Hyundai i30 Wagon vs. Volkswagen Golf Variant - Test

Er was een tijd dat Nederland bekendstond als een land dat gek is op stationwagens. Nog altijd hebben we liever een vijfde deur dan een kofferbak, maar de stationwagon wordt verdrongen door de SUV en de cross-over, die veel mensen gevoelsmatig net zoveel bruikbaarheid bieden als zo’n verlengde hatchback. Met de bonus van een (meestal) lagere tildrempel en de zo gewilde hogere instap.

Maar ondertussen zijn die oude vertrouwde stationwagons nog altijd fijne auto’s met een veel lager zwaartepunt. En lekker ruim! Zijn ze niet veel te snel terzijde geschoven? Twee nieuwe kandidaten treden namens dit segment aan en ze nemen het bovendien op tegen elkaar. De Duitse deelnemer is de gloednieuwe Volkswagen Golf Variant. Hij is gebaseerd op alweer de achtste generatie van de Golf. Opvallend genoeg was deze vorm lange tijd niet belangrijk in de Golf-familie en was hij veel minder in trek als familieauto dan de concurrentie van Opel, Ford en Peugeot. De rol als bedrijfsauto was eigenlijk belangrijker. Voor de rest werd je wellicht ook verwezen naar Skoda, dat met zijn immense Octavia altijd een goed product in de aanbieding had. Zo was de Golf VI Variant bijvoorbeeld meer gelijk aan de Golf V dan de hatchback, die onderhuids nieuwer was.

Sinds de Golf VII lijkt Volkswagen pas echt vol te gaan voor de familieauto. Die trend wordt nu doorgezet met de Golf VIII, die gewoon een forse auto is. Voor wie denkt dat er wat anders oogt aan het model: complimenten, goed gezien! Het merk heeft de wielbasis van de stationwagon vergroot om extra ruimte te creëren op de achterbank. Een slimme zet, maar geen vanzelfsprekendheid. Bij de tegenstander van vandaag zul je zo’n wijziging niet zien. Die komt uit Korea en heeft onlangs een forse update gehad: de Hyundai i30 Wagon. Het Koreaanse merk richt zijn spotlights net als Volkswagen vooral op nieuwe SUV’s en op elektrische modellen, terwijl het ondertussen ook nog vertrouwde modellen op de prijslijst heeft. De huidige i30 gaat alweer wat jaren mee. Hij is van de derde generatie, die in 2016 verscheen.

Deze gefacelifte versie herken je aan de nieuwe neus met de koplampunits met een V-vormige dagrijverlichting. In deze eveneens nieuwe N-line-uitvoering oogt hij nog net een tandje agressiever. Bovendien lijkt hij met zijn strakke lijnen ineens wel heel erg op de Ford Focus. Een mooi eerbetoon, noemen we het maar. Een andere belangrijke update is een nieuwe 1.5-turbomotor, gekoppeld aan een mild-hybridsysteem met een 48V-booster. Deze ondersteunt de motor bij lage toeren voor extra koppel en maakt het mogelijk om te zeilen. Een ideale concurrent voor de nieuwe Golf, die beschikt over een 1.5 eTSI met eveneens mild-hybrid-techniek. Hij levert in onze testauto 130 pk, maar is er ook met 150 pk. Wellicht was dat net een betere concurrent geweest voor de 160 pk sterke i30, maar gezien de hogere prijs voor de Golf is dit alsnog een interessante vergelijking.

SPORTIEVE UITVOERINGEN

De Hyundai is zoals gemeld een sportieve N-line-uitvoering. Die behelst met name optische zaken als de sportieve elementen aan binnenen buitenkant; denk aan rood stiksel, sportstoelen en een dubbele uitlaat. Dit staat los van het feit dat het een vrij complete uitvoering betreft, waarbij zaken als stoelverwarming en -koeling, klimaatregeling en actieve rijhulpsystemen present zijn. Verwacht ondanks de sportieve letter geen sportief rijgedrag; enkel de toevoeging van de sportieve Michelin Pilot Sport-banden verandert ook daadwerkelijk iets aan het rijgedrag. Dat is bij de Golf anders. Net als de Hyundai is onze testauto in een sportieve uitvoering geleverd, namelijk de R-line Business. Dit is te zien aan de vele R-logo’s op de auto, die er samen met de (nep)uitlaten aan de achterkant wel voor zorgen dat meer dan één voorbijganger dacht dat het een heuse Golf R was. Helaas, nee. Het onderstel is wel iets verlaagd voor net dat beetje strakkere weggedrag. Dat is iets wat ook echt voelbaar is; het maakt dat de Golf iets strakker op de weg ligt, maar zorgt er ook voor dat hij iets minder comfort biedt.

