Fiat Bravo 1.9 Multijet 150 Sport (2007)

De Bravo is met zijn prachtige lijnenspel een verademing in deze doorgaans niet bijster originele klasse. De koplampen hebben een vleugje Maserati, de taillelijn loopt snel op en de auto heeft stoere, brede schouders. De achterruit en de lichtunits vormen harmonieuze lijnen die elkaar naderen. Het klopt allemaal en tijdens de testweek werden we overstelpt met complimenten.
Het dashboard is geen schoolvoorbeeld van opgeruimdheid, maar zit goed in elkaar. De klokken zijn werkelijk prachtig vormgegeven, maar de snelheidsmeter is amper afleesbaar. Iets wat je aanvankelijk niet eens doorhebt, omdat het stuurwiel het kwart linksboven van de meter afdekt. Bij een gemiddelde zitpositie bedekt het stuur het bereik van 60 tot 160 km/h; ongeveer het hele spectrum dat er werkelijk toe doet. Het stuur voelt stevig aan en ligt lekker in de hand. Het is in zowel hoogte als diepte prima verstelbaar. De hendel voor de cruisecontrol zit echter linksonder aan de stuurkolom en port al gauw in je knie.
De stoelbekleding is zwart met rood, waarbij het rood bij bepaalde lichtinval zwart wordt. Ze stellen wat teleur wanneer je plaatsneemt. Hoe sportief ze ook ogen, zo aanvoelen doen ze niet. De wangen van de rugleuningen geven geen zijdelingse steun. De zitting is bovendien wat aan de korte kant.
De prachtige lijnen van de Bravo hebben ook een keerzijde: een beperkt zicht naar achteren. De kleine achterste zijruiten geven je nauwelijks doorkijk, en de achterruit lijkt behoorlijk groot maar in werkelijkheid is een groot deel ondoorzichtig, omdat de enorme C-stijlen erachter schuilgaan.

Zesbak
We merken al gauw dat de zesbak eigenlijk 'n overbodige luxe is. De motor doet al voor de 2.000 toeren volop mee, maar bovenin loopt het vrij plotseling weer af. Lui schakelen is geen enkel probleem. De versnellingen zijn tamelijk kort onderin: bij 40 km/h moet hij naar de twee en net iets boven de zeventig moet je naar drie. De voorwielen hebben soms moeite al die kracht door te geven en óók de koers te bepalen.

Ach, wanneer rij je met zo'n auto nu op de top van zijn kunnen? Vervelender is dat de Bravo in de rechtuitstand weinig alert is. Je moet het stuur echt behoorlijk draaien voordat er wat gebeurt. En het voelt ook wat te licht aan. Ook de afstemming van het onderstel is niet helemaal in lijn met het sportieve voorkomen van de Bravo, het is gewoon te soft. Terwijl de demping juist erg hard is, maar dat heeft ongetwijfeld mede te maken met het feit dat onze testauto op optionele 18-inchwielen met erg platte banden staat (overigens wel heel mooi!). Het schakelen gaat overigens prettig: niet superstrak, maar het kan er prima mee door. Ietwat vaag, maar wel lekker licht.

De Sport-uitvoering is gebaseerd op de Dynamic. Dat betekent bovenop cruisecontrol, beide voorstoelen in hoogte verstelbaar en mistlampen die in de bochten mee schijnen ook nog eens gescheiden klimaatregeling, met leer bekleed stuurwiel en pook, elektrische ruitbediening rondom, gekoeld opbergvak onder de middenarmsteun, het Blue & Me-systeem met stuurbediening, usb-aansluiting en spraakbediening, sideskirts, rode remklauwen, een spoiler en een sportievere afstemming van het onderstel.