BMW X3 2.0i (2007)

De mensen van BMW hebben de X3 eens goed onder handen genomen. Nu zijn de – tevens vernieuwde – bumpers in de kleur van de carrosserie gelakt en is alleen het onderste deel nog zwart. De koplampen zijn nu voorzien van dubbele lichtringen. De achterlichten zijn eveneens iets anders en krijgen een twee-fasenremlicht mee, waarbij meer en fellere lichten opgloeien wanneer er een noodstop wordt gemaakt. Een voorziening waarmee alle modellen van BMW zijn uitgerust.
Ook heeft de X3 grote buitenspiegels mét antidodehoekgedeelte. Van knippertjes in de spiegelbehuizing willen ze in Beieren niets weten. Bij het sluiten van een van de portieren is te merken dat BMW de kritiek op de eerste generatie X3 ter harte heeft genomen. Dat klonk bij die auto namelijk nogal blikkerig en dat kan natuurlijk absoluut niet in deze prijsklasse. In meer opzichten zijn de puntjes op de i gezet.

Géén iDrive
De uitstraling van het interieur staat zichtbaar op een hoger niveau. Enige dissonant is het plasticachtige gedeelte waarin de middelste twee ventilatieroosters en het opklapbare beeldscherm zijn gevat. Het valt uit de toon bij de verder zo mooie, zachte materiaalsoorten. De X3 beschikt niet over het bedieningssysteem iDrive, waarmee maar weer bewezen is dat autorijden ook mogelijk is zonder die draaiknop. Met een dashboard dat er minstens zo opgeruimd uitziet. Het kleine stuur met de lekker dikke rand ligt fijn in de hand. Dankzij de hoge zitpositie en de prima stoelen zit je vorstelijk achter het stuur. En niet óp de bok, maar echt lekker ín de auto. Het zicht rondom is uitstekend.

Smeuïg machientje
We gaan op stap met de zwakst gemotoriseerde X3, met een tweelitermotor van 150 pk. Dat er flink wat gewicht mee-genomen moet worden, merk je snel genoeg. Hij kan heus wel meekomen, maar als je een vlotterik echt wilt bijhouden, zit er niets anders op dan ver door te halen in de versnellingen. Geeft niet, de vierpitter schuwt de hoge toeren niet. Het is zelfs een zeer smeuïg machientje, niet het minst vanwege het Valvetronic-systeem.
De respons op bewegingen van het gaspedaal is zeer levendig. Minstens zo opvallend is de rust waarmee deze motor zijn werk doet. Hij klinkt nooit vervelend en zelfs bij een tempo van 160 km/h laat hij nauwelijks van zich horen. Terwijl er dan best hard gewerkt moet worden in het vooronder. Dat zie je terug in het verbruik. Knappe jongen die met deze auto boven de 1 op 10 scoort. De standaard zesbak schakelt voorbeeldig. De pook beweegt zich met korte klikjes door het H-patroon en sputtert nooit tegen.
De X3 stuurt ongekend scherp en gaat als een 3-serie de hoek om. Op nat wegdek
helpt de vierwielaandrijving voelbaar een handje bij het uitkomen van een bocht. Je kunt vol op het gas, uitbreken is er niet bij. Kortom, qua weg- en stuur-gedrag verloochent BMW zichzelf niet met de X3. Helaas is er ook een keerzijde aan de medaille. Vering en demping zijn namelijk genadeloos hard. En het laatste beetje comfort wordt ook nog eens weggefilterd door de 18-inchbanden. Dat is de prijs die je betaalt voor sportief bochtengedrag en een carrosserie die niet overhelt.