BMW 3-serie Coupé en Cabrio

Noem het irrelevant of vooringenomen, maar wat ons betreft was de BMW 3-Serie Coupé één van de fraaiste auto's die onze asfaltlinten bevolken. Een bijzonder elegante auto, die eigenlijk nergens een lijntje te veel heeft en juist door die ingetogen inborst een eeuwigheidswaarde heeft waar veel concurrenten een puntje aan kunnen zuigen. Nogmaals; onze mening. Juist daarom hielden we ons hart vast toen BMW de gefacelifte Coupé en Cabriolet ging onthullen. Zouden ze de Doutzen Kroes van Beieren teveel lippenstift hebben opgesmeerd? Zal haar mooie lijntje, in een zoektocht naar meer aandacht, verstoord zijn door allerlei modegevoelige designgrappen?
Dat bleek – toen het doek eenmaal van de auto's was afgetrokken – alles mee te vallen. De elegantie is er nog steeds, de ingetogenheid heeft hooguit gezelschap gekregen van een aantal accenten. Om met de neus te beginnen; daar zul je voortaan iets grotere nieren vinden, en aan de bovenkant van de koplampen zit vanaf heden een zilverkleurige strip. Dat accent komt vervolgens ook weer terug onderin de bumper, en dat had van ons niet zo nodig gehoeven. De extra horizontale lijnen maken de voorpartij onnodig druk. Op de flanken kregen de dorpels een iets andere vorm en zijn de spiegels een maatje groter, terwijl de gefacelifte 3 aan de achterzijde te herkennen is aan bijna volledig rode lichtunits en een prominentere bumper. Subtiel, en toch iets frisser. Gelukkig.

Aangepaste beademing

Groter nieuws vinden we onder de kap, want per direct zijn de Coupé en cabrio leverbaar met een nieuwe topmotor – de M3 even buiten beschouwing gelaten. De 335i is nog steeds voorzien van een zes-in-lijn turbomotor met 306 pk, maar de vernieuwing zit 'm in de beademing van het blok. Voorheen had de drieliter namelijk twee turbo's, maar de nieuwe krachtbron heeft slechts één turbo met twinscroll-techniek. In normale mensentaal betekent dit dat de turbo twee luchtkanalen heeft; de ene voorziet cilinder 1, 2 en 3 van lucht, het tweede kanaal doet dat bij de andere drie cilinders. De resultaten van deze techniek zie je volgens BMW vooral terug bij de pomp; de 335i Coupé lust gemiddeld 8,4 liter brandstof per 100 kilometer, terwijl de 'oude' krachtbron 8,8 liter nodig had. En die besparing levert natuurlijk weer mooiere CO2-cijfers op.
Een ander voordeel van TwinPower, zoals BMW de turbo noemt, zou een soepeler loopkarakter zijn. 'Deze motor is nog alerter dan zijn voorganger', rept de persinformatie trots. Alsof we daar over te klagen hadden bij de oude 335i! Toch stellen we vraagtekens bij de bewering van BMW, want wij ervaren een groter turbogat dan voorheen. Het twijfelmoment duurt zeker niet lang, maar zeker bij lage toeren voelt het alsof de zescilinder er langer over doet om genoeg lucht te verzamelen om er met volle overgave vandoor te knallen. Hij voelt iets meer geknepen dan voorheen, al zit je met je 306 pk's nog steeds in 5,5 tellen op de honderd. De zwaardere (coupé-) cabriolet doet er minimaal drie tiende van een seconde langer over, dus wie open wil rijden zit ook zeker niet voor paal in z'n 335i.

Opmerkelijk stijf

Dat de cabriolet zwaarder is, merk je tijdens het rijden overigens wel. De open variant heeft iets meer de neiging om te hellen in bochten dan z'n dichte broer en natuurlijk voel je tijdens het rijden iets meer vibraties door de koets trekken. Al moeten we dat ook niet overdrijven, want voor een open vierzitter is de BMW opmerkelijk stijf. Op beschadigde wegdekken willen de voorruit en binnenspiegel nog wel een beetje trillen, maar van kraakjes in de carrosserie of trillingen in de stuurkolom is nauwelijks sprake.
Een geweldig voordeel van de cabriolet ten opzichte van de Coupé is dat je in de open versie veel meer kunt genieten van de machtige klanken die de 335i levert. BMW heeft natuurlijk een naam hoog te houden wat betreft motorgeluiden en we mogen zeggen dat het merk die verantwoordelijkheid met verve draagt. De zes-in-lijn klinkt bij lage toeren al lekker zwoel, maar wanneer je de rechterkant van de toerenschaal opzoekt verandert die zwoele klank in een uitdagende raspende snerp. BMW weet overduidelijk nog steeds hoe een zespitter moet klinken.

Fijnere flippers

De 335i is optioneel leverbaar met een zeventraps automaat met dubbele koppeling, die de verwachtingswekkende naam Sports Automatic heeft meegekregen. Deze DCT is zeer de moeite waard, want hij biedt een schakelsouplesse waar je zelf met geen mogelijkheid tegenop kunt schakelen. Bij rustig gebruik schakelt hij in 'D' snel door de verzetten, waarbij er zo nu en dan een lekker plofje ontsnapt uit de uitlaten. In 'Sport' geeft de bak wel flinke rammen door de aandrijflijn, waardoor de onrust onnodig toeneemt.
Leuker en toepasselijker bij deze motor is de handmatige schakelfunctie. Voorheen hadden we nogal wat kritiek op de flippers van BMW vanwege hun onhandige indeling; met een duwtje van je af – ongeacht tegen welke flipper – schakelde je toen terug, een rukje naar je toe zorgde voor een hogere versnelling. Voortaan zijn de functies gescheiden en dient de linker flipper voor terugschakelen, terwijl je voor opschakelen de rechter flipper moet hebben. Eindelijk! BMW probeert de nieuwe manier van schakelen trouwens te verkopen door het een innovatie te noemen die is overgenomen uit de M3, maar het zou ons niets verbazen als de engineers het gewoon eens waren met het geklaag over de vorige flippers. Hoe dat ook; de nieuwe schakelflippers – die binnenkort ook hun intrede doen in bijvoorbeeld de X1 – zijn absoluut een verbetering. Goed gedaan BMW, zo moet het.