Jeep Grand Cherokee SRT-8 (2006)

De Chrysler-technici hebben de 6,1-liter Hemi-motor in de Grand Cherokee gehangen. Niet met de bedoeling om de terreinwagen met deze achtcilinder in staat te stellen om tegen steile berg-wanden op te klimmen, integendeel: het terrein kun je met deze beul maar beter mijden. SRT, de afdeling waar bij Chrysler de snelle versies worden ontwikkeld, staat voor 'Street and Racing Technology'. Inderdaad, daar komt de term 'offroad' niet aan te pas.
Natuurlijk is de Grand Cherokee SRT-8 een exponent van een van 's werelds toonaangevende terreinwagenbouwers en beschikt hij over een volwaardig vierwielaandrijvingssysteem. Sterker nog: de SRT-8 beschikt gewoon over een state-of-the-art permanente 4x4-aandrijflijn.
Op een simpel stuk onverhard zul je je nog wel kunnen redden met deze
SRT-8, maar voor echt ruige ondergrond is deze machine niet bedoeld, want voor je het weet ligt de spoiler onder de bumper in scherven. Waarom dan toch vierwielaandrijving? Heel eenvoudig: voor de tractie. Wanneer er 425 pk naar het asfalt moet worden overgebracht, is zo'n 4x4-systeem ideaal. Van nul naar honderd sprint deze Jeep in 5,2 tellen! Ook als er niet wordt gesprint (en dat is natuurlijk het grootste deel van de tijd), maakt de auto indruk. Bij constante snelheid is de motor weliswaar een stuk rustiger, maar bij de minste of geringste aanraking van het gaspedaal klinkt z'n rauwe geluid door het schutbord en loopt de snelheid direct op.
Om alle krachten in goede banen te leiden, beschikt de Jeep over een automatische
transmissie. Door de pook te bewegen, heb je de mogelijkheid om in te breken in het schakelprogramma, maar echt nodig is het niet.

Starre achteras
De SRT-mensen hebben de offroad-aspiraties een beetje hebben laten varen ten faveure van de rijeigenschappen op geplaveide wegen. Omdat de Grand Cherokee niet meer serieus het terrein in hoeft of kan, heeft Jeep de afstemming van dempers, rubbers en veren nog eens goed tegen het licht gehouden en aan-gepast voor snel straatgebruik. De Grand Cherokee SRT-8 is duidelijk te herkennen als een snelle jongen. Hij heeft een verlaagd onderstel, 20-inch lichtmetaal en aan de voor-, achter- en zijkanten aërodynamische aanpassingen. Het geeft de strak gelijnde Jeep een agressiever voorkomen dan z'n minder extreem gemotoriseerde stalgenoten.
De Jeep-designers hebben het interieur iets subtieler aangepakt dan de buitenkant.
Het dashboard is netjes, alle bedieningsorganen zitten helder en overzichtelijk
rond de stuurkolom en op de middenconsole gegroepeerd. Het interieur lijkt een stuk minder plastic te bevatten dan voorheen. Maar de versnellingspook van de SRT-8 ziet eruit alsof hij uit een speelgoedfabriek komt; chroomkleurig plastic met een zestal meegegoten nepschroefjes. Ons kan het niet bekoren. Ditzelfde geldt overigens ook voor het Jeep-logo midden op het stuur. We begrijpen wel dat je op de airbag geen metalen plaat met bouten monteert, maar wek dan ook niet de suggestie.
In de Jeep kun je zitten zoals in een gewone personenwagen. Overigens kost het weinig moeite om de ideale houding te vinden. In eerste instantie lijkt het even lastig; het stuur is namelijk niet axiaal te verstellen, maar dit 'probleem' wordt ondervangen door de verstelbare pedalen. Die zijn met een druk op de knop naar voren en naar achteren te bewegen.