BMW X5 4.6 is (2003)

Tot halverwege de jaren negentig heetten auto's die naast het asfalt uit de voeten konden nog gewoon terreinauto's. Plotseling dook de term SUV, Sports Utility Vehicle op voor modellen voor op straat, maar met 'prutpotentie'. Een SUV kan zich in tegenstelling tot een auto die speciaal voor het terrein ont-worpen is, op het asfalt meten met de 'modalere' vierwielers voor wat betreft zaken als wegligging, stuurgedrag en comfort. BMW's X5 kan dat zelfs buitengewoon overtuigend. De X5 is een imposante auto. Het ontwerp kenmerkt zich door krachtige lijnen en een robuust voorkomen, met z'n uitgeklopte wielkasten, joekels van wielen en z'n zwaar gewelfde motorkap. Van een afstand oogt het ontwerp echter compact en – hoewel de X5 een op hoge poten ge-plaatste en gemodificeerde 5-serie touring is – goed in balans.
De 4.6is is de top van de X5-range. Onder de kap huist een 4,6-liter achtcilinder met een vermogen van 347 pk. Het maximale koppel bedraagt 480 Nm. De 4,6-litermotor is altijd thuis. De reacties op orders die je het aggregaat via het gaspedaal geeft, zijn ronduit verbluffend. Als je de X5 vol op z'n staart trapt, gaat 'ie ervandoor alsof de duivel zélf hem op de hielen zit. De 0 tot 100 km/h-sprint neemt slechts 7,1 seconden in beslag. Tussenacceleraties raffelt de X5 met het grootste gemak af; in niet meer dan 3,4 seconden spurt hij van 50 naar 80 km/h.
De zelflerende automatische vijftrapstransmissie speelt hierbij overigens een belangrijke rol. Het schakelgedrag van de bak past zich aan je rijstijl aan; wie sportief rijdt met de X5, wordt getrakteerd op een transmissie die constant bij de pinken is. Vloer het rechter-pedaal en de automaat gaat onmiddellijk over tot actie.

On & off the road
De BMW is een sublieme auto. De relatief harde onderstelafstemming maakt de X5 een bochtenridder van de bovenste plank en vierwielaandrijving maakt het je mogelijk ongehoord hard een bocht te ronden. De besturing is zeer communicatief en bovendien heel precies. De rechtuitstabiliteit is dik voor elkaar en de wielen volgen ieder commando van het stuurwiel haarscherp en zonder dralen op. Onze enige kritiek betreft de mate van bekrachtiging van de besturing. De stuurhulp werkt iets te nadrukkelijk mee, waardoor sturen net te licht gaat. Zolang het terrein bestaat uit rul zand, met hier en daar 'n kuil of 'n bobbel, staat de BMW nog wel z'n mannetje. Door het ontbreken van een tussenbak die een kruipversnelling bedient, kan de BMW in het echt zware terrein minder goed uit de voeten.
In de X5 wordt het vermogen gestuurd naar de wielen met de meeste grip. Het Dynamische Stabiliteits Controle-systeem (DSC) remt bovendien wielen met weinig of geen tractie tijdelijk af. BMW's Hill Descent Control (HDC) zorgt ervoor dat de BMW met een sukkeldrafje van maximaal 10 kilometer per uur een helling afdaalt en niet ongecontroleerd naar beneden boendert.
Het dashboard van de X5 is onmiskenbaar BMW: kloeke analoge meters onder de typisch Beierse koepel, een brede en goed overzichtelijke middenconsole kenmerken het BMW-dashboard. Zoals te doen gebruikelijk is het instrumentenpaneel van de BMW een toonbeeld van ergonomie. Alle bedieningsorganen zijn gemakkelijk bereikbaar en gemonteerd waar je ze verwacht. Emotioneel weet het binnenste van de X5 je minder te raken. Dat komt meer door de sombere kleurstelling dan door de gebruikte materialen. Die zijn namelijk van een hoge kwaliteit; de diverse interieurdelen steken bovendien goed in elkaar en passen naadloos.