Kia Soul 1.6 CVVT (2009)

Kia meldt zich als een van de eersten in een nieuw gebied: de city-SUV of eigenlijk meer een soort cross-over of semi-MPV. Geen marketingpraat over terreincapaciteiten terwijl 99 procent nooit het asfalt verlaat: nee, enkel voorwielaandrijving en stoere looks. Wel zo eerlijk. Kia was ook niet bang een model neer te zetten dat een beetje gewaagd is. De Soul is een opvallende verschijning, zeker in deze X-ecutive-variant, waarbij je standaard 18-inchwielen krijgt.

Vanbuiten lijkt de auto op niets wat we eerder van de Koreanen hebben gezien. Vanbinnen is de auto niet zo spannend als aan de buitenkant, maar wel stukken minder saai dan we van Kia gewend zijn. De middenconsole is aardig vormgegeven. De klokken zitten in kokers en in deze uitvoering krijg je er grappige stoelbekledingbij. En wat te denken van de speakers? Ze zijn uitgerust met rode sfeerverlichting die je als een hartslag kunt laten pulseren of op de maat van muziek kunt laten oplichten. Leuke gimmick, maar dan vooral de eerste paar dagen. Wel geven we een compliment voor de muziekinstallatie zelf: voor dit segment is die gewoon uitstekend. Bovendien zijn de twee aux-aansluitingen ook heel gemakkelijk in gebruik.

Lange overbrenging

De Koreaan is voorzien van de 1,6-liter benzinemotor die we ook kennen uit de Cee'd. In de Soul levert hij 126 pk. Het blijkt een behoorlijk pittig motortje, wat zich vertaalt in een heel verdienstelijke nul-tot-honderd-tijd. De echte kracht zit echter bovenin. Aangezien Kia de hogere versnellingen een lange overbrenging heeft meegegeven, moet je bij tussensprints terugschakelen om snel vooruit te komen.

Het schakelen gaat redelijk, maar is in ieder geval van een hoger niveau dan in de Cee'd. Het gaat met net iets meer gevoel en weerstand. De Soul staat op het onderstel van de Hyundai i20 en dat is even andere koek dan pak 'm beet een Sportage. De Soul helt niet noemenswaardig over en laat duidelijk weten waar hij mee bezig is. Wel blijft er een kunstmatig gevoel in het stuur bestaan, alsof er elastiek zit tussen het stuur en de wielen. Op droog asfalt is het gripniveau bovendien heel behoorlijk.

Zodra het gaat regenen, is dat een ander verhaal. De banden, van het Koreaanse merk Nexen, bieden op een nat wegdek namelijk dramatisch weinig tractie en grip. De ruimte in de Kia is heel behoorlijk. Hier pluk je de vruchten van de vierkante vorm. Ook achterin zullen zelfs de langste mensen het plafond niet snel halen. Dit is allemaal wel enigszins ten koste gegaan van de kofferruimte, maar voor echt grote spullen kun je natuurlijk de banken omklappen. Heel grappig is dat je steeds het idee hebt dat je met een enorme auto onderweg bent, vooral omdat je vanaf de bestuurdersstoel de neus voor je ziet opdoemen. Er komt echter veel minder auto achter je aan dan je denkt. Om ervoor te zorgen dat je toch alle parkeerruimte optimaal gebruikt, heeft Kia een achteruitrijcamera aangebracht.

Dat is niet nieuw, de plaats waar het beeld wordt vertoond wel: de binnenspiegel. Geinig bedacht, maar daar staat tegenover dat een deel van je zicht in de spiegel permanent wordt geblokkeerd – erg irritant.