Honda Civic 1.8i-VTEC Executive (2006)

Je wordt onherroepelijk gegrepen door het dramatische ontwerp van de Honda. Het wigvormige pro.el geeft de Civic iets onverschrokkens. Dat doet ook het scherpe gelaat van de Japanner: een laag, sportief front met een glimmende plastic grille achter het glas waarachter ook de koplampen schuilgaan. De stijgende taillelijn geleidt je naar de achterkant, die wordt gedomineerd door een spoiler die de achterruit in tweeën deelt, en de achterlichtclusters; die ogen overdreven. Maar als geheel ziet de Civic er fantastisch uit.

Feestelijke boel

Het interieur doet niet onder voor de 'spacy' buitenkant. Het dashboard baart zonder twijfel opzien. Het stuur, de versnellingspook en de pedalen herinneren je eraan dat je in een auto zit... Ben je bekomen van je verbazing, dan valt op hoe klein het stuurwiel is. Lekker racy en het ligt prima in de hand. De horizontale spaken zijn volgepropt met bedieningsknopjes; daardoor en door de vormgeving en de kleurstelling is het stuur een druk geheel.

Het dashboard vraagt enige gewenning vanwege de futuristische vormgeving en de hoeveelheid druk- en draaitoetsen. De ergonomie is voor verbetering vatbaar, maar het is 'n feest voor het oog. De centraal geplaatste toerenteller wordt ingeklemd door de temperatuur- en benzinemeter. De digitale snelheidsmeter vinden we 'n trede hoger. Die verhoging biedt ook plaats aan het display van de radio/cd-speler en 't navigatiescherm, zodat je je blik nauwelijks van de weg hoeft te nemen. Laten we onze blik af-glijden naar de schakelpook, dan springt de metaalkleurige, bolvormige console in het oog. De pook staat weliswaar hoog, maar perfect binnen handbereik. 't Interieur straalt kwaliteit uit en voelt solide aan.

Ruimtewezens

Hoewel de zitting hoog is en de zij-kussens dicht op elkaar zitten, kun je je prima positioneren in de Civic. Zelfs met de voorstoelen helemaal naar achteren kunnen kinderen en andere kleineren van stuk achterin prima hun benen kwijt. Staat de stoel in 'n gemiddelde rijpositie, dan zitten ook langeren achterin niet verlegen om beenruimte. Wel is de afstand tot het plafond gering.

Bij het manoeuvreren valt onmiddellijk op dat het zicht naar achteren tegenvalt. De geïntegreerde spoiler over de achter-ruit en de dikke C-stijlen belemmeren 't uitzicht. Het uitzicht naar voren is echter excellent. De A-stijlen zijn dun en het glasoppervlak is groot.

De nieuwe elektrische stuurbekrachtiging voelt aangenaam. Hij biedt niet alleen voldoende weerstand, maar ook veel precisie. Het bochtgedrag kunnen we zonder meer karakteriseren als inspirerend en geeft vertrouwen. De pook van de zesversnellingsbak laat zich met korte, directe slagen dirigeren, daarbij aangenaam klinkende, metalige klik-geluiden voortbrengend. En dat geeft het sportieve gevoel een extra impuls.

Het is wel zaak de 1,8-litermotor op toeren te houden. Sprinten in de zesde versnelling is er niet bij. Wie niet bang is de krachtbron op z'n falie te geven en 'm hoog in de toeren jaagt – bij 6.300 tpm komt 140 pk vrij – krijgt er een adequaat presterende Civic voor terug. Schrik dan overigens niet van het lawaai aan boord, want de motor laat zich bij fel accelereren nadrukkelijk horen. En juist de grote muil die de motor opzet, geeft je het sportieve gevoel. Op kruissnelheid daalt het geluidsniveau tot een acceptabele waarde.