Ford Mondeo

Toen Ford in 1993 met de huidige Mondeo op de proppen kwam, was dat een fikse stap vooruit in relatie tot voorganger Sierra. Meest opvallend daarbij was de overstap van aandrijving op de achterwielen naar vermogensafgifte via de voorwielen. Gekoppeld aan een toen opvallend goede wegligging was Ford weer helemaal bij. Zo'n slag wil het concern nu weer maken met de nieuwe generatie, maar dan vooral met betrekking tot het imago van het merk Ford dat in Europa onvoldoende sterk wordt geacht. De merkbeleving moet sterker worden en de nieuwste Mondeo vormt daarbij het vertrekpunt.

Vergeleken met de voorganger is deze Mondeo een flink stukje gegroeid. Van bumper tot bumper meet 'ie maar liefst 4,73 meter (station zelfs 4,80!) en de breedte bedraagt een riante 1,81 meter. Dat is zomaar eventjes 18 centimeter langer en zelfs 6 centimeter langer dan de originele Scorpio! Dat laatste zie je er overigens door de geheel andere belijning niet aan af, maar het moge duidelijk zijn dat deze Mondeo een dubbelrol vervult: het vervangen van zijn naamgenoot en eventjes tussendoor ook een nieuw alternatief voor de Scorpio-rijder. De wielbasis van de Mondeo werd vijf centimeter opgerekt en is daarmee een luttel centimetertje korter dan die van de Scorpio.

Meer ruimte

De hamvraag is natuurlijk of je van die forse maatvoering in het interieur genoeg terugvindt. We beginnen voor het gemak maar voorin waar we moeten constateren dat je daar gewoon lekker de ruimte hebt. We zijn echter nieuwsgieriger naar de bewegingsvrijheid achterin, temeer daar de oude Mondeo daar matig scoorde. De van buiten gewekte verwachtingen maakt de nieuweling binnenin beslist waar met een flink gegroeide beenruimte. Een flinke volwassene zit echter nog wel met zijn hoofd tegen het dak, zoals overigens bij diverse andere concurrenten ook. De bagageruimte was al geen slecht punt van de Mondeo en groeide licht tot precies 500 liter inhoud. Wat daarbij opvalt is de grote diepte van het ruim, dat in de vijfdeurs versie wat makkelijker te beladen is dan bij de sedan. Overigens moet je goed naar de Mondeo kijken om te zien of het een sedan of hatchback is; ze staan beide op deze pagina's afgebeeld.

Nieuwe motorgeneratie

Slechts één oude bekende heeft het gered in de nieuwe Mondeo: de 2,5-liter V6 met 170 pk. Alle andere motoren zijn volledig nieuw: je kunt kiezen uit benzinemotoren van 1,8-liter (110 of 125 pk) en 2,0-liter (145 pk). Voor de dieselaars is er een nieuwe tweeliter met 90 of 115 pk. Van dit aanbod waren de tweeliter benzine en de sterkste diesel beschikbaar voor testritten.
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, de benzinemotor van onze testauto was ronduit een tegenvaller. Hij maakte een buitengewoon gezapige indruk en dat verwacht je niet van een tweeliter met 145 pk. Op minimale hellingen liet 'ie het eigenlijk meteen afweten als het op doortrekken aankwam. Flinke poken moesten we om de gang er een beetje in te houden en de bijbehorende hoge toerentallen zorgden dan voor flink wat rumoer. Een vreemde ervaring, deze toch op het oog krachtige tweeliter.
Nee, dan die diesel. Behoort niet tot de stilste in zijn soort, maar trekt als een beer. Moeiteloos en met weinig geschakel sleept 'ie de Mondeo heuvel op en af. Die 280 Nm merk je en het wordt ook soepel van onderuit opgebouwd. Kortstondig mag het bij volgas zelfs oplopen tot 310 Nm. Caramba! Om te rijden een lekkere diesel, maar Ford moet nog wel even het motormanagement onder de loep nemen. Rond de 2000 toeren schokte ons proefkonijn wat onwennig en 1000 toeren hoger trad er diverse keren een duidelijk schokje op.

Lekker onderstel

Met die dieselende mannetjesputter in de neus konden we de wegligging van de Mondeo maximaal uitbuiten. Net als de vorige generatie is dit weer een aangenaam sturende auto. Mooi direkt met een strak gevoel en goed communicerend. Hij laat zich snel een bocht injagen en glijdt op zijn gemakkie naar de buitenkant als je te enthousiast bent. Even het gas los, zodat de achterkant iets doorzet en je komt met een heel lichte tegenstuurcorrectie weer precies op de uitgedachte koers. Echt kinderlijk eenvoudig en dat maakt een slingerweggetje door de heuvels tot een absoluut rijgenoegen.
Ford heeft gekozen voor een bijpassend veercomfort met een licht sportieve inslag. Hard is een groot woord, maar als je door een gat rijdt weet je dat dat een gat was. En als dat gat in een snel aangesneden bocht zit, komt er ook nog wel eens een rammeltje uit de voortrein. Over het schakelen van deze Mondeo hoort u ons niet klagen en de reminstallatie laat ook een goede, eerste indruk achter.

Oude bekende?

Volgens de Ford-filosofie moet je in de middenklasse komen met een niet te opvallende auto om te scoren. Dus geen extreem New-Edge-ontwerp zoals bij de Focus, maar nog wel een duidelijk familiegezicht. Verder lijkt Ford een plaatje gepakt te hebben van de Volkswagen Passat/Bora en dat een beetje overgetrokken te hebben. Als we de grille even vergeten is het VW-gehalte in dit ontwerp erg hoog. Niet alleen van buiten, maar ook het interieur roept wel erg veel Passatgevoelens op. Ziet er allemaal heel strak uit, maar de originaliteit van het Focus-interieur zoek je vergeefs. Vinden we toch wel een gemiste kans. Bruikbaar is het interieur in ieder geval wel met voldoende berg- en zitruimte, een overzichtelijk dashboard, airco standaard evenals vier airbags en twee hoofdbags.
Ford gaat de nieuwe Mondeo vanaf eind dit jaar leveren voor bedragen die beginnen bij zo'n 49 mille. Ford verwacht bijna de helft als Wagon te verkopen, maar die auto konden we nog niet mee rijden. Ook de diesel zal goed zijn voor bijna de helft van de Mondeo-omzet. Overigens zullen de eerste 2300 Mondeo's allemaal First Editions (1.8 met 125 pk of 2.0 DI met 115 pk) zijn voor een prijs van f 51.995. Pas daarna komen de gewone uitvoeringen beschikbaar. In ieder geval moet Ford met deze Mondeo een klein begin kunnen maken met het opvijzelen van zijn merkimago. Een begin, want om echt een serieuze stap te zetten moet je in onze ogen toch met iets spraakmakenders komen.