Honda Aerodeck Estate 2.0i LS (1995)

Er moet bij een autofabrikant wel 'n steekje los zitten als hij de markt van de combi's links laat liggen. Want de steeds sierlijker wordende pakezels van vroeger blijven in populariteit stijgen. Honda is slecht ingevoerd op het terrein van dergelijke praktische, ruime automobielen, maar werkt er hard aan. De Japanners hadden hun compacte Civic Shuttle, maar hebben sinds kort hun eerste heuse MPV onder diezelfde naam. En ook is daar de vernieuwde, verbeterde Accord Aerodeck (Honda's benaming voor een stationwagon).
U koopt een stationwagon in de eerste plaats voor zijn ruimte, voor het praktisch nut. Maar niet alleen maar daarom, toch? En dat is maar goed ook, want er zijn beslist ruimere stationwagens dan de Aerodeck. En dat geldt zowel voor de bagageruimte, de diverse gebruiksmogelijkheden als de beenruimte achterin. Daarmee kwalificeren we de Honda overigens niet als een krappe stationcar, maar er zijn wŠl ruimere. Het is gewoon een riante reisauto, van elke kant bekeken.
In de Aerodeck LS kan alleen de achterbankleuning neer. Die komt dan op de zitting te liggen. Gelukkig wel in ongelijke delen. Ook het resultaat van d¡t stukje nivellering mag er zijn: een lange, lange, lange laadvloer die perfect vlak is. Maar de hoogte van de bagageruimte valt wat tegen.
Leuk, al die ruimte achterin, maar wat blijft er over voor de man/vrouw achter het stuur? Nou, die ruimte is best wel riant, al valt de hoofdruimte wat tegen. Een bestuurder die de 1.90 meter te boven gaat, moet geen schuif/kanteldak bestellen...
Vier cilinders, dwarsgeplaatst en met twee liter aan motorinhoud. Daarmee kunnen we rustig spreken van een riante motorisering voor deze familieauto's. Er is wel nog een krachtiger 2,2-literversie te koop. Dieselmotoren ontbreken. Over de motorisering kunnen we kort zijn: de Honda geeft hier zijn concurrenten een pak rammel. Wij kennen domweg weinig meer-gecultiveerde motoren dan de viercilinder zestienklepper die dwars voorin deze Honda stationcar hangt. Z¢ hoort een mooi afgesteld machientje te klinken. Z¢ hoort een uitgebalanceerde krachtbron te snorren. In de vijfde versnelling is het met de trekkracht overigens wel gedaan, maar met heel veel plezier mikken we de versnellingspook dan graag terug naar versnelling vier of drie en wekken daarmee wat extra Honda-muziek tot leven. Want in de Aerodeck is top-motorraffinement gekoppeld aan een subliem schakelende vijfbak.

Alles dr'op en dr'an

Ons hoort u niet klagen over comfort en uitrusting als we deze stationwagon aan de tand voelen. Autostoelen zijn in deze klasse zetels. Ramen openslingeren? Kom, zeg! Centrale deurvergrendeling? Uiteraard, wat dacht u dan? Airbag? Voor de bakker! Maar alleen voor de bestuurder.
De Honda Aerodeck is bij uitstek een auto om er met z'n allen op uit te trekken. Maar door zijn plezierige hoeveelheid power onder de motorkap kun je er ook lekker van tussen als je daar eens zin in hebt. De Aerodeck leent zich best voor een stukkie stevig sturen. De Japanner ligt in bochten stabiel, houdt lang de ingezette koers vast en reageert vriendelijk op onrust veroorzaakt door het gaspedaal. Maar je moet natuurlijk een keer van het gas af. En negen van de tien keer moet het remsysteem dan geactiveerd worden. En snel! Het is duidelijk dat met standaard ABS de Honda daar zijn hand niet voor om draait. Bij de Aerodeck loopt de vijfde deur volledig mee met de centrale deurvergrendeling: klep ontgrendeld - ook alle portieren van het slot. En vervolgens til je de achterklep op met een plezierige uitsparing boven de kentekenplaat. Hij is ook van binnenuit te openen, trouwens.
Wat onze conclusie van deze test betreft, kunnen we kort zijn. De Honda Accord Aerodeck 2.0i LS is een bijzonder fijne auto om in te rijden. En al mag het totale ruimte-aanbod niet overdreven gigantisch zijn, daar wordt een station tegenwoordig niet meer voor gekocht. Het gaat immers meer om de status en het imago van de bestuurder. Nu, dat zit bij de Accord Aerodeck wel snor. De fraaie vormen, de goede prestaties, de uitstekende wegligging tellen dan veel zwaarder...