Test: Fiat Panda Panda (2007)
What's in a name?
- Albert-Jan Cornelissen
- Eerste rijtest
Fiat heeft zijn succesnummer Panda voor modeljaar 2007 zeer behoedzaam opgefrist – met name het kleurenpalet werd onder handen genomen – en een nieuwe uitvoering aan het programma toegevoegd: eh, de Panda Panda. Achter deze ietwat cryptische naam gaat een versie met aardgasmotor schuil, waarmee je zowel schoon als voordelig kunt rijden. En dat klinkt ons als muziek in de oren! Probeer alleen maar eens een pomp te vinden...
Sinds zijn introductie in 2004 is de Fiat Panda een waar verkoopsucces. Het kekke karretje heeft net als zijn voorganger een iconenstatus en is populair onder alle rangen en standen van de bevolking. Ondanks de komst van nieuwkomers als de Toyota Aygo en zijn Franse halfbroertjes van Peugeot en Citroen draait de Fiat-fabriek in Polen nog altijd op volle toeren om aan de vraag naar de Pandaatjes te kunnen voldoen. Fiat zag dus nog weinig reden om het kleine beertje op te frissen. De maatregelen bleven beperkt tot wat nieuwe lakkleuren en bekledingsstoffen. Op het testcircuit van Fiat in het Italiaanse Balocco konden we kennismaken met de complete familie voor modeljaar 2007. Zo konden we gooien en smijten met de onlangs geïntroduceerde 100 HP (zie AutoWeek 39), modderige paadjes bedwingen met het klimgeitje Cross, obstakels slechten met de in samenwerking met Ducati ontwikkelde Monster en meters maken met de enige écht nieuwe uitvoering voor 2007: de Panda. Huh? Ja, we hebben het hier voor de duidelijkheid over de 'Panda Panda'… Vraag ons niet naar de diepere betekenis achter deze naam, maar we kunnen u wél vertellen dat het hier een uitvoering met aardgasmotor betreft, die nog een stukje zuiniger is dan de gewone 1.2 en voor prettig lage brandstofrekeningen zorgt.
Zwoegen
De nieuwe versie is gebaseerd op de bodemsectie van de 4x4. Op de plek waar normaliter de vierwieltechniek zit, kon nu mooi de aardgastank worden weggewerkt. Zodoende neemt die geen bagageruimte in. De tank biedt een inhoud van 72 liter, wat gelijkstaat aan 12 kilo aardgas, ook wel CNG genaamd (Compressed Natural Gas). Daarmee kun je in het gunstigste geval 300 kilometer ver komen. Met een knop naast het stuur kun je vervolgens nog eens 400 à 500 km rijden op de gewone benzinetank. Het vierpittertje in het vooronder lust namelijk beide brandstoffen. Qua vermogen lever je met aardgas echter wel wat in, want dan genereert de 1,2-litermotor 52 in plaats van 60 pk. Dat lijkt niet zo'n groot verschil, maar het is toch dik 13 procent minder, en dat gaat tijdens het rijden niet onopgemerkt voorbij.
De Panda Panda moet flink zwoegen om lekker op gang te komen. Da's mede het gevolg van het extra gewicht dat de aardgastank en zijn inhoud onvermijdelijk met zich meebrengt. Door de plaatsing ervan in de bodem valt het zwaartepunt echter iets beter uit ten opzichte van de gewone versie. Tijdens de testrit blijkt de Panda toch flink te ondersturen, en overhelneigingen zijn hem ook niet bepaald vreemd. Bovendien lijkt de motor zich, vooral vlak na het overschakelen tussen benzine en aardgas, nog wel eens te 'verslikken'.
Achilleshiel
Dat ongemak wordt echter meer dan goedgemaakt door de prettig lage brandstofrekening die je gepresenteerd krijgt. In Nederland kost een kilo aardgas op dit moment € 0,55, wat neerkomt op circa 6 euro per 100 km. De normale Panda 1.2, met een verbruik dat volgens de fabriek 5,6 liter op 100 km bedraagt, zou met een benzineprijs van € 1,30 over die afstand de brandstofrekening op € 7,30 laten uitkomen. Daarnaast valt de CO2-uitstoot op aardgas maar liefst 25 procent lager uit; da's natuurlijk prettig voor ons aller milieu.
Het klinkt allemaal fantastisch, schoner autorijden en nog geld besparen ook, maar de grote achilleshiel van aardgas zit hem op dit moment in de beschikbaarheid van het goedje. Hoewel we in ons land op een grote aardgasbel zitten, zijn er slechts vijf vulstations voor deze brandstof. Vergelijk dat eens met Duitsland, waar dik 600 aardgaspompen zijn! Aan deze infrastructuur wordt in Nederland overigens hard gewerkt, want al in 2010 moeten er 200 stations zijn. En dan zou aardgas best eens een hele grote rol kunnen gaan spelen. Op het moment dat de automotoren namelijk specifiek op aardgas afgesteld kunnen worden en er geen benzinetank als 'reserve' meer aan boord hoeft te zijn, worden ze nóg efficiënter.
De Panda Panda staat in januari in de showroom met een prijskaartje dat op het niveau van de 100 HP zal liggen, dus rond de E 13.500. De andere modellen zijn per direct leverbaar en kunnen besteld worden in vier nieuwe lakkleuren. Ook het interieur is aangepakt. Het dashboard wordt voortaan in een wat donkerder tint uitgevoerd, wat er iets saaier, maar tevens stukken hoogwaardiger uitziet. Bovendien zijn er nieuwe bekledingsstoffen, die lekker fris en modern ogen.
Wendbaar ding
Tot slot nog even over de 100 HP: hoewel we al eerder met deze auto hebben gereden, maakt het wagentje op het bochtige circuit van Balocco wederom indruk. Wat een heerlijk sturend en wendbaar ding is dit toch! De steviger afstelling van het onderstel heeft de Panda plotsklaps in een ware bochtenridder veranderd, waarmee het heerlijk sturen is. Als het te hard gaat, is iets gas lossen voldoende om de neus weer in de gewenste richting te dirigeren. Je hebt het gevoel in een veel lagere auto te zitten dan de Panda daadwerkelijk is. In tegenstelling tot de gewone uitvoering helt hij nauwelijks over. De 100 pk sterke vierpitter produceert een lekker uitdagend grommetje, en heeft geen enkele moeite met de relatief lichte Panda. Niet dat we de daar eveneens rondrijdende Ferrari's 612 konden bijhouden, maar toch… Het is een feest om met dit bommetje een middag op een circuit te boenderen. Wat ons betreft met voorsprong de meest begerenswaardige uitvoering van het kleine Fiatje, dat met een prijs van € 13.795 bovendien schappelijk geprijsd is.