Test: Fiat Palio Weekend 75 (1999)
Wereldauto
Het zou de nieuwe trend zijn: stationcars komen nu ook in de kleine autoklasse. Maar kan een kleine auto wel veel ruimte bieden, zoals je die in een stationcar wel degelijk verwacht? Fiats 'wereldauto' Palio bewijst dat het kán.
Daarmee nemen we vast een voorschot op de uitkomst van dit verhaal. Met de hoeveelheid plek in de Palio Weekend zit het wel snor. Ongelooflijk, die bagageruimte. Met een mooie lage vloer, waar het reservewiel aan de buitenkant onder hangt. En zitten in de Palio gaat ook heel best. Achterin houden hoofd- en beenruimte niet echt over, maar wat wil je in een auto van even meer dan vier meter lang.
Evenzo mag je voor dit geld niet klagen over de kleine bergvakken in de portieren. Er zijn immers nog een bakje op de middentunnel, vakjes linksonder en rechtsboven in het dashboard, en een behoorlijke dashboardkast. In een instrumentenpaneel waarin kenners de lijn van de vorige Fiat Punto nog herkennen, waarop de 'wereldauto' Palio is gebaseerd. Helaas nam men niet de meters over, maar bedacht nieuwe met groene opschriften die zeker bij helder weer erg slecht leesbaar zijn; net zo slecht als het digitale klokje.
Eerder hadden we in een vergelijkende test de Palio Weekend 100 16V te gast. Het verschil met de 100-versie zit bij de nauwelijks simpeler Weekend 75 niet in de uitrusting, alleen in de aandrijving. Daartoe dient hier een 1.2 liter met 75 pk, vandaar de model-aanduiding.
In een niet al te grote auto kun je met 75 pk aardig uit de voeten, zo ook bij deze Palio. Naar Italiaans gebruik klimt het aggregaat moeiteloos in toeren, mede door zijn korte versnellingen. Dat geeft een pittige indruk, ondanks dat het met het motorgeluid dik meevalt. Werkelijk bovenmodale prestaties levert deze Fiat niet, maar je hebt toch geen moment het idee dat je tekort komt.
Nou ja, mogelijk bij het veelvuldig schakelen, dat een beetje hakerig gaat. Een vermoeden van niet-Europese bouwkwaliteit komt op door een licht bijgeluid uit de transmissie. Maar aan de andere kant rammelt of kraakt de Palio Weekend niet, dus het is nog niet zo slecht gesteld met de kwaliteit. Of toch? Want de wissers op de voorruit kermen erbarmelijk, blijkbaar klopt er iets niet met de aanlegdruk. Op de achterruitwisser missen we een intervalstand.
O jee, remmen
Auto's die voor niet-Europese landen ontwikkeld zijn (en ook niet voor Japan of de V.S.) hebben vaak sterke vering die op slechte wegen is berekend. Dat valt in deze Palio erg mee. Op korte richels en gaten in de weg stuitert hij, maar langere golvingen neemt hij prima op. Over het algemeen mag het veercomfort goed heten. Aan het sturen mankeert evenmin veel. De bekrachtigde besturing doet het goed, hooguit neigt de Palio Weekend wat eerder dan een moderne Europese 'compact' tot rechtuit doordouwen in snel bochtenwerk. Geen probleem, even gas terugnemen en alles gaat weer volgens plan. Anders wordt het weleens bij het remmen. Het betreffende pedaal voelt rubberig aan, het is hard duwen om een goede vertraging te krijgen. De doseerbaarheid is niet best, en de remmen blokkeren (te) vroeg. Over het tanken hebben we ook wat te mekkeren. Vervelend dat de vulleiding blijkbaar een ongelukkige bocht maakt pal achter de opening, zodat het modale Nederlandse tankpistool met veel beleid ingebracht en bediend moet worden, wil de pomp niet continu afslaan. Des te lastiger omdat tankstops vrij frequent nodig zijn - voor dit formaat auto met zo'n kleine motor vinden we gemiddeld 1:11,7 een wat hoog verbruik. Opmerkelijk is hoeveel versiering de basisversie van de Palio Weekend meekrijgt, namelijk niet minder dan het topmodel, op mistlampen in de voorbumper na. Centrale vergrendeling, voorin knopjes om de ramen te bedienen, een toerenteller, een airbag in het stuur zitten er allemaal in. Ook die modieuze dakrails zijn standaard, en een harde hoedenplank, waar je nogeens iets gewichtigers dan een pluchebeest op kunt leggen.
't Is een boel auto voor zo'n f 28.500, met als sterkste punten de verbazende hoeveelheid ruimte en complete aankleding. Hij rijdt ook lang niet verkeerd, afgezien van het remmen en het drinken. En mocht je veel luxe willen, dan is er van alles mogelijk. De vraag is wel een beetje waarom je voor maar f 1.500 meer niet meteen de rappere en weinig onzuiniger 100 zou pakken. Hoe dan ook, de Palio Weekend is compact, maar ruim van binnen, en absoluut niet duur.
PLUS & MIN
- +Enorme kofferruimte
- +Goede uitrusting
- +Sterke prijs
- -Hoog verbruik
- -Matige remmen
Signalement
Merk | Fiat |
---|---|
Model | Palio Weekend 75 |
Carrosserie | 5-deurs, stationwagon |
Transmissie | 5 versnellingen, handgeschakeld |
Aandrijving | voorwielaandrijving |
Prijs | € 13.566 |
Specificaties
Brandstof | benzine |
Motor | 4-cil. in lijn |
Cilinderinhoud | 1.242 cc |
Maximaal vermogen | 55 kW / 75 pk bij 6.000 tpm |
Maximaal koppel | 104 Nm bij 3.000 tpm |
Inhoud brandstoftank | 51 l |
Lengte / breedte / hoogte | 4.130 mm / 1.626 mm / 1.475 mm |
Wielbasis | 2.423 mm |
Massa leeg | 1.025 kg |
Laadvermogen | 500 kg |
Aanhangermassa geremd | 1.000 kg |
Banden | 175/65R14Prijzen |
Topsnelheid | 166 km/h |
Acceleratie 0-100 km/h | 13,8 s (fabrieksopgave: 13,2 s) |
Acceleratie 80-120 km/h in 4/5 | 13,8 s / 16,1 s |
Brandstofverbruik | 8,5 l/100km (fabrieksopgave: 7,3 l/100km) |
CO2-uitstoot | 172 g/km |
Lezersreacties (3) (gesloten)
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.