Honda Jazz 1.2 Trend (2010)

Bij de introductie van het nieuwste model, zo'n twee jaar geleden, veranderde er uiterlijk maar weinig aan de Jazz. De Japanners kozen er voor om vooral een herkenbaar ontwerp neer te zetten. Dat zal mede zijn ingegeven door de wens om het bestaande koperspubliek te behouden.

Binnenin vind je een mooi afgewerkt interieur, met een mooie werkplek voor de bestuurder. De zit in de Jazz is aan de hoge kant, waardoor die zeker in de smaak zal vallen bij relatief kleine mensen. Het interieur van de Jazz wordt verder gekenmerkt door praktische bruikbaarheid. Zo gooi je de achterbank met één simpele handeling plat, waarna een vlakke vloer ontstaat. De ruimte die dan ontstaat, is ook nog eens heel bruikbaar, omdat er geen ankerpunten of haken in de weg zitten. Ook handig is de opklapfunctie van de zittingen. Klap de zitting omhoog en je kunt hoge spullen op de vloer kwijt, terwijl de leuning als steun op  'n plek blijft.

De transmissie in de Honda is erg fijn; de korte pook flitst door de verzetten en laat zich  lekker licht bedienen, maar het  gebrek aan pit van de motor beteugelt die vreugde dan weer. Voor een 1,2-litertje levert de machine in onze testauto een fraai vermogen (90 pk), maar dat is vooral op papier. Wie enigszins vlotte prestaties wil hebben, zal de motor herhaaldelijk richting de 5.000 toeren moeten opjagen en dat werkt nogal vermoeiend. Zeker wanneer je de schakelindicator gehoorzaamt, is de Jazz – ondanks zijn naam – een weinig swingend karretje. Daartegenover staat wel dat de i-VTEC met een gemiddeld verbruik van 1 op 16,7 keurig zuinig is, ondanks die hoge toerentallen. Lawaaiig is de auto daarbij ook niet. Het is vooral de wind die duidelijk hoorbaar langs de buitenspiegels giert die opvalt.

Onverwoestbaar imago

Honda heeft een onverwoestbaar imago op het gebied van technische betrouwbaarheid, en de Jazz heeft dat ook al  ruimschoots waargemaakt met z'n vele prijzen in de jaarlijkse Tevredenheids Trofee van AutoWeek, maar het Japanse merk staat ook niet bepaald bekend als 'voordelig'. En dat gaat ook op voor onze testauto; de Jazz is geen prijspakker.

Maar wie de prijslijsten van de 1.2 Trend eens onder de loep neemt, ziet dat die versie ook weer niet heel karig is. Zo is ESP standaard (in Honda-kringen beter bekend als VSA), heb je airco aan boord, een keurig radiootje en gordijnairbags vóór en achter. Maar wie zijn Jazz 1.2 Trend uitgebreid wil optuigen, komt niet ver, want de enige fabrieksopties zijn metaallak en parkeersensoren. Andere luxe zaken, zoals een panoramadak of stoelverwarming zijn voorbehouden aan de duurdere Comfort-, Eleganceen Executive-versies. De grootste misser is de afwezigheid van cruisecontrol in de Honda. Sterker nog: zo'n snelheidsregelaar is gewoon niet leverbaar op de Jazz 1.2! Da's jammer, want áls de Jazz met deze motor eenmaal op kruissnelheid is, zou het een uitkomst zijn om de auto zelf de rest te laten doen. Het argument dat de motor te zwak is voor cruisecontrol raakt wat ons betreft kant noch wal; op snelwegtempo draait de i-VTEC heus voldoende toeren. Voor dit soort zaken ben je dus aangewezen op de 1.4, die je meteen duizenden euro's extra kost.