De dynamische dempers bieden hier wel soelaas. Evengoed klopt de huidige Golf beter als comfortabele auto; je merkt dat hij zo bedoeld is. Het scheelt ook dat de 130 pk-versie achter een torsieas heeft; met de multi-link-ophanging in de sterkere versies voelt het lagere onderstel wat ons betreft beter. Het stuurgevoel is redelijk en de auto rijdt zo doorsnee als je maar van een Golf kunt verwachten. Hij is niet week en niet plankhard, maar wel stil en hij ligt goed op de weg. De Hyundai rijdt zoals bijna alle modellen van het merk (op de i20 N en i30 N na) uitsproken comfortabel. Het is een rustige, vrij afstandelijke auto, die geen moment enige vorm van dynamiek pretendeert te hebben. Echt rijplezier blijft daardoor uit, maar het is gelukkig geen weke auto. Wel een prima kilometervreter die snellere bochten niet uit de weg gaat. Hij mist hierdoor wel wat karakter, wat heus niet bij alle comfortabele auto’s het geval is. Gaan we pushen, dan blijkt dat achter deze braafheid wel een prima onderstel zit: de auto laat zich niet snel van de wijs brengen.

PLUSPUNT

De motor van de i30 is een enorm pluspunt van de auto. De Koreanen maken op dit vlak snel progressie, want de voorsprong van Volkswagen op dit vlak is echt verdwenen. Het blok lijkt zelfs iets stiller te zijn dan de TSI, die wel iets prettiger toeren maakt.

De i30 slaat echter terug met zijn goede mild-hybrid-systeem, dat al vroeg veel koppel beschikbaar stelt. Omdat je in dit soort auto’s niet vaak flink doortrekt, is dat van grote toegevoegde waarde. In de praktijk leidt het bovendien tot prachtige verbruikscijfers, die echt veel beter zijn dan onze verwachting. Ook de Golf scoort goed, maar hij haalt het niet bij de i30. En dat ondanks de vermogensvoorsprong. Beide automaten hebben een dubbele koppeling en doen zonder morren soepel hun werk. De DSG die Volkswagen koppelt aan grotere motoren is beslist prettiger dan de goedkoopste versie in de Polo.

De cockpits verschillen veel van elkaar. De i30 oogt ouderwets naast de Golf, die een clean interieur heeft. Er is geprobeerd zoveel mogelijk in het multimediasysteem te verwerken, slechts enkele shortcuts helpen je op weg. Dat kán een oplossing zijn, maar dan moet het wel goed werken. En dat doet het niet. Net als in andere modellen met hetzelfde systeem reageert het veel te langzaam, waardoor je je in het beste geval dood ergert en je in het slechtste geval veel langer van de weg laat afleiden dan nodig. Stap je over in de Hyundai, dan vind je daarin fysieke knoppen die zonder moeite doen wat ze moeten doen, zoals wanneer je de stoelverwarming wilt aanzetten of het volume van de muziek wilt wijzigen. Het voelt als het trucje om het trucje in de Volkswagen en de uitvoering deugt niet. Juist in een model dat door de jaren heen punten wist te pakken met zijn ergonomie is dit gewoon een flater. Zeker omdat het niet blijft bij het scherm. Het cluster van de lichtbediening is nodeloos ingewikkeld en de knoppen op het stuur bedien je nogal eens onbedoeld. In de i30 is het wellicht een knoppenbrij in vergelijking met de Golf, maar elke knop zit daar waar we hem verwachten en we hebben ons nul keer geërgerd. Raad eens wat we liever hebben? We vragen ons ook af hoe vaak iemand zei: “Zo’n knop voor de stoelverwarming op de middentunnel is niet handig, stop hem maar in een menu van het touchscreen.”

Genoeg hierover. Door naar de achterbank, waar de Volkswagen wat punten kan terugpakken. Hij biedt net iets meer hoofdruimte, maar het verschil in beenruimte is fors: de i30 is duidelijk krapper. De vergrote wielbasis betaalt zich duidelijk uit. Kijken we naar de kofferbak, dan zijn zowel met de banken plat als omhoog de verschillen zo klein dat het de facto een gelijkspel is, maar voor wie het wil weten: ook hier is de Volkswagen net iets ruimer.

AFSTAND

De tijden dat een Volkswagen met gemak afstand nam van een Koreaanse concurrent op gebieden als onderstel, interieurkwaliteit en aandrijflijn liggen duidelijk achter ons. Een Hyundai moest het ooit vooral hebben van zijn prijsvoordeel, en dat was het. Maar nu ligt de rest op zo goed als gelijk niveau en er zijn zelfs zaken waarop de i30 het beter doet. Kijken we vervolgens naar de prijs, dan blijft hier het voordeel uit het verleden overeind: de i30 is in afgeladen uitvoering een stuk goedkoper dan de Golf. Volkswagen heeft met de R-line Business evengoed een model in de aanbieding dat rijker is uitgerust voor een betere prijs dan we in het verleden van het merk gewend waren.

Toch doet de i30 het hier beter. Tel daar nog eens de uitgebreide garantieregeling bij op en een winnaar komt naar voren. En dat is niet de Volkswagen.