Hyundai Santa Fe vs. Skoda Kodiaq - Vergelijkende Test

Hyundai timmerde al een tijdlang aan de weg in ons land toen in 2000 de Santa Fe op de markt kwam en de positie van de Koreanen totaal veranderde. Een grote SUV mét V6 voor de prijs van een dik aangeklede D-segmenter? Dat slikte de Nederlandse consument wel, ondanks het feit dat de techniek en afwerking nou niet bepaald om over naar huis te schrijven waren. Het rijgedrag was matig, de V6 niet bijzonder krachtig, de viertraps automaat traag en het verbruik was schrikbarend. 1 op 7 was geen uitzondering. Ach, de prijs was een grote, liefdevolle mantel waarmee veel kon worden bedekt. Met de komst van de CO2-gestuurde bpm viel die mantel echter net zo snel weg als de verkoopcijfers van Hyundais grote SUV. Zeker omdat andere merken inmiddels ook wakker waren geworden en een of meerdere SUV’s aan het gamma hadden toegevoegd.

Bijvoorbeeld Skoda, dat met de Kodiaq een forse SUV in de showroom heeft staan die, net als de Santa Fe, met zeven zitplaatsen kan worden uitgerust. Om orde op zaken te stellen heeft Hyundai een nieuwe hybride aandrijflijn in de opmerkelijk gestileerde neus van de grondig gefacelifte Santa Fe geschoenlepeld. Goed voor 230 pk en, hopelijk, een iets gunstiger verbruik. Op papier klopt dat in ieder geval, waardoor de vanafprijs van de Santa Fe gedaald is naar € 44.495, zo’n € 2.000 meer dan de Skoda Kodiaq 1.5 TSI met DSG-automaat minimaal moet kosten. Je krijgt daarvoor dan wel 80 pk meer dan in die Skoda. Een 180 pk sterke 1,6-liter viercilinder turbomotor en een elektromotor van 60 pk drijven de voorwielen aan via een zestraps automaat met koppelomvormer. Die aandrijflijn komt het beste tot zijn recht bij een gematigde rijstijl. Dan heeft de elektromotor voldoende kracht om te maskeren dat er een erg kleine verbrandingsmotor in een erg grote auto hangt en in de stad voelt de Santa Fe dan ook een stuk kwieker dan je zou verwachten. Geef echter kickdown op een buitenweg en je hoort de 1.6 zwoegen om er gang in te krijgen. Het gaat, maar zeker niet van harte. Daar staat tegenover dat het verbruik met dik 1 op 13 keurig is voor zo’n grote auto en dat het inen uitschakelen van de 1.6 bij een rustige rijstijl keurig schokvrij gebeurt.

MEER NIET ALTIJD BETER

Toch bewijst de Skoda Kodiaq dat ‘meer’ niet automatisch ‘beter’ betekent. De 1.5 TSI met cilinderuitschakeling doet het zonder elektrische ondersteuning en levert zoals gezegd 80 pk minder. Daar staat tegenover dat er ook zo’n 200 kilo minder moet worden voortgestuwd en in de praktijk is de Kodiaq nauwelijks langzamer. Dankzij het snelle schakelen van de DSG-automaat maakt het geen significant verschil en tijdens onze verbruiksronde blijkt ook de dorst van beide auto’s bijna precies even groot te zijn. Sterker nog, de Skoda is een fractie zuiniger. We tekenen daarbij wel aan dat de Santa Fe in de stad eerder minder dan méér zal gaan verbruiken, terwijl dat voor de Skoda andersom is.

De 1.5 kan weliswaar zijn middelste twee cilinders uitschakelen en de motor bij het uitrollen ontkoppelen om het opgebouwde momentum maximaal te laten renderen, maar korte stukjes volledig elektrisch rijden zit er hier natuurlijk niet in. Omdat de motor afkoppelt bij uitrollen, gedijt ook de Kodiaq bij een wat bedaagder tempo. Kickdown geven betekent namelijk dat de DSG wat overhaast op zoek moet naar de ideale versnelling en die vervolgens weinig subtiel inlegt. Daar komt bij dat vlot wegrijden in de Kodiaq minder soepel gaat dan in de Santa Fe, omdat in die auto de koppelomvormer en de elektromotor de kracht meer geleidelijk naar de voorwielen overbrengen.

Het lagere gewicht van de Skoda maakt het vermogensnadeel grotendeels goed en voor wat betreft het onderstel levert het zelfs een voorsprong op. Je kunt het lagere gewicht van de Tsjech voelen, of beter gezegd: niet voelen. Dat levert een evenwichtiger weggedrag op dan in de Santa Fe. De Sportlinebadges ten spijt gaat het echter te ver om te zeggen dat de Kodiaq op wat voor manier dan ook sportief rijdt. De stuurinrichting werkt indirect, veren en dempers zijn bovengemiddeld meegaand en op fly-overs voel je dat je met een grote auto onderweg bent. Het zit de Kodiaq echter niet in de weg en met dank aan de Continental SportContacts zijn de capaciteiten van het onderstel meer dan voldoende voor iedere dag. Tegelijk verwerkt de Skoda hobbels en slecht wegdek met de nodige vanzelfsprekendheid, waardoor comfort altijd de boventoon blijft voeren.

