Test: Jaguar S-type 3.0 (2006)

De uitstraling van het Jaguar-interieur sluit naadloos aan op 't klassieke Engelse gevoel dat het uiterlijk van deze sedan oproept. Hout en leer zetten de toon. Jaguar heeft het op dit punt goed begrepen. Het ruimteaanbod lijkt in eerste instantie vrij beperkt, maar wanneer je eenmaal zit, blijkt er toch meer ruimte te zijn dan het zich liet aanzien. De sfeer in de Jaguar heeft veel weg van die in een klassieke heren-sociëteit. We komen een batterij knopjes tegen, de meeste daarvan zijn gewoon op de middenconsole geplaatst, duidelijk in 't zicht en onder handbereik. Minder gecharmeerd zijn we van het stuurwiel. Dat is gedeeltelijk met leer bekleed, voor het overige is het gelakt hout. Dat voelt bij lekker stuurwerk minder fijn dan een stuur dat bestaat uit één soort materiaal. Dat hoeft echter geen reden te zijn om de Jaguar níet te kiezen, gewoon een ander stuur aankruisen wanneer je de auto bestelt, kan ook.
De Jaguar is vooral gericht op comfort, dat merk je aan veel dingen, zo ook aan de motor en de transmissie. De bak wisselt niet bijster vlot van verzet. Daarbij is de Brit ook nog 'ns behoorlijk zwaar. Geen venijnige reacties dus, wanneer je het gaspedaal intrapt, gewoon een rustige krachtsopbouw. Je staat niet voor schut bij een inhaalactie, maar 't gaat wat minder explosief, goedmoedig.

Comfortabel stevig
De Jaguar ligt stevig op de weg en is bijzonder comfortabel. Hij komt zelfs 'n tikkie wollig over, maar dat heeft als voordeel dat hij niet stoterig overkomt op korte hobbels. De onafhankelijke wiel-ophanging is zodanig afgesteld dat de Jag lange tijd neutraal de ingestuurde bocht volgt. Je merkt nagenoeg niet dat de aandrijving alleen achteraan plaatsvindt.
Pas na lang aandringen schuift hij over de voorwielen. Wie een slinger aan het stuur geeft, zal merken dat de achterkant een stap opzij wil zetten. Zodra de elektronica bemerkt dat een neiging tot uitbreken ontstaat, houdt het stabiliteitssysteem de Brit op koers. Pas wanneer je dit veiligheidsattribuut uitschakelt, kan de auto beheerst dwars.
De stuurinrichting is prettig bekrachtigd, alleen een tikkeltje te indirect. We kunnen vaststellen dat het onderstel in hoge mate bijdraagt aan de veiligheid; je kunt je afvragen waarom de auto is voorzien van een stabiliteitssysteem. Je moet wel érg raar doen voordat de elektronica ingrijpt. Maar gelukkig zit alles erop, een ongeluk zit immers in een klein hoekje: elektronische remkracht-verdeling, aandrijfslipregeling en de batterij airbags die in deze auto ook tot de standaarduitrusting behoren, zullen onder normale omstandigheden nooit iets doen. De wetenschap dat al deze systemen aan boord zijn, zorgt er namelijk al voor dat we een stuk relaxter op pad gaan en ons daardoor veiliger door het verkeer bewegen. Een blik op de lijst met de standaarduitrusting laat overigens zien dat de fabrikant het ruim neemt wanneer hij veiligheidsitems opsomt. Zo zet Jaguar de regensensor onder het kopje 'veilig'. De auto-industrie zal wel bedoelen dat een ontspannen bestuurder beter z'n werk kan doen en zo dus een grotere bijdrage aan de veiligheid van hemzelf en z'n medeweg-gebruikers kan leveren.