Ford Kuga PHEV - Mitsubishi Outlander PHEV - Test
De stekker-SUV’s stomen op
71 reacties
Video
Helaas kunnen wij deze video niet weergeven, omdat je niet akkoord bent gegaan met de
cookie voorwaarden.
Onze video speler heeft rechten nodig voor de "Social Media".
Wijzig je cookie instellingen
Ooit was de Mitsubishi Outlander een vreemde, maar goed verkopende eend in de bijt. Inmiddels neemt het aanbod aan stekker-SUV’s snel toe. Hoe goed doet de oudgediende het in vergelijking met de gloednieuwe Ford Kuga met viercilinder benzinemotor én een forse accu?
Een week is een lange tijd in de politiek en een jaar is een lange tijd in de autowereld. Toen we begin 2019 de Kia Niro PHEV tegen een Outlander plug-in lieten aantreden in een vergelijkende test, merkten we op dat er verder weinig concurrentie was, tenzij je in de premiumhoek ging zoeken en een model als de BMW 225xe meetelde. Knipper met je ogen en we zijn een jaar verder. Een gloednieuwe Ford Kuga mag het in PHEV-uitvoeringen opnemen tegen diezelfde Outlander en andere aanbiedingen in een veel voller segment.
Door de overname van Opel door PSA zien we hun SUV-drieling elk met een eigen PHEV-uitvoering, Volvo heeft zijn nieuwe XC40 als PHEV in de aanbieding en in de VW-groep zien we dit jaar nog de grote SUV’s van Skoda en Seat met stekker-uitvoeringen verschijnen. En let wel, dit staat nog los van alle volledig elektrische varianten die veel merken in de pijplijn hebben, of zelfs al op de prijslijst. Het is zo druk doordat de CO2-deurwaarders van de Europese Unie al boos op de deur staan te bonzen. In Nederland hebben de fabrikanten vervolgens een goede afzetmarkt. Onze CO2-gerelateerde bpm houdt de prijzen fictief laag, zodat de dure techniek van een plug-in hybride redelijk competitief geprijsd is in vergelijking met overeenkomstige benzinevarianten. En dat heeft inmiddels tot gevolg dat – ondanks de nu verdwenen korting op de bijtelling – de plug-in hybride langzaam weer in beeld komt als een reëel alternatief.
Ford Nederland ziet dat ook zo en kiest er daarom voor de Kuga beperkt te leveren. De auto is er in vele varianten, maar Nederland zal geen diesel krijgen. Slechts de 1.5 EcoBoost en de PHEV op deze pagina’s staan op de prijslijst. Voor Ford zijn de stappen in elektroland nog niet heel groot. Even was er een plug-inversie van de C-Max ten tijde van de Nederlandse bijtellingsgekte, maar dat was een niet bijzonder goed uitgewerkt model, dat gelauwerd de geschiedenisboeken ingaat. De Kuga is een soort reset, vlak na de onthulling van de Mach-E: de elektrische SUV met het Mustang-label die Ford als EV-producent op de kaart moet zetten.
JAPANSE INSPIRATIE
De Kuga dan. Als PHEV heeft die een 2,5-liter viercilinder voorin, die een erg magere 152 pk levert. Dat komt doordat de motor een Atkinson-loop heeft, waardoor de compressie een stuk lager is. Het resultaat daarvan is een lager verbruik, maar aangezien zo’n motor daar ook nogal futloos van wordt, zien we dit concept maar weinig toegepast worden. Behalve dan bij hybrides. Vooral Toyota en Lexus hebben dit systeem al zeer lang in gebruik, omdat zij het gebrek aan trekkracht aanvullen met het hoge koppel van een elektromotor: winwin! Ford lijkt hieruit inspiratie te hebben geput (hoewel het blok in de Verenigde Staten al langer werd gebruikt in hybrides), want de gehele aandrijflijn doet erg denken aan wat de Japanners vaak in huis hebben.
