Chevrolet Avalanche 5.3 1500 – 2003 – 445.227 km - Klokje Rond

Op de foto in de advertentie stond een stand van 270.000 aangegeven, maar dat was inderdaad de mijlenstand. Pas toen ik thuis was, kwam die aap uit de mouw. Het heeft me er niet van weerhouden er toch mee aan de gang te gaan. Ik heb hem eerst klaargemaakt voor de apk. Nu is het de bedoeling hem verder op te knappen. Daarna rijd ik er een tijd mee en verhandel ik hem weer.

Ik weet dat hij tot 2017 goed is bijgehouden. Daarna is er weinig meer mee gereden en is er ook niet veel meer aan gedaan.” Tim heeft intussen een nieuwe uitlaat gemonteerd, de lpg-pomp vervangen en nog wat van dat soort zaken. Ook heeft hij een nieuwe set schokbrekers onder de auto aangebracht. Voor Tim is dat allemaal niet zo ingewikkeld. Voor zijn brood werkt hij aan gecustomizede motorfietsen. Voor technische klussen draait hij zijn hand dus niet om. “Uiteindelijk wil ik door het verhandelen en opknappen van dit soort auto’s voor niets rijden. De opbrengst moet de kosten van het autorijden afdekken.”

Toch wil Tim weten of het nog wel de moeite waard is veel bloed, zweet en tranen in zijn pick-up te steken. Hij komt naar Klokje Rond voor een objectieve blik. Die kan hij krijgen, dus halen we Joep Schuurman uit zijn kooi. Die is na de proefrit bepaald niet onder de indruk van de Amerikaan. “Vooral op de snelweg is het een interessante beleving”, zegt hij eufemistisch. “De kont voel je dan namelijk flink bewegen. Als het sneller gaat dan 100 km/h heb je niet echt een veilig gevoel meer. Aan het onderstel zullen we wel wat gebreken constateren, denk ik.”

Een blik onder de motorkap doet vermoeden dat het best moeilijk sleutelen is aan zo’n Avalanche. Tim kan dat beamen: “Toen ik de bougies had gewisseld, had ik er een paar blauwe plekken bij.” Ook heeft Joep commentaar op de multiriem, die aardig craquelé is. Verder blijkt de airco onklaar gemaakt. Dat zien we wel vaker bij auto’s van een zekere leeftijd met een hoge kilometerstand.

VEEL LASWERK

Onder de auto wordt duidelijk dat de nieuwigheid van deze Avalanche er echt wel af is. “Er zijn al behoorlijk wat vierkante meters aan gelast. En het is nog niet klaar, want rechtsachter zit alweer een behoorlijk gat. Het is bovendien niet erg netjes uitgevoerd en op sommige plekken is over de roest heen gelast”, aldus Joep. Goed nieuws is er ook: “Omdat deze auto een ladderchassis heeft, mogen de balken behoorlijk verroest zijn.” Even later blijkt echter dat er ook een roestgat in dat onderdeel zit. “Tja”, verzucht eigenaar Tim: “De Avalanche staat wel een beetje bekend om zijn roestgevoeligheid.”

Als we de roest hebben gehad, doet Joep er gewoon nog een schepje bovenop: “Bij de automaat lekt er ATF-olie en de uitlaat zit niet goed gemonteerd. Die schuurt tegen het chassis aan. Waar hij dan wel weer bewonderende woorden voor over heeft, is dat het achterste stuk van de uitlaat is opgehangen met een stuk distributieriem. “Een slim idee, want zo’n riem is ontzettend sterk.”

GEVAARLIJK

Dan gaan we door naar de ophanging, want daar zit iets goed mis. “Ik wil eens beginnen bij je nieuwe schokbrekers. Waar heb je die eigenlijk vandaan?” Tim: “Die heb ik gekocht via Rockauto, een website waar je voor heel weinig geld onderdelen voor je Amerikaan kunt kopen. Ik wist niet zeker welke aangeboden set zou passen voor deze auto, dus heb ik er voor de zekerheid twee besteld. In totaal was ik € 120 kwijt voor acht schokbrekers.” Daarvan valt Joep zowat van zijn stoel. “Dat is wel erg weinig geld, maar het spreekwoord ‘goedkoop is duurkoop’ is hier wel op zijn plaats. Die schokbrekers zijn van het type fietspomp. Ze doen net zo weinig als je oude, versleten schokbrekers. Het is inferieure kwaliteit, zonde van de grondstoffen. De schokbreker die linksvoor zit, is zelfs alweer lek.”

Het is maar één van de gebreken die Joep bij de ophanging aantreft. Hij wijst ons op wat speling op de bovenste fuseekogels aan twee kanten en op een wel heel bijzondere constructie: “Hier zit een fuseekogel vastgelast op de draagarm. Waarschijnlijk was het niet meer mogelijk er een nieuwe in te persen en is het zo opgelost. Ik ben geen apk-keurmeester, maar volgens mij valt dit onder het kopje ‘gevaarlijke constructies’. In elk geval hebben al die gebreken tot gevolg dat de wielgeometrie is veranderd. Joep kan zelfs op de brug aantonen dat het ene voorwiel twee centimeter verder naar achteren staat dan het andere.

Dus op de vraag van Tim of hij nog verder moet investeren in deze auto is het antwoord van Joep een hartgrondig nee. “Aan deze auto moet veel te veel gebeuren om dat nog economisch te laten zijn. Sterker nog: met zulk onvoorspelbaar stuurgedrag vind ik deze auto een gevaar op de weg. Ik zou er geen meter meer mee rijden.”

ONDERDELENBRON

Dat had Tim inmiddels ook wel begrepen. Is de € 4.500 die hij onlangs aan deze auto uitgaf dan verloren geld? “Nee hoor. Dat denk ik toch niet; zo’n auto is nooit een miskoop. Ik haal hem uit elkaar voor de onderdelen en dan is de motor alleen al zo’n € 3.500 waard. En met de rest van de onderdelen scharrel ik ook nog wel € 1.000 op.” En wees ook niet bang dat Tim nu zonder wielen zit: “Ik heb onlangs ook nog een Ram SRT10 gekocht, die met de Viper-V10-motor. Die heeft wat technische problemen en als die zijn opgelost, rijd ik daar weer een tijdje mee rond.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

Ik ben verbaasd dat deze auto net een nieuwe pk heeft en er iemand mee rondrijdt die zelf technisch zou moeten zijn. Zelfs een leek kan aanvoelen dat er iets niet klopt aan deze auto. Een auto is in potentie een levensgevaarlijk ding. Als die onvoorspelbaar gedrag vertoont en in het slechtste geval onbestuurbaar wordt, breng je mensenlevens in gevaar. Deze auto hoort niet thuis op de openbare weg en de eigenaar en het apk-station verdienen een stevige waarschuwing.