Deventer-Kampen per BMW 220d Gran Coupé - De Dijk

Toen in de middeleeuwen het water langzaam maar zeker begon te stijgen, moesten de bewoners van de dunbevolkte IJsselvallei maatregelen nemen om de boerderijen en de akkergronden te beschermen. Bij de verschillende buurtschappen werden provisorische dijkjes van beperkte lengte neergelegd, afgestemd op de lokale behoefte.

Al snel ontstond echter het besef dat een goede beheersing van het IJsselwater niet alleen belangrijk was voor de bewoners, maar ook voor de opbloeiende handel in de langs de rivier gelegen Hanzesteden (zie kader). Daarom werd het beheer van de IJsseldijk tussen Deventer en de toenmalige Zuiderzee in 1308 naar een hoger bestuurlijk niveau gebracht.

Het heeft voor een dubbele erfenis gezorgd, waar we in deze aflevering volop van profiteren: een zeer gedegen dijk en mooie, oude steden waar de rijkdom en allure van de handelshistorie van afspat. Zoals op de Brink in Deventer, ons startpunt. De wekenlang durende markten die hier in de bloeiperiode van de stad werden gehouden, trokken duizenden handelaren van ver buiten de landsgrenzen. Het bezorgde Deventer faam in binnenen buitenland. Je brengt hier dan ook met gemak een dag door. Wij beperken ons tot koffie met een plak Deventer koek alvorens we de brug oversteken en aan de westkant van de IJssel de Bandijk op rijden.

Met zijn uitgebalanceerde combinatie van dynamiek, luxe en finesse is de BMW 220d Gran Coupé een geschikte kompaan voor de route van vandaag; hij past net zo goed bij een statig koopmanshuis als dat je ermee door een bochtencombinatie zwiept. De compacte vierdeurscoupé werd begin dit jaar geïntroduceerd. Hij deelt zijn techniek met de 1-serie, maar zijn grotere lengte en lagere daklijn geven hem ontegenzeggelijk een sportievere uitstraling. Dit is overigens de eerste keer dat we in Nederland de (sterkste) dieselversie rijden. Ook worden we verwend met een High Executive en een M-Sport-pakket.

LANDELIJKE PRACHT

Rustig noordwaarts toerend over de IJsseldijk genieten we van het uitzicht over de opvallend brede uiterwaarden, waar grasland, plukken bos en wielen elkaar afwisselen. Links, aan de ‘veilige’ kant van de dijk, passeren tal van mooie, rietgedekte dijkhuizen, boerderijen en buurtschappen. Na Terwolde hebben we voor al deze landelijke pracht tijdelijk geen oog meer. De aandacht verlegt zich de komende vijftien kilometer naar het asfalt voor onze neus, want het haast continue gekronkel tot aan Veessen kan zich meten met de fijnste dijktrajecten die we tot nu toe hebben gereden.

Gezeten in de lekkere M-sportstoelen en met het dikke M-stuur in de handen word je al snel één met de Duitse stuurmachine. De Bridgestones Turanza (225/40R18) kleven overtuigend aan de weg, daarnaast zorgen de ‘vlezige’ besturing en de zeer uitgebalanceerde veerdempercombinatie voor veel feedback. Al met al kun je de Grand Coupé trefzeker van de ene hoek naar de andere mikken zonder dat het allemaal oncomfortabel hard of nerveus wordt. Het raffinement wordt nog eens extra gevoed door de smeuïge viercilinderdiesel, die ondanks zijn spierballen zeer welgemanierd is. Alleen als je bij het uitgaan van kortere bochten vol op het gas gaat, wil het 400 Nm sterke koppel nog weleens hevig aan de voorwielen en daarmee aan het stuur trekken. Op zulke momenten word je eraan herinnerd dat deze BMW géén achterwielaandrijver is.

RUST

Na Veessen wordt het uitzicht weidser, de dijk wordt meer langgerekt en minder bochtig. We zetten de rijmodus in Comfort en voelen hoe demping, besturing en gasplus schakelrespons een flinke tand terug worden gezet, een fors verschil met de Sport-stand. Links doemt de noordoostelijke rand van de Veluwe op; we pakken er zelfs een stukje van mee wanneer we bij Wapenveld de dijk moeten verlaten en naar Hattem koersen, wellicht een minder bekende Hanzestad, maar wel een knusse. Daarna gaat het verder over de drukke Geldersedijk.

We laten Zwolle rechts liggen en pakken als toetje de Zalkerdijk, waarover we Overijssel in rijden. Ook de laatste tien kilometer nodigen eerder uit tot rustig toeren dan met het mes tussen de tanden het gas erop. Genieten van de combinatie dijk, auto en omgeving, dat is het devies. En zo komen we heerlijk ontspannen in Kampen aan, de voormalige toegangspoort vanaf de Zuiderzee naar de IJssel. Gezien het vroegere belang van de haven wordt de stad ook wel het Rotterdam van de middeleeuwen genoemd. De skyline mocht er in die tijd eveneens zijn. Nog steeds, trouwens; via de markante Stadsbrug steken we andermaal de IJssel over en parkeren op een rustige plek bij een grasveldje. We bewonderen het uitzicht over het water.

Hier geen flatgebouwen, dit moeten de kooplui in de middeleeuwen hebben gezien als ze aankwamen: prachtige panden, poorten, kerken en schepen. Zo eindigt de route van vandaag: niet doordrenkt met adrenaline, maar in alle rust en kalmte.