Honda Jazz 1.2i Trend (2009)

Dat er een geheel nieuwe Honda Jazz passeert, hebben maar weinig mensen in het verkeer door. De Japanners kozen ervoor een heel herkenbaar ontwerp neer te zetten. Een begrijpelijke keuze als je je huidige koperspubliek wilt behouden. Ten opzichte van de oude Jazz groeide de nieuwe zeven centimeter in de lengte en twee in de breedte. De hoogte bleef gelijk en daarmee oogt het nieuwe model lager. Het is geen echte mini-MPV, maar hij schurkt er qua concept wel tegenaan.

Handige achterbank

Zoals ook het uiterlijk van de Jazz niet opzienbarend is veranderd, zijn er nog veel meer zaken behouden gebleven. Neem nu die handige achterbank, die in de vorige Jazz debuteerde. We begrijpen niet waarom andere fabrikanten deze constructie niet overnemen. Want dat je de zitting omhoog kunt klappen, kan heel goed van pas komen als je grote, hoge spullen moet vervoeren. Voor een auto uit het B-segment is de bagageruimte groot.

Voorin wemelt het van de opbergvakjes; rolletjes snoep, huissleutels, mobieltjes, plek zat! En de Jazz geeft je dat typische MPV-gevoel, dankzij een verder weg staande voorruit, een extra zijruitje voor en een vrij hoge zit. De stoelen zijn hard en de zittingen zijn aan de dunne kant.

Het verstellen van de rugleuningen met hendels in plaats van draaiknoppen is niet echt handig. De bedieningsorganen zijn prima voor elkaar. Zo bedien je de computer met een knop op het stuur. Op een goed afleesbaar display, recht voor je, lees je de informatie af. Bij de richtingaanwijzer volstaat één keer aantikken voor drie keer knipperen; handig op de snelweg bij het wisselen van rijstrook. Ook de draaiknoppen dicht bij het stuur voor de bediening van de ventilatie en de grote knoppen voor de radiowerken prettig.

Honda weet altijd verbazend veel vermogen uit een beperkte cilinderinhoud te halen. Zo schopt deze 1.2 het dankzij i‑VTEC-techniek tot een verdienstelijke 90 pk. Pas boven de 4.000 tpm ga je merken dat er ook daadwerkelijk zoveel power onder de kap zit. Het groene 'shiftup- lampje' is dan allang uit. Rond de 2.500 tpm vindt de schakelindicator het al tijd voor een hoger verzet. Schakelen gaat trouwens heel prettig. De vijfbak schakelt licht, met korte en exacte slagen.

Kortstondig onderstuurd

Ook de besturing gaat licht; dat past bij de wensen van de doelgroep van dit soort auto's. Maar ook hier geldt dat je als bestuurder goed bij het rijden wordt betrokken. Heel direct is de besturing niet. Enter je met de Jazz een bocht, dan is de auto kortstondig onderstuurd. Maar daarna gaat-ie er ook voor. In de curve merk je dat de kont van de Jazz een innige band met het asfalt onderhoudt. De achterkant kleeft aan de weg en het standaard aanwezige ESP hoeft niet gauw in actie te komen. De vering is soepel, de demping wat stug.

De 1.2i Trend biedt een uitrusting die amper iets te wensen overlaat. Naast zijairbags voorin heeft de auto ook gordijnairbags voor en achter en zijn er actieve hoofdsteunen voorin. Verder heeft de Jazz een radio met cd-speler, die ook raad weet met mp3-tjes. Via een aux-ingang kun je je iPod erop aansluiten. Verder is er airco aan boord, maar die moet je met de hand regelen.