Ford Fiesta 2.0 16V ST (2006)

De Ford Fiesta ST is bespoilerd en behangen met skirts. Als we bij 4.000 toeren alle pk's op de voorbanden loslaten, blijkt dat het rubber héél veel grip heeft, want de wielen slippen niet door. We komen uiteindelijk op een gemiddelde tijd van 8,8 seconden voor de sprint van 0 naar 100 kilometer. Bij de sprint van 80 naar 120 km/h in drie heeft de Ford slechts 4,5 seconden nodig. Daar komt de ware aard van 't beestje naar boven. Toeren, dát is wat de tweelitermotor nodig heeft. Hij hangt lekker aan het gas en boven de 5.000 omwentelingen van de krukas barst het geweld pas echt los. Bij iets meer dan 7.000 toeren maakt de begrenzer daar een eind aan. Echt mooi klinkt de ST helaas niet. Zeker bij snelheden tussen 120 en 130 km/h in vijf irriteert het motorgeluid. Na al dat getrap zakt de brandstofmeter sneller dan je lief is. Maar om onder een gemiddeld verbruik van 1 op 10 uit te komen, moet je het wel érg bont maken.

Gooi-en-smijt-autootje
De Ford schreeuwt om een zesde versnelling, want in vijf maakt de ST bij 120 km/h te veel toeren. Het zou een hoop herrie schelen. Maar wat een fijne bak heeft die Fiesta! De schakelwegen zijn kort en je voelt precies hoe de hoog geplaatste pook het juiste verzet kiest. Maar wat je met zo'n gooi-en-smijt-autootje het beste kunt doen, is hoeken! De Fiesta heeft 'n veilig weggedrag en een onvoorstelbare hoeveelheid grip. Hij geeft je het gevoel dat je elke bocht de baas kunt. De besturing werkt zeer direct en voelt zwaar genoeg aan. Dat laatste heeft ook het effect dat je goed kunt volgen wat de voorwielen doen. De Ford zet je bij de eerste bocht al direct op scherp. Dat keiharde van de Fiesta ST betekent wel dat vering en demping meedogenloos afrekenen met alle oneffenheden op het wegdek.

Praktische zaken
In het interieur van de Fiesta is kwistig gestrooid met 't embleem dat zijn sportieve inborst verraadt. Het vernieuwde dashboard oogt stukken vrolijker dan dat van de oude. Jammer dat het stuur alleen in de hoogte te verstellen valt. Gelukkig priemt de stuurkolom ver genoeg naar binnen, zodat het niet al te veel problemen oplevert. De Fiesta zou gebaat zijn bij lager geplaatste stoelen. De ST heeft harde zetels, die je perfect omklemmen.
De Fiesta ST is standaard voorzien van stabiliteitsregeling; ESP is een optie die je best kunt weglaten, want de Ford heeft van nature zóveel grip dat het bijna nooit in actie hoeft te komen. En dat geldt helemaal voor de in de ESP geïntegreerde tractieregeling.
De radio laat zich met knoppen bij het stuur bedienen. Cruise control is blijkbaar overbodig, maar een boord-computer is wel aanwezig. Je bedient hem met een knopje op de hendel van de richtingaanwijzer, en daardoor druk je het tijdens het richting aangeven af en toe ongemerkt in.
Standaard staat de snelle Fiesta ST op 16-inchwielen. Automatische airco is een optie, een handmatig bediende airconditioner is standaard. Optionele parkeersensoren drijven de prijs van de ST verder op, maar op zo'n compacte auto heb je ze niet echt nodig.