Chevrolet Cruze 1.8 LTZ (2011)

Nog altijd vist Chevrolet in dezelfde vijver als het hier inmiddels ter ziele gegane Daewoo. Ander logo en meteen gaat je marktwaarde omhoog. Dat werkt. Het merkimago van de goedkope Chevrolets is toch net even beter dan het onder Koreaanse vlag was. Denderende verkoopcijfers zien we evengoed niet. Het merk heeft te weinig belastingvrije versies en varianten met lagere bijtelling. De komst van de Cruze in 2009 bracht hier weinig verandering in. Die was niet zuinig genoeg voor kortingen en de CO2-gerelateerde bpm deed iets van het prijsvoordeel teniet. En er was nog een groter probleem: het model was er enkel als sedan. En sedans in het C-segment, daar lopen wij in Nederland niet warm voor. Wij willen een hatchback in dit segment, geen sedan. De harde liters kofferruimte maken voor veel mensen het gezapige uiterlijk van een sedan niet goed.

Alles bij elkaar genoeg reden voor Chevrolet om de zaag in zijn compacte sedan te zetten en met een vijfdeursversie van de Cruze te komen. Aan de buitenkant ziet die er iets minder oubollig uit dan de sedan, maar echt spannend wordt het niet. Wel oogt hij gewoon als behoorlijk veel auto. De achterkant oogt gewoon saai door de grote lip van de achterklep, de neus ziet er wat plomp uit door de grote lampen en grille. En profil blijft er wel gewoon een nette hatchback over.

Astra hier, Astra daar

Nemen we plaats in de Cruze, dan is de link met de Astra overduidelijk. Zelfde stuur, zelfde knoppen, een zeer herkenbare middenconsole en exact hetzelfde multimediasysteem. Een slechte zaak? Nou, nee. Chevrolet zit toch echt aan de onderkant van de markt, ongeacht het segment waar we het over hebben. Als je dan kunt profiteren van de Astra-spullen, moet je die kans grijpen. Het resultaat is een voor Chevrolet-begrippen ongekend netjes interieur. De materialen zijn nog steeds wat goedkoop en de stof op het dashboard geeft een nogal saaie sfeer, maar het oogt goed. Neem alleen al dat mooie multimediasysteem dat standaard is op de LTZ-versie. Mooi, groot en simpel te bedienen.

De ergonomie is in orde, hoewel het aantal knoppen groot blijft. De zit is net iets te hoog, maar de zijdelingse steun van de stoelen is oké. Gaan we achterin zitten, dan merken we dat de lange wielbasis zijn vruchten afwerpt. Ook op het vlak van rijeigenschappen blijkt de Chevrolet te profiteren van alles wat Opel te bieden heeft.

Het onderstel is duidelijk erg volwassen. Verwacht echter niet het sportieve rijgedrag van de Astra; Chevrolet heeft duidelijk voor een comfortabeler afstemming gekozen. Ook moet je bij het insturen even geduld hebben tot de auto zich zet. Vervolgens blijft de koets echter heel mooi strak en kun je doorduwen tot je veilig onderstuur bereikt. Je gaat dan al veel harder door de bocht dan de gemiddelde Cruzekoper ooit zal doen, dus ook dit is prima in orde. Zeker omdat het comfort blijft. Jammer is dat de motor niet denderend is. Van de 140 pk lijken er af toe een stuk of 20 te ontbreken en zo nu en dan voel je een hapering bij vol gas in de hogere versnellingen. De sprintcijfers vanuit stilstand verbloemen de boel een beetje, omdat je dan doorhaalt tot je in de hoge toerentallen het totale vermogen aanspreekt. Iets wat je in het dagelijks verkeer niet veel doet.