Test: Opel Corsa vs. Ford Fiesta

Het is wel duidelijk dat Opel er niet slechter van is geworden sinds PSA het merk heeft overgenomen. Samenwerkingen voor de SUV’s Grandland X (3008) en Crossland X (2008) stonden al op de planning voordat de fabrikanten samengingen, maar de nieuwe Corsa is echt volledig ontstaan na overname van Opel. Sterker, alle vorderingen die Opel zelf al had gemaakt met het ontwikkelen van een nieuwe Corsa konden overboord, omdat het voor de Fransen aantrekkelijker was een model te maken op basis van de gloednieuwe 208. We zullen vermoedelijk nooit weten hoe goed die volledig ‘Duitse’ Corsa zou zijn geweest, al is de kans groot dat het design van die auto ooit zal opduiken in mooie verhalen over wat had kunnen zijn. Zolang het huidige model nog verkrijgbaar is, zal Opel die ontwerptekeningen echter wel in een geheime ondergrondse kluis bewaren.

Hoe het ook zij, Opel lijkt nu wel het beste van twee werelden te kunnen samenvoegen. De auto’s van het merk hadden altijd al prettige besturing en erg fijne onderstellen, maar ze waren ook erg zwaar en ze hadden onprettige motoren, die altijd een handvol pk’s leken te missen. En laat PSA nu juist op dat vlak goede kaarten hebben. De 1.6 THP en de driecilinders met en zonder turbo zijn fijne blokken, die zowel in kleine auto’s als in grote SUV’s goed presteren. De Grandland X liet ons bovendien zien dat PSA auto’s van verschillende merken, maar met dezelfde technische basis, meer van elkaar weet te onderscheiden dan bijvoorbeeld de Volkswagen Group, waar zeker de kleine SUV’s toch wel heel veel op elkaar lijken.

NIEUWE STIJL

Bij eerdere confrontaties bleek de Corsa inderdaad een goede versmelting van de twee culturen. Hij stuurt fijn en ligt goed op de weg, maar is nu relatief licht en heeft de beschikking over fijne motoren. De 100 pk sterke drie cilinder kon goed mee komen met figuurlijke zwaargewichten in het umfeld, al wist de Seat Ibiza de Corsa voor te blijven in een vergelijkende test. Maar hoe staan de zaken ervoor als we voor een wat sportieve versie met een dikkere motor gaan? Als ruimte en praktisch gebruik minder belangrijk zijn en je gewoon als startende werknemer een lekkere knaller wilt als eerste leaseauto? We nemen een GS Line met 130 pk en zetten er de rijkoning uit de compacte klasse tegenover in de vorm van een Ford Fiesta. Als één model zich in de loop der jaren heeft bewezen als fijne stuurmansauto, is het immers de compacte Ford.

De huidige generatie is daarop geen uitzondering. Weggedrag en besturing maakten vanaf het eerste moment weer indruk en zeker de ST Line met zijn iets verlaagde onderstel was van het niveau van een kleine hot hatch van een jaar of tien geleden. De bekende 1,0-liter met turbo van Ford levert naar wens 95 tot 125 pk. Die laatste variant kan het dus prima opnemen tegen de Corsa GS Line. Wil je de Corsa met die 130 pk, dan is het trouwens altijd de GS Line. Je krijgt dan sportstoelen, zwarte accenten aan de buitenkant en een andere vooren achterbumper. De auto is met dit vermogen bovendien altijd voorzien van een automaat, namelijk de nieuwe achttraps die we ook in grote Peugeots vinden! Nogal een verbetering ten opzichte van de vreselijk lome automaat uit de vorige generatie Opels. De Fiesta is opvallend genoeg alleen met 100 pk verkrijgbaar met automaat, de 125 pk-versie heeft altijd een handbak. Vandaar dus verschillende transmissies in onze testauto’s.

Qua opties loopt het bij de Opel meer uit de hand dan in de Ford. Met extra’s als mooie zwarte wielen, een afneembare trekhaak en automatische cruisecontrol loopt de prijs op tot meer dan € 30.000. De Ford is in de basis al goedkoper, met een net bedrag van € 23.000 voor de ST Line. In deze tijd is dat echt een mooie prijs voor een auto met dit vermogen, ook gezien de uitrusting. Sportstoelen, een verlaagd onderstel, ledverlichting, parkeersensoren, 17-inch wielen en sportpedaaltjes zijn allemaal standaard, net als een sportuitlaat. Onze auto heeft vervolgens enkel nog navigatie en een winterpack, waarmee de prijs blijft steken op iets meer dan 24 mille. Zou je de snuisterijen van de Opel weghalen, dan blijft hij duurder.

