Chevrolet Lacetti/Nubira TCDI
Bondgenootschap
- Albert-Jan Cornelissen
- Eerste rijtest
De erfenissen van de heren Louis Chevrolet en Rudolf Diesel waren tot voor kort mijlenver van elkaar verwijderd. De naam Chevrolet stond bij de gemiddelde Nederlander synoniem voor benzineslurpende sloepen die hun neus ophaalden voor diesel. Maar de wondere wereld van de globalisering maakt het onmogelijke mogelijk. De Chevy's komen voor ons continent vandaag de dag uit Korea, als gevolg van het feit dat General Motors het failliete Daewoo opkocht en vervolgens omdoopte tot Chevrolet. Een slim staaltje marketing, maar als je als merk in de Europese markt een serieuze speler wilt worden, is het simpelweg een must om ook zelfontbranders in het programma te hebben. Aangezien de Koreanen de daarvoor benodigde kennis ontbeerden, sloegen ze de handen ineen met de Italiaanse dieselspecialist VM Motori.
Het resultaat van deze intercontinentale vrijage is een tweeliter commonrail-turbodiesel die we in de variant met variabele turbo en 150 pk al kennen uit de Captiva en Epica (zie AutoWeek 12). Nu is er echter ook een iets mildere versie met 121 pk, die de Lacetti en Nubira in de vaart der volkeren moet gaan opstuwen.
Beschaafd
Eerlijk is eerlijk: we kennen de motoren van VM (dat onder andere ook aan Chrysler/Jeep levert) niet als de meest geciviliseerde in hun soort. Des te groter is dan ook de verbazing hoe opvallend beschaafd de tweeliter in de Nubira tot leven komt. Ook als je vervolgens gas geeft, blijft hij zijn taken bijzonder gemanierd vervullen. Vibraties of al te luidruchtige nagelgeluiden zijn deze motor vreemd. Hij doet in de Nubira overigens stiller aan dan in de grote Epica, dat is wel opvallend. De vermogensafgifte gaat mooi gelijkmatig. Al bij lage toeren gebeurt er wat, boven de 2.000 tpm begint hij er pas echt lekker aan te sjorren. Hij is niet zo explosief van karakter als bijvoorbeeld VW's TDI en daardoor komt hij wat minder pittig over, maar hij zet wel degelijk grote voorwaartse stappen. Met zijn 121 pk weet hij uitstekend raad met de Nubira SW waarmee wij op pad zijn. Je hebt niet snel de behoefte aan een sterkere motor. Een 0-100 sprint onder de 10 seconden is voor de zware stationwagon gewoon keurig. Net zoals het verbruik dat volgens Chevrolet op gemiddeld 6 liter per 100 km ligt. De motor is gekoppeld aan een vijfbak. Jammer dat er geen zesde verzet is, dat zou op de snelweg het verbruik en het geluid helpen terugdringen. Als extra is er voor de Nubira SW een viertrapsautomaat.
Afstandelijk
Zijn hatchbackbroeder Lacetti is met 5,7 liter op 100 km een tandje zuiniger. De voorwielen van beide auto's weten overigens prima raad met alle newtonmeters – bij 2.000 tpm zijn het er 280 – en brengen de kracht netjes op de weg over. Aandrijfkrachten in het stuur zijn nauwelijks merkbaar, maar dat kan ook het gevolg zijn van het feit dat de besturing weinig communicatief en wat afstandelijk is. Rond de middenstand is hij ook nogal doods. Sowieso zijn deze auto's geen bochtenridders. In snelgenomen bochten gaat het niet onopgemerkt voorbij dat er een relatief zware dieselmotor op de vooras rust. Voor wie het niet te bont maakt kan het er echter prima mee door. ESP is echter ook tegen meerprijs niet leverbaar, dat kan feitelijk niet meer in deze klasse.
Comfortabel zijn de twee Koreanen (of zijn het nou Amerikanen?) beslist. Hobbels worden netjes weggewerkt en over het zitmeubilair evenmin klachten. Het geluidscomfort is goed voor elkaar. Zoals gezegd verricht de zelfontbrander zijn taken in alle rust, en ook de wind en banden zijn niet overmatig aanwezig. De TCDI's staan per direct in de Chevrolet-showroom, met een vanafprijs van E 21.945 voor de Lacetti in Style-uitvoering en E 21.595 voor de Nubira SW Spirit met airco.