VEEL MASSA

Ook de Santa Fe mikt op comfort en dat is gezien zijn grote massa ook eigenlijk de enige juiste keuze. Op de snelweg is de Hyundai dankzij zijn soepele onderstel en dikke beglazing helemaal in zijn element als kruisraket. Toch overklast hij de Skoda op dit onderdeel niet en als er bochten moeten worden genomen, laat het gewicht zich net iets te nadrukkelijk gelden, zodat de auto verhoudingsgewijs log aanvoelt. Bij vlagen voel je je meer schipper van de SS Hyundai dan bestuurder. Het onderstel heeft het er vaak voelen hoorbaar druk mee, zeker als het wegdek ook nog eens wat minder glad is geasfalteerd. Wat dat betreft kan de Santa Fe niet verhullen dat het model niet primair is ontwikkeld voor de Europese markt.

Dat is ook zichtbaar in het interieur. Veel modellen uit de i-lijn van Hyundai kunnen zich inmiddels keurig voegen tussen de modellen van Europese fabrikanten, maar de Santa Fe voelt minder hoogwaardig aan. Het ziet er allemaal goed uit, maar nadere inspectie leert dat veel plastics toch wat goedkoper zijn dan gangbaar in dit deel van de markt en de rijmodusschakelaar voelt niet buitengewoon solide. Daar staat tegenover dat het allemaal wel voorspelbaar en logisch werkt. Een goede zitpositie is snel gevonden en het infotainmentsysteem is even uitgebreid als goed doordacht. Daarvan kunnen veel merken nog wat leren.

Daar komt bij dat de Santa Fe heel veel ruimte biedt. Op de tweede zitrij kun je volleyballen en zelfs de derde zitrij is in noodgevallen toereikend voor een volwassene. Je zult hem niet gebruiken om een hoogwaardigheidsbekleder te vervoeren, maar als vervanger voor de uitstervende MPV doet de Hyundai het prima. Dat het dan allemaal niet echt premium oogt, valt door de vingers te zien. Zeker omdat Skoda binnen het Volkswagen-concern evenmin een premium-rol mag spelen.

LEKKER NUCHTER

Ten opzichte van een vergelijkbare Volkswagen (Tiguan Allspace) zijn de materialen in de Kodiaq net even minder mooi en is de vormgeving net even wat eenvoudiger. Daar komt bij dat de Kodiaq nog niet op de nieuwste generatie van het MQB-platform staat en dus nog niet de nieuwe interieur lay-out van het concern heeft. Het oogt daardoor minder modern maar het werkt grappig genoeg wel fijner dan we van bijvoorbeeld de Octavia kennen. Een grote draaiknop voor de verlichting of de airco werkt nu eenmaal makkelijker dan een veel hippere tiptoets of schuifbalk. Lekker nuchter, precies wat Skoda pretendeert te zijn. Het merk laat zich ook graag voorstaan op het ruimteaanbod en dat zit in de Kodiaq wel goed. De tweede zitrij kan zich meten met die van de Hyundai en al heeft ons testexemplaar geen derde zitrij, uit ervaring weten we dat die prima voldoet om kinderen op te vervoeren of volwassenen in geval van nood. Zeker, de Hyundai is nog wat ruimer, maar dat zegt meer over hoe groot die auto is dan over een vermeend ruimtetekort in de Kodiaq.

NIET KARIG

Iets soortgelijks gaat op voor de waar die je bij beide merken krijgt voor je geld: de Santa Fe verwent zijn bestuurders nog iets meer en Hyundai geeft drie jaar langer garantie zonder dat het Skoda nu meteen krenterig maakt. Wat wel opvalt: de grootste SUV van de Tsjechen wordt nog maar geleverd met één motor, in twee uitrustingsniveaus en met keuze uit een beperkt aantal opties. En natuurlijk met handbak of DSG. De combinatie van het Sportline Business niveau met de DSG-automaat betekent een vanafprijs voor deze versie van € 44.490. Vervolgens moeten daar nog wat zaken aan worden toegevoegd zoals metallic lak, de nodige veiligheidssystemen en een pakket met bijvoorbeeld elektrisch bedienbare achterklep en een Canton-geluidssysteem. Zodoende komt de totaalprijs voor de testauto op € 48.270.

Dat is een stuk minder dan de € 55.890 die de Hyundai Santa Fe met zeven zitplaatsen in Premium-trim met metallic lak moet opleveren. Bovendien heeft die geen trekhaak en slechts 19-inch wielen in plaats van 20inch. Daar staat tegenover dat er een jaar langer garantie op wordt geboden, dat er een derde zitrij aanwezig is en ook zaken als stoelventilatie, een head-up display, 360 graden camera en een uitgebreider assortiment veiligheidssystemen. Zaken die in de Skoda lang niet allemaal verkrijgbaar zijn.

Helemaal gelijkwaardig uitrusten gaat niet, maar als we een stapje lager op de ladder van Hyundai zouden klimmen en de derde zitrij zouden weglaten, terwijl we bij Skoda de 20-inch wielen en de trekhaak weglaten, komt de uitrusting redelijk overeen. In dat geval zou je bij de Skoda-dealer € 46.870 afrekenen, terwijl de Hyundai € 50.890 kost. Zo lang je kunt leven zonder de niet verkrijgbare zaken en een jaar minder garantie is de Kodiaq dus een iets beter aanbod. Dat laat onverlet dat je bij Hyundai eindelijk weer een lel van een SUV krijgt voor een concurrerende prijs. Inderdaad terug bij af dus. En dat is een prima beginpunt voor de nieuwe Hyundai Santa Fe.