Als we gaan zitten in de Corsa zie je wel een beetje waar dat geld in zit. Het interieur oogt hip en modern, met veel pianolak en gekleurde accenten. De strepen op de stoelen staan hem goed en het multimediasysteem ziet er hightech uit. Het is qua opties merkbaar uitgebreider en moderner dan dat in de Fiesta, maar het werktempo zou beter kunnen. De achterbank is net als in de donor 208 geen oase van ruimte, wat de inzetbaarheid van de auto niet vergroot. Hij moet duidelijk meer dienen als hippe, strakke auto dan als degelijke gezinsauto.

Met zo’n 300 liter is de kofferbak ook niet bovengemiddeld groot. Is dat in de Ford anders? Niet bepaald: de kofferbak is zo goed als even groot en ook hier is de achterbank geen plek waar je als volwassene op lange vakantietrips wilt zitten. De Opel voelt door zijn vorm iets ruimtelijker, maar met het meetlint erbij zijn de verschillen erg klein. Voor in de Ford oogt het minder modern dan in de Corsa. We zitten nog steeds iets te hoog, al is het minder erg dan vroeger. Het multimediasysteem is basic, maar daarmee nog altijd een forse stap vooruit ten opzichte van de vorige generatie Fiesta. De bediening is wel vrij overzichtelijk en het systeem werkt snel. Toch mist Ford hier de moderne connected-systemen van andere nieuwe modellen in dit segment.

UNIQUE SELLING POINT

Gaan we rijden dan heb je één bocht nodig om te herontdekken hoe goed de Fiesta stuurt. Het gevoel is top, de plaatsing van de neus ook en voor je het weet, ben je ouderwets lol aan het trappen. De driepitter bezorgt een leuke roffel en een beetje doorhalen in toeren levert een levendige auto op. Qua rijden klopt de auto gewoon. De besturing is wat directer dan in de Opel, maar communiceert vooral veel beter, zodat je echt bij het rijden wordt betrokken. Nog altijd een stijl die door de hele Europese Ford-familie trekt en eigenlijk een unique sellingpoint in dit segment is. De handbak is strak, net als de koppeling, waarmee het samenspel tussen aandrijflijn en onderstel compleet is.

Als we overstappen in de Opel valt vooral op hoe licht de besturing is. Zeker als je net de vlezige besturing van de Fiesta hebt gevoeld, is het even wennen, doordat je de auto wel goed kunt plaatsen. Hij is alert en kwiek en je voelt dat er veel kilo’s verdwenen zijn vergeleken met de vorige generatie. Dat is natuurlijk een goede zaak, maar de Ford weegt nog altijd minder. Bovendien is het stuurgevoel niet zo goed als in de vorige Corsa, alle obesitasnadelen van dat model terzijde. Ook heeft de koets wat moeite met korte oneffenheden. De Ford absorbeert die beter. Wel verschilt de Corsa merkbaar van de 208, die meer mainstream is in zijn rijgedrag. De Opel mikt iets meer op dynamiek. Mogelijk dat de totale balans in de auto daardoor iets minder goed is, al is het nog altijd een leuke kar om te rijden. Met brave concurrenten is dat een pluspunt, maar naast de steengoede Ford merk je dat het nog een stuk beter kan.

De motor is wel heel goed. Met 130 pk levert de driecilinder meer dan genoeg vermogen, maar je merkt vooral dat de trekkracht een stuk groter is dan die van de EcoBoost van Ford. Dit komt mede door de inhoud van het blok, die 20 procent hoger ligt. Dat telt bij dit formaat motor. Doordat de automaat het toerental relatief laag houdt, is dat trouwens maar goed ook. De bak had minder bij de Ford-motor gepast. Nu stuw je de auto op dat koppel voorwaarts, terwijl de automaat soepel door de versnellingen gaat. Niets ten nadele van de prima automaat, maar we hadden deze aandrijflijn ook graag met een handbak geprobeerd, omdat we dan het vermogen er nog wat meer uit hadden kunnen laten komen.

In zijn totaliteit is de Opel de meer moderne auto van de twee, maar als het op de hardware aankomt, is de Ford nog altijd de beter rijdende auto. De aandrijflijn van de Corsa schalen we net iets hoger in, maar de Ford is op zijn beurt weer een stuk goedkoper. Kijken we naar de veiligheid, dan is de Corsa beter uitgerust, helemaal als we de beschikbare assistentiesystemen in de overweging meenemen. Zowel de Opel als de Ford mikt op de bestuurder die een dynamische auto wil, maar er zitten dus duidelijk veel verschillen tussen de twee auto’s. Onder aan de streep is de score dan wel precies gelijk, maar toch zijn het zeker niet gelijke auto’s. Persoonlijke smaak qua design zal in dit geval genoeg reden zijn om de ene boven de andere te verkiezen.