BMW M6 (2005)

In de M6 is de achterbank klein, moeilijk toegankelijk en bovendien zorgt de zwarte dakbekleding voor een claustrofobisch sfeertje. Genoeg gezeurd over de ruimte achterin. Dit is een echte rijdersauto en daarin heb je op de achterbank niets te zoeken.
De M6 is net als de M5 voorzien van de nieuwe zeventraps SMG (Sequentielles M Getriebe, ofwel sequentiële M-bak) en die mechaniek is een verhaal op zichzelf. De verzetten zijn afgestemd op de koppelkromme van de V10, bovendien claimt BMW een schakeling die 20 procent sneller verloopt dan met de vorige generatie SMG-bakken. Duw de pook een tikje naar voren en de M6 schakelt op, een tikje naar achteren is terugschakelen. Maar veel praktischer - en leuker - is het om de flippers aan het stuur te gebruiken. De SMG-bak is geen automaat, maar in feite een handbak met hydraulische bediening. Een technisch detail, maar het kan je niet ontgaan wanneer je juist uit een conventionele automaat bent gestapt. Schakelen in de M6 gaat gepaard met een zware 'klonk!' vanuit 't vooronder en in je rug. De kracht van die klap is overigens afhankelijk van de instelling van de versnellingsbak. Er is keuze uit elf standen. Een koppelomvormer, een component die in conventionele automaten een stuk vermogen opslokt, ontbreekt in de SMG-transmissie.

Genieten
Terugschakelen bij 4.500 à 5.000 toeren is een feest voor de oren. De M6 geeft een dot tussengas om ervoor te zorgen dat hij het juiste toerental heeft voor het lagere verzet. En van het geluid van tussengas bij een V10 blijf je genieten. De M6 is geen auto voor luie chauffeurs, want met zeven verzetten blijf je schakelen. Wie daar genoeg van heeft, kan de bak in D zetten en dan werkt 'ie als een automaat. Maar de transmissie schakelt veel te vroeg op en veel te laat terug. Afblijven dus.

Carbonfiber
De grote snelheidssensatie in de M6 wordt mede veroorzaakt door zijn straffe onderstel. BMW heeft verder zijn uiterste best gedaan het zwaartepunt zo laag mogelijk te houden. Niet alleen door de M6 een stuk te verlagen, maar - meer in het oog springend - door een carbonfiber dakpaneel te monteren. Oogt niet alleen racy, het bespaart ook gewicht in de kritieke bovenste regionen.
De auto is in het alledaagse verkeer prima te handhaven, mits je het gas met de nodige krenterigheid bedient. Er is weinig voor nodig om met deze bolide op 'n manier weg te spurten die bij sommige weggebruikers als agressief wordt ervaren.

Mooie slides
De verleiding een dikke zwarte streep op het asfalt te trekken is onlosmakelijk verbonden met de hormoonspiegel. Eenmaal ver van de automobiele medemens verwijderd, kun je pas echt datgene uit deze auto halen waarvoor je 'm koopt. Het zal weinigen verbazen dat een dergelijk vermogen op de achterwielen garant staat
voor mooie slides. Dat is te danken aan het differentieel dat onder extreme omstandigheden een gedeeltelijke sper creëert. De M6 is elektronisch begrensd op 250 km/h, zonder die begrenzer komt deze auto ruim boven de 300-grens uit.
Deze auto doet denken aan Germaanse goden. Woest, sterk, vervaarlijk en mysterieus. De M6 is Donar, of Thor: de god van de donder.