Samen met een elektromotor fungeert het hele systeem in feite als een traploze cvtautomaat, zodat er geen schakelmomenten zijn. Hierdoor is de aandrijflijn bijzonder soepel en merk je het niet als de benzinemotor aanslaat om de elektromotor te ondersteunen. Nou ja, je voelt geen schok – je hoort het wel, want de motor is een beetje brommerig zo nu en dan. Die elektromotor heeft trouwens nog eens 178 pk in de aanbieding. Dat is heel wat, maar je moet natuurlijk ook alleen op stroom kunnen rijden. Samen pieken de motoren op 225 pk en dat is genoeg om de Kuga vlot te doen aanvoelen, hoewel dat vooral komt door het forse koppel dat de motoren samen afgeven. Op de sprint blijk er weinig extra reserve, zodat de auto krap 10 tellen nodig heeft voor de bekende sprint naar 100 km/h. Een het-glas-is-halfvol-redenatie is dan dat de auto efficiënt met zijn vermogen omgaat; hoe vaak zul je in een model als dit nu plankgas wegrijden?
PRETTIG EIGENWIJS
Mitsubishi, dat met de Outlander de eerste plug-in-SUV op de Nederlandse markt introduceerde, is bij ons een kleine, maar prettig eigenwijze speler – en stiekem een innovator in elektroland. Oké, niet met de meest geweldige auto’s, maar het is toch opvallend dat de i-MiEV een van de eerste echte elektrische auto’s was en de Outlander PHEV na de Opel Ampera de eerste grote plug-in. We zijn jaren voorbij de hausse van 28.000 verkochte Outlanders in Nederland, toen hij goed was voor nul procent bijtelling, maar de auto is er nog steeds. Een facelift verhielp veel van de grootste klachten die we hadden, zo ontdekten we toen we hem als duurtester hadden. De motor werd groter, het onderstel steviger, de accu kreeg meer capaciteit en het interieur ging erop vooruit.
De auto heeft nu een 2.4-motor, die gewoonlijk als generator dient. Er is in beginsel geen fysieke verbinding tussen het blok en de wielen. In plaats daarvan zit er op elke as een elektromotor, die samen goed zijn voor 178 pk. Ze krijgen stroom van de 13,8 kWh grote accu en, bij een forse stroomvraag of als de accu leeg is, meteen van de benzinemotor. Dit is niet de meest zuinige manier van op stroom rijden, en hoe meer je plugt, hoe beter het is. Vraag je meer vermogen dan de 178 pk die de elektromotoren samen leveren, of kies je ervoor de stroom te bewaren, dan gaat er een koppeling dicht die de motor direct met de vooras verbindt. Nu gaat er wél benzinekracht rechtstreeks naar de voorwielen en wel met een vaste overbrenging. Grappig genoeg moet je dus heel erg hard rijden om het maximale vermogen van 240 pk daadwerkelijk te benutten.
LEGAAL ELEKTRISCH
Beide modellen weten hun accu goed te benutten. Als je handmatig de boel forceert in de elektrische modus, kun je tot krap 140 km/h elektrisch rijden. Daardoor kun je in Nederland met legale snelheid elke rit op stroom doen, mits je niet al te grote afstanden rijdt. De Outlander komt tijdens onze testritten zo’n 10 kilometer minder ver dan de Ford; het is 35 tegen 45 kilometer. Daarbij tekenen we aan dat snelheid en buitentemperatuur voor grote verschillen kunnen zorgen. Daar staat tegenover dat je de Japanner aan een snellader kunt zetten bij een korte koffiepauze (tot max. 22 kW), iets wat bij de meeste plug-ins geen optie is.
De Japanners hebben de auto bovendien bedacht als stroomleverancier. Niet via je laadpaal − daar zijn de systemen in Neder land nog niet klaar voor − maar via de kof ferbak, waarin een 230V-stekkeruitgang zit die tot 1.500 Watt kan leveren. Ideaal als bij een natuurramp de stroom uitvalt, zo is het idee. Dat zal in Nederland niet zo snel gebeuren, maar het kan leuk zijn tijdens kamperen: zolang er benzine in de tank zit, kun je over elektra beschikken. Doordat de auto altijd op stroom rijdt, is de aandrijflijn zo soepel als het maar kan. Vermogen is er bovendien genoeg om vaart in de grote Outlander te krijgen. In beide auto’s is het op lange afstanden beter om de hybridestand te gebruiken. Maar al voer je een bestemming in die binnen de accurange valt, dan heeft de Ford toch de neiging benzine te gebruiken. Hoe meer je zelf oplet wat er gebeurt, hoe beter je de accu kunt benutten.
SCHERP OF ROND
De Kuga is alweer de derde generatie Ford SUV met deze naam. De auto is merkbaar anders getekend dan zijn voorgangers. Niet alleen is hij meer rond dan scherp, hij oogt ook minder hoog. Meer cross-over dan bij de versies zonder een stekker.
