Fiat Panda 1.3 Multijet 16V 4X4 Cross (2006)

Vorig jaar maakten we al kennis met de Panda Climbing, die eveneens is voorzien van vierwielaandrijving. Waarin onderscheidt de Cross zich dan? Allereerst door zijn uiterlijk, dat is opgetuigd met allerlei kunststof hulpstukken, een stel guitige schijnwerpers, Smart-achtige achterlichten en leuke wielen. De Panda Cross oogt vriendelijk. Met dit aaibare terreinbeertje kan zelfs een SP-raadslid uit Nijmegen de binnenstad in zonder knagend geweten. Onderhuids een elektronisch sperdifferentieel, dat ook op de andere 4x4-versies tegen meerprijs leverbaar is. Wat betreft motorisering beperkt de keuze zich tot de 1,3-liter Multijet-dieselmotor.
De Cross moet het in eerste instantie hebben van bergachtige streken. De extra portie grip en tractie is een uitkomst voor hen die bijna dagelijks geconfronteerd worden met modderige of besneeuwde hellingen en bergpaden. Een lichte, betaalbare 'SUV' is in veel kringen een welkome gast. Zeker als er dan ook nog eens een koppelrijk, zuinig dieseltje in het vooronder ligt.
Aan de buitenkant is de Panda Cross in één oogopslag als zodanig herkenbaar, maar het interieur bleef zo ongeveer bij het oude. De Panda ziet er vanbinnen gewoon keurig uit voor een auto in dit segment. De afwerking is goed, evenals de gekozen materiaalsoorten. Ideaal is de hoog geplaatste middenconsole. De pook zit onder handbereik, de radio op ooghoogte en ook de andere knoppen liggen voor het grijpen. Even wennen is het aan de raamschakelaars naast de pook, maar na een paar dagen weet je niet beter en is het eigenlijk best handig zo. Pluspuntje is dat de bijrijder in voorkomende gevallen de ruit aan de bestuurderskant kan laten zakken, iets wat lastiger is als de knoppen in 't linkerportier zitten. Het instrumentenpaneel is goed afleesbaar en voorzien van een toerenteller en een vrij uitgebreide boordcomputer. De zit achter 't stuur is goed, mede dankzij de goede hoogteverstelling van de stoel.

Panda staat zijn mannetje
't Kleine dieseltje van de Panda, een zestienklepsmotor met common-railinjectie, levert een koppel van 145 Nm bij 1.500 toeren. Niet veel misschien, maar de Panda weegt ook niet veel. Hij komt goed vooruit met deze motor, maar naarmate de snelheid toeneemt, krijgt de kleine machine 't steeds moeilijker. Al met al scoorden we een gemiddeld verbruik van 1 op 15,4, terwijl we verwacht hadden iets gunstiger uit te komen.
Fiat geeft hoog op van de off-roadcapaciteiten van de Panda Cross. Het is dan ook niet alleen 'n leuk ding om te zien, maar in 't terrein staat de Italiaan ook zijn mannetje. Daar is het lage gewicht van de Panda meteen al een pluspunt. Hij ploetert overal vrolijk doorheen. Met de motor op het juiste toerental en de aandrijving op alle vier de wielen is deze mini-SUV niet snel van z'n stuk te brengen.
Maar met de Panda ga je niet voor de lol een eindje sturen, want de vering en demping zijn hard. De langere veren maken 'n straffere demping noodzakelijk, waardoor de Fiat een bokkige indruk maakt bij 't rijden op een minder goed wegdek. Maar ook oneffenheden op de snelweg worden doorgegeven aan de passagiers. Neem daarbij het hoge geluidsniveau en het is al snel duidelijk dat de kleine SUV zich niet leent voor het comfortabel afleggen van grote afstanden. Hij is vooral bedoeld voor fun en het terrein dan voor intensief gebruik buiten de bebouwde kom. Uitstraling heeft de Fiat te over, iets waar het veel auto's juist weer aan ontbreekt.