BMW 528i touring Executive (1998)

Laten we ons eens verplaatsen in die paar Nederlanders die met d't 'probleem' zitten: een slordige ton op zak en zin in een station. Dan krijg je op een bepaald moment de prijslijst van BMW onder ogen en dan zie je: voor ruim f 107.000 heb je 'n 528i touring. Doen?
Onder de motorkap van de 528i vinden we een oude bekende: de 2,8-liter zescilinder lijnmotor met 193 pk. Uiteraard in combinatie met een 5-traps automaat. Daarmee haalt hij niet alleen uitstekende prestaties, maar blijkt hij ook nog eens toonaangevend stil. Alleen het verbruik valt met 1 op 7,8 een beetje tegen. Komt door de automaat. Daarover later meer. Maarre, is het verbruik een factor van belang als je net ruim een ton hebt uitgegeven..?
Tot zover de cijfers. De zescilindermotor doet zijn werk met vanzelfsprekend gemak, maar we missen de felle 'bite'. Maar goed, voor als het echt hard moet gaan, heeft BMW ook de achtcilinder 540i touring beschikbaar; die is maar een kleine 50 mille duurder.
De besturing en remmen van de BMW zijn lekker gretig. De stopinstallatie is van grote klasse; wel even wennen, want in het begin trap je geheid een paar keer te hard op het rempedaal. Ofwel: geweldige vertraging, maar even leren doseren. Uiteraard heeft de touring tractiecontrole; of het wegdek nou droog of nat is, het systeem blijkt zeer effectief. De BMW is er een van de stoïcijnse soort. Die auto is bijna niets te gek. Tijdens een eerste rij-impressie in de sneeuw hadden we nog de indruk dat de touring een iets sterkere overstuurneiging had dan de sedan. Dat zat 'm zoals verwacht in de winterbanden. Met zomerbanden is de touring zelfs met uitgeschakelde tractiecontrole nauwelijks tot gezellig overstuur te bewegen. Heel veilig natuurlijk, maar niet meer zo speels. Aan de andere kant: wie gooit-en-smijt er nu met een dergelijke auto?

Tikkie terug
We moeten het eens over het schakelen hebben. De BMW-logé had een bijzondere bak aan boord. In principe is het een automaat, maar je kunt ook door middel van tikkie terug, tikkie naar boven respectievelijk terug- en opschakelen. Maar als je denkt dat je daarmee alles in de hand hebt: vergeet het maar! De kick-down werkt namelijk ook in de handstand. In het begin ga je er eens lekker voor zitten: dat handmatig 'schakelen' moet je geprobeerd hebben, nietwaar?. Toch, na een tijdje is de lol eraf en zet je de bak gewoon in D. In die stand schakelt de bak z- soepel en mooi op tijd dat je het wel uit je hoofd laat om je met het schakelen te bemoeien. Meerprijs voor die bak: zo'n 6 mille. Doen? Doen!
Cliché: een dergelijke station koop je niet voor de ruimte, maar omdat hij chic is. Deze combi is ook wel degelijk handig: wat te denken van skiluiken, neerklapmogelijkheden en 'bagagevangnet'. Een volwaardige verhuizer, zou je bijna zeggen. BMW heeft goed zijn best gedaan om de ruimte tussen de wielkasten zo groot mogelijk te maken door een speciale achteras met schuingeplaatste schokdempers te monteren. Bovendien is de 5-touring te leveren met een uitschuifbare laadvloer (zo'n f 1.500) en een separaat van de kofferklep te openen achterruit is standaard. Wat we ook nog even kwijt willen, is dat de afwerking van de bagageruimte perfect is. Het is dan misschien een volwaardige verhuizer, maar je bedenkt je wel even voordat je hem vol gooit met troep...
Je bagage ligt er dus riant bij. De inzittenden hebben het natuurlijk nog beter voor elkaar. In het meubilair - voor de gelegenheid met leer bekleed - word je uitstekend op je plaats gehouden. Achterin is ruimte zát voor twee en met z'n drietjes gaat het ook nog heel behoorlijk. In deze station voel je je vanaf het begin heel erg veilig. Niet alleen door de riante ruimte waardoor je wordt omringd, maar het gevoel klopt gewoon. En da's prettig.
Natuurlijk blijft het niet bij een gevoel. ABS is standaard, evenals maar liefst zes airbags voorin; twee front-bags, twee zij-bags en twee hoofdbags. Een airco is voortaan ook standaard. En daarmee is dan meteen een van onze belangrijkste klachten over de BMW 5-serie weggenomen. Want zo'n dure auto zonder luchtverkoeler, dat kon toch echt niet meer...