Cadillac Escalade - De Auto-Immigratiedienst

Amerikanen en Europeanen hebben de nodige overeenkomsten, maar de verschillen vallen juist op autogebied sterk op. Daar waar we in Europa gewoon al gek genoeg vinden en de Volkswagen Tiguan al als een flinke bak wordt beschouwd, daar zijn Amerikanen wat, tja, ongeremder. Daarvan is de even enorme als opulente Cadillac Escalade in het huidige Amerikaanse auto-aanbod wellicht het beste voorbeeld. De Escalade is ultiem Amerikaans, maar toch wereldwijd bekend. Dat komt vooral door de grote rol die hij speelt en speelde in allerlei videoclips op MTV, waarbij vooral de hiphop-‘scene’ dit model omarmde.

Escalade heeft als grootste concurrent Lincoln Navigator

Daar stond de Escalade tegenover de auto die ook in de echte wereld zijn grootste rivaal is: de Lincoln Navigator. Het genre in kwestie is dat van de zelfs naar Amerikaanse normen grote SUV, maar dan in een luxe-jasje. Dat zit zo. Ford en GM baseren hun grootste SUV’s al sinds mensenheugenis op het chassis van de ‘fullsize’ pick-up in het gamma. Op basis van de Ford F-150 kennen we de Ford Expedition, die als basis dient voor de luxere en duurdere Navigator. Bij General Motors staat de Chevrolet Silverado zijn ladderchassis af aan de Chevrolets Tahoe (‘kort’) en Suburban (lang). De Cadillac-varianten van die modellen gaan als Escalade door het leven, de lange versie met de toevoeging ‘ESV’ (Escalade Stretched Vehicle). Als we spreken over ‘de Cadillac-varianten van’, dan mag je dat letterlijk nemen. De Escalade heeft altijd meer dan alleen zijn platform gedeeld met de soortgelijke modellen van Chevrolet en GMC, en is oneerbiedig gezegd een Tahoe of Suburban met een andere neus. Toch is er meer aan de hand.

Standaard Cadillac Escalade langer dan Range Rover

De huidige Escalade verscheen in 2020 en is nog lekker fris. Ons fotomodel is een exemplaar met de standaard wielbasis en lengte, maar aan lengte hebben we alsnog geen gebrek. Met 5,38 meter is zelfs een standaard Escalade al langer dan de lange variant van de nieuwste Range Rover, om maar eens een Europees alternatief te noemen. Hij is hoger en breder en heeft een vorm die typisch en uniek is voor Amerikaanse top-SUV’s. Dat is heel rechtlijnig, met een enorm hoge neus, een gigantische grille en een vrijwel verticale achterklep. Die klep laat zich net als bij veel BMW’s op twee manieren openen: alleen de ruit, of helemaal. Achterin gaat zelfs bij de reguliere uitvoering al een heel bruikbare hoeveelheid bagageruimte schuil, ook achter de derde zitrij.

Niet echt ruim

Toch kunnen we niet zeggen dat de ruimte echt optimaal wordt benut. Door de technische kenmerken van deze auto – motor in lengterichting en dat ladderchassis – zijn de modellen in dit segment niet per definitie ruimer dan de SUV’s die aan de buitenkant een maatje kleiner zijn, tenzij je de lange variant neemt. Evengoed vinden zeven personen een vrij riante plek in de Escalade, in de voor Amerikanen zo typerende 2-2-3- opstelling. Een driezitsbank achterin dus, waar alleen het uitzicht op de immens dikke C-stijl de pret enigszins bederft. De achterste zitrij kun je elektrisch omklappen, de middelste stoelen klappen handmatig, maar vrij eenvoudig naar voren. Tot nu toe is het allemaal nieuw voor Europeanen, maar onderscheidt de Escalade zich niet wezenlijk van een Tahoe.

Gigantisch touchscreen

Dat verandert als we nog een rij opschuiven, naar de voorstoelen dus. Escalade-rijders ondergaan het genot van een compleet eigen dashboard, met een veel hoogwaardiger en zelfs modernere uitstaling dan zijn ‘mindere’ broeders. Anno 2022 is het niet meer zo eenvoudig om je als autofabrikant te onderscheiden met beeldschermen, maar Cadillac kreeg het voor elkaar door het digitale instrumentarium ogenschijnlijk los te plaatsen vóór een gigantisch touchscreen, dat derhalve rechts en links achter die ‘klokkenwinkel’ vandaan piept. Zelfs links van het stuur is een klein aanraakscherm, waar onder meer informatie over ritten en verbruik (niet schrikken!) oproepbaar is. Heel handig. De rest van de digitale om­geving werkt al even snel en logisch. De bediening gaat via aanraking óf met een handige draaiknop. Bovendien ziet het er gelikt uit, die glimmende schermcombinatie. Samen met het donkere hout en de vele fraaie details levert het zowaar een echte premium-beleving op in de Escalade, die verder keurig is afgewerkt. Kijken we beter, dan zien we toch nog wat Chevrolet-invloeden terug. Zo lijken de schakelaars aan de stuurkolom en de knoppen voor de raam­bediening wél regelrecht afkomstig uit de Tahoe, waar ze ongetwijfeld beter in het totaalplaatje passen.

Over passen gesproken: dat doet de Escalade op de smalle Nederlandse wegen maar nét. Voor de fotografie krijgen we hem zowaar een parkeergarage in, maar dat vergt nogal wat gemanoeuvreer. Op de snelweg voelt de Escalade zich meer in zijn element. Vergis je niet, een terreinbeul is dit absoluut niet. Vierwielaandrijving kan, maar is meer bedoeld voor extra grip in de sneeuw en op een incidenteel grindpad. Dit is primair een auto voor de lange afstand, waarbij de inzittenden in alle rust en comfort nog net niet in slaap worden gesust. Luchtvering is in het geval van de Escalade verantwoordelijk voor het gerief. Die houdt de 2.700 kg zware auto goed in bedwang en maakt hem daadwerkelijk erg comfortabel, al werkt het niet zo verfijnd als bij een Range Rover. De besturing is indirect, maar biedt nog best wat tegendruk. Typisch Amerikaans is dat de rem wat meer kracht vergt dan we in Europa gewend zijn, al remt hij uiteindelijk prima. Versnellen gaat trouwens zonder problemen. Wat heet: met 462 pk is de Escalade feitelijk gewoon snel, al voelen we bijzonder weinig behoefte om hem vaak op zijn staart te trappen.

6.2 V8 standaard

De 6,2-liter V8 op benzine is de standaard­motor voor deze auto, die er zowaar ook als (zescilinder) diesel en sinds kort als nog veel snellere V-series is. Allemaal niet nodig, want deze 6.2 past bij hem als cheddar op een hamburger. Van de tien versnellingen van de zijdezachte automaat lijkt minstens de helft overbodig, want de Cadillac gaat er ongeacht het toerental soepel en vlot vandoor. Dat gaat op een heerlijk overdadige manier die we in Europa eigenlijk niet meer kennen, en het wordt begeleid door een roffel die bijna onhoorbaar en toch krachtig is. Best lekker, dat ongeremde.