonder zelfstellende kabel – en de accu, die na zo’n lange periode op kan zijn, deels als gevolg van het start-stop-systeem. Typisch voor deze voorwielaandrijver zijn cuppende achterbanden, herkenbaar aan een ronkend geruis van achteren. Dit komt door de uitlijning van de semi-onafhankelijke achterwielophanging. Iets om op te letten tijdens de proefrit: radio uit dus (altijd!) en rijden op liefst zo jong mogelijk asfalt.

De tien jaar oude Picanto maakt dankzij de lage kilometerstand en de keurige dealerstempels in het onderhouds boekje nog steeds aanspraak op de Kia-garantie.

Lange garantie

Uit de duizenden Picanto’s is het lastig kiezen! Ga niet te veel op je gevoel af. Realiseer je dat er stadsauto’s zijn die minder brandstof verbruiken. In het geval van deze generatie Picanto zouden wij een wat kalere of jongere versie kiezen, die al zijn dealerstempels in het serviceboekje heeft. Alleen dan maak je aanspraak op de zeven jaar of 150.000 kilometer garantie, voor het geval er iets loos mocht zijn met je gekochte exemplaar.

Zelfs onze testauto, die slechts 74.000 kilometer heeft afgelegd en volledig dealer-­onderhouden is, komt nog in aanmerking voor de Kia-garantie. Dat is voor de occasionkoper natuurlijk dikke pret. Wie hier niet zo gevoelig voor is, loopt ook met een meer ervaren exemplaar weinig risico. De Picanto is nu eenmaal een betrouwbare auto zonder echt zwaarwegende tekortkomingen. Typisch Kia dus.