De Outlander is een veel grotere en zelfs plompere auto dan de Kuga. De facelift deed de looks wel goed, maar evengoed lijkt het model onderhand wat verdwaald op de Nederlandse wegen. Instappen is klimmen, en dan staat de stoel nog eens te hoog in de koets ook. Het oogt wat minder verfijnd vanbinnen. Het leuke leer op de stoelen is niet voldoende om de totale kwaliteitsbeleving van de cockpit omhoog te halen. Het had zo een auto van tien jaar terug kunnen zijn. Dat gevoel krijgen we ook bij de langzame en onprettig te bedienen multimedia, die wel best uitgebreid is.
De ergonomie is net zo onlogisch. Knoppen die je bij elkaar verwacht zitten ver van elkaar, en ze ogen soms als stroomklepjes van een caravan. Ruim is de auto wel; zowel voorals achterin is het een ruimtelijk geheel en de kofferbak is merkbaar groter dan die van de Ford.
BABYVET
Ford heeft een reputatie hoog te houden als het gaat om rijeigenschappen en bij de nieuwe Kuga komt die kwaliteit opnieuw naar voren. De SUV stuurt bovengemiddeld goed en het stuurgevoel lijkt eigenlijk op dat van geen enkel ander merk. En dat alles zonder dat de auto overdreven hard is. Maar evengoed zijn de vele extra kilo’s van de PHEV wel merkbaar. De auto weegt krap 300 kilo meer dan de 1.5 Ecoboost-versie en dat verschil is wel erg fors. In bochten voel je de kilo’s, maar het onderstel vangt dan nog een groot deel op. Problematischer is het bij drempels, die voor velen een vast onderdeel zullen zijn van ritten door de woonwijk. De achterkant knalt heftig door; de dempers lijken hier op iemand die met zijn laatste push-up bezig is. Het gaat, maar met gekreun en liever niet nog eens. Tot accu’s veel compacter en lichter worden, lijkt dit een onvermijdelijk probleem bij PHEV’s, al heeft de ene auto er meer last van dan de andere. Een hoge auto is op dit punt sowieso kwetsbaarder. Des te opvallender dat de kilo’s in de Outlander minder storen. Als je de gewone kent valt het op, maar het scheelt minder dan in de Ford. De auto rijdt dan ook een stuk minder goed dan de Kuga.
Het zeilbootkarakter van voor de facelift is gelukkig verdwenen, want de Japanner ligt redelijk strak op de weg, soms is hij zelfs een tikkeltje hard. Een mooie balans of fijn stuurgedrag, zoals in de Ford, hoef je niet te verwachten. Braaf met 50 mijl per uur rechtuit door Amerika, daar is hij in de eerste plaats voor gemaakt.
De door ons gereden uitvoeringen zitten beide goed in hun spullen. De Kuga is een ST-line X met veel uiterlijk vertoon en een verlaagd onderstel; diverse leuke optiepakketten geven hem voor een kleine prijs zaken als stoelverwarming, adaptieve ledverlichting, uitgebreide audio, een HUD, grotere wielen en een hele stoot meer. De Outlander is een goed uitgeruste Instyle met eveneens adaptieve verlichting, automatische cruisecontrol, veel actieve veiligheid en stoelen stuurverwarming. Wel mag hij iets meer trekken dan de Ford (1.500 versus 1.200 kilo), wat net de doorslag kan geven.
Dit artikel is gratis te downloaden in PDF-formaat. Hiervoor maak je eenmalig een AutoWeek account aan, waarna je onbeperkt uit het AutoWeek archief kunt downloaden.
PRIVATE LEASE Ford Kuga
Had je deze auto's al gezien?

Ford Kuga 2.5 PHEV ST-Line X | Trekhaak | Panoramadak | Adaptive Cruise Control | Winter Pack | 19 inch | Head up Display | Adaptive LED | Rode remklauwen | Bang&Olufsen | 1.500kg trekgewicht
- 2021
- 59.485 km

Ford Kuga 2.5 PHEV ST-Line X | (Elektrisch) Wegklapbare trekhaak | Panoramadak | Winter Pack | Adaptive cruise control | Rode remklauwen | Dodehoeksensoren | Bang&Olufsen | 1.500 kg trekgewicht
- 2022
- 44.676 km

Ford Kuga 2.5 PHEV ST-Line X | Navi | Camera | Trekhaak! |
- 2021
- 32.082 km
Lezersreacties (71) (gesloten)
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.