Citroën C6 2.7 HDiF Lignage (2008)

In een tijd dat alle extravagantie zo wel een beetje van het merk afgesleten was, verraste Citroën ons in 2005 met de C6. Een enorm slagschip, van voren breder dan van achteren en met een concave achterruit duidelijk geïnspireerd op de roemruchte CX. Over deze C6 blijken de mensen allesbehalve eensgezind. Je vindt hem prachtig of afgrijselijk, een middenweg lijkt amper te bestaan. De brede dubbele chroomstrip op de neus, in het midden doorbroken door de double chevron, geldt inmiddels als het familie gezicht van Citroën. Opvallend is dat de auto er uitziet als hatchback, maar toch een kofferbak heeft als een sedan; ook die eigenschap deelt hij met de CX. De schuine achterruit zou daardoor de toegang minimaliseren, maar door de holle vorm wist Citroën toch nog een heel redelijke opening te creëren. Ook de portieren zijn anders dan anders in deze klasse door de ontbrekende raamstijlen, voor en achter.

De ruimte op de achterbank valt eigenlijk nogal tegen voor een auto die in Frankrijk als presidentiële limousine dienstdoet. Maar goed, de huidige roerganger heeft niet zo gek veel hoofdruimte nodig. Heel goed is juist weer de beenruimte, plus het feit dat de achterpassagiers hun eigen ventilatie regeling hebben.

Eigen karakter
De cockpit van de C6 heeft beslist een heel eigen karakter, dat ondanks het nogal monotone gebruik van zwart, zwart en zwart absoluut niet saai is. De belangrijkste meters zijn uiteraard digitaal en kijken je aan vanuit een brede, platte brievenbus. Een dakkapel op het midden van het instrumentenpaneel herbergt de minder noodzakelijke informatie. Helaas heeft Citroën dat typische stuurwiel met gefixeerd hart in de kast laten liggen. Een wat saaie, zwarte paddestoel met logo is ons deel en die verbergt een cluster hendeltjes die we kennen uit goedkopere modellen van zustermerk Peugeot.
De middenconsole is de Tilburgse kermis voor knopjesfetisjisten. Het is er 'n drukte van belang. Daarachter blinkt het schakelschema van de automaat je tegemoet; jammer dat die dikke laag chroom zo duidelijk op een stuk plastic is gespoten.

Comfort is het sleutelwoord en de C6 probeert met alle macht de oude Franse traditie hoog te houden. En daarin schiet Citroën wat ons betreft wat te ver door. In de nieuwe C5 is het hydropneumatische systeem op zijn plek, maar de C6 lijkt er net wat te zwaar voor te zijn, waardoor de auto veel van je evenwichtsorganen vraagt. Bij veel bochtenwerk en stadsverkeer voelt het niet prettig aan. Het verdient grote aanbeveling om de sportknop op de middenconsole in te drukken, waarmee het gewieg en gedein een stuk wordt ingeperkt. Positief zijn de prettige fauteuils en de rustgevende stilte die aan boord heerst. Om niet te zwijgen over de erg fijne dieselmotor. De 2,7-liter HDiF-zescilinder past qua karakter prima bij de tiptronic-versnellingsbak met zes overbrengingen. Jammer genoeg heeft de C6 geen flippers voor het geval dat je met de hand wilt schakelen. Dat kan alleen met een conventionele pook.

Klein minpuntje is de uitrusting van onze C6, die wat karig mag worden genoemd. Alles wat je in de duurdere klasse als vanzelfsprekend beschouwt is er, maar leren bekleding is een optie en ook voor navigatie dient te worden bijbetaald.