Eerste Rijtest: Honda Civic Type R

Honda's ambitie met de nieuwe Civic Type R, die in 2015 op de markt komt, is duidelijk: het moet en zal de snelste voorwielaangedreven auto op de Nürburgring worden. Het is een enorme uitdaging, want daarmee moet de Civic sneller zijn dan de vlijmscherpe 8:07,97 van de Renault Mégane RS Trophy. Sinds jaren is de Mégane de hot-hatch-benchmark op het circuit, maar Honda is ervan overtuigd dat ze die tijd zullen verpulveren. Om duidelijk te maken hoezeer ze het menen, zijn we uitgenodigd in Tochigi, Japan. Daar is het Research & Development Center (R&D) van Honda gevestigd. Dit is de plek waar alle laatste ontwikkelingen, nieuwste technieken en toekomstige modellen tot op het bot worden getest. Helaas mogen wij het protoype van de Civic Type R niet tot op het bot testen, maar we krijgen wel een pittig voorproefje. Een aantal rondes op de grote oval rond het testcentrum ligt immers in het verschiet, en we zijn allang blij dat we zelf achter het stuur van deze Type R mogen kruipen.

Over de top?

Maar eerst een grondige blik op het uiterlijk van deze extreme Civic. Er is namelijk heel wat te zien en ontdekken aan dit monstertje. De rage van matte lak is ondertussen al weer wat passé, maar het staat deze Civic erg goed. Zeker in combinatie met zijn goudkleurige wielen is het resultaat stoer en sportief. De carrosserie is serieus uitgebouwd met allerhande splitters, spoilers en verbredingen rondom. In vergelijking met de Civic ziet de genoemde Mégane er maar saai uit. Uiteraard gaat het om een prototype en zal de uiteindelijke productieversie er wat minder extreem uitzien. Is dit over de top of net goed? Ik ben in elk geval nog niet overtuigd van de vier uitlaatpijpen. Dat ze opvallen, mag duidelijk zijn. Dat ze prima passen bij de dikke achterkant met de obligate spoiler ook. Maar vier uitlaten op zo'n 'kleine' auto staat toch altijd wat fout.

Al even extreem als het uiterlijk is het interieur van de Type R. Dat is al niet gewoon bij de normale Civic, en dat is gelukkig ook deels zo gebleven bij dit prototype. De grote verschillen zijn de extreem sportieve kuipstoelen, de lekker korte versnellingspook met aluminium knop en de opvallende R-toets links van het stuur. Daar blijven we voorlopig nog even van af; eerst maar eens kijken hoe deze sportieve Civic het doet in de normale stand.

Zonder pardon

De nieuwe 2,0-liter VTEC-turbomotor start met lekker veel venijn. Ja, dat lees je goed: turbo. Dat is uniek voor een sportieve Honda-motor, maar als je aast op een minimum van 280 pk, kun je bijna niet anders. We gaan er ook niet over zeuren dat een échte Type R turboloos moet zijn. We leven in 2013, de uitstoot van CO2 is belangrijker dan ooit, en dat is dat. Laten we vooral blij zijn dat Honda kiest voor een handbak. Geen DSG-automaat met zeven versnellingen, of andere gekkigheid dus, maar gewoon een heerlijk sportieve, handgeschakelde zesbak.

Hup, in de eerste versnelling en weg zijn we. De koppeling laat zich prima bedienen en je hebt een goed gevoel bij het schakelen. De bak werkt kort, duidelijk en trefzeker. Even terug naar de tweede versnelling zodat we de trekkracht van de Civic Type R kunnen voelen. Zonder pardon halen de voorwielen elk greintje grip uit hun rubber en schiet de Honda er als een bezetene vandoor. Bij hogere toeren in z'n twee is er te veel kracht en slippen de voorwielen wat door. Gelukkig is het niet storend of overdreven en blijft de Type R op koers. Op naar de derde versnelling. Overtollige luchtdruk wordt via de elektrische waste gate weggespoten, en dat hoor je maar al te goed. Wat een fantastisch geluid! De turbo blijft lekker op toeren en het 2,0-literblok geeft werkelijk alles wat het heeft. Bruut! En dan plotseling helemaal niets meer …

Nooit tevreden

Geen motorproblemen, maar we zijn in de begrenzer beland. De mensen van Honda vertrouwen journalisten die harder dan 190 km/h rijden niet, dus het plezier stopt al snel. Gelukkig rijden we op een kombaan en is 190 een prima cruisesnelheid als je door de schuine bochten vliegt. De Civic blijft stabiel, maar je voelt wel dat hij keihard is afgeveerd. Maar is dat negatief? Nee hoor, zo hoort een hot hatch te zijn.
Terug op het rechte stuk beroeren we de Brembo-remmen even. Die zijn zo groot dat de wielmaat minimaal 19 inch moet zijn. Het verwondert dan ook niet dat de Civic stopt als een raceauto. Voordat we weer optrekken, gaat de R-stand aan. Daarmee reageert de motor nog heftiger op het gas, een fantastisch riedeltje. Desondanks blijft de wielspin beperkt door de gruwelijke grip van de Continental-banden. Laag in de toeren is er een duidelijk turbogat, maar Honda zegt dit nog fijner af te stellen voor het productiemodel. Hun grootste uitdaging is nu nog om het blok gekoeld te houden. Als dat lukt, mag de Mégane oppassen, want dit prototype draait momenteel al snellere tijden op de Nordschleife. Maar Honda wil niet alleen onder die 8:07 zitten, ze willen zelfs onder de 8 minuten duiken. Japanners zijn ook nooit tevreden …