Audi A7 vs. Mercedes-Benz CLS - Vergelijkende Test

Toen Mercedes-Benz in 2004 de concept-car Vision CLS als productiemodel op de markt bracht, was een vierdeurscoupé nog iets heel bijzonders. In hoeverre de CLS op dit vlak een echte pionier was, hangt sterk af van hoe streng je het begrip vierdeurs coupé definieert, maar zeker is dat de auto een omstreden nekkendraaier was. De legende wil dat Mercedes de Vision CLS puur als studiemodel had bedacht en dat het na de laaiend enthousiaste reacties op de onthulling op de IAA 2003 besloot om hem in productie te nemen. Dat verhaal kunnen we echter ontkrachten. Mercedes had wel degelijk serieuze plannen met de auto en de geschiedenis heeft geleerd dat dit een verstandige koers was. Andere merken volgden met dit soort coupé-achtige limousines en de CLS is inmiddels aan zijn derde leven begonnen. De wereld heeft inmiddels dus wel kunnen wennen aan – of leren houden van – het concept. Daar staat tegenover dat anno 2018, anders dan in 2004, de keuze in het CLS-segment reuze is.

Omdat de Audi A7 Sportback ook net als een nieuwe generatie is verschenen, hebben we die erbij gehaald om te kijken in hoeverre de nieuwe CLS zijn mannetje staat. Audi heeft de kat nog wel even uit de boom gekeken voordat het de CLS van repliek diende. In januari 2009 zagen we de eerste voorbode op de NAIAS in Detroit in de vorm van de Sportback Concept. De productieversie daarvan debuteerde in augustus 2010 in Moskou. Tegen het einde van dat jaar kwam de A7 Sportback daadwerkelijk op de markt en wist hij meteen de Mercedes-Benz CLS op zijn nummer te zetten: Audi verkocht in ons land in het eerste hele jaar van de A7 Sportback ruim 700 exemplaren, meer dan het dubbele van de CLS, die toen net als tweede generatie was gepresenteerd. Qua opzet was het grootste onderscheid dat de CLS een vierdeurs was, terwijl Audi inzette op een vijfdeurs koets.

TUSSENVORM

De eerste A7 Sportback is vooral neergezet als een tussenvorm tussen de A6 en de A8. Deze tweede generatie moet in plaats daarvan vooral een sportieve variant van de A8 voorstellen. Dat belooft dynamische scherpte in combinatie met sublieme luxe. Kijken we naar het ontwerp, dan valt in de eerste instantie op dat de zo kenmerkende achtersteven van de eerste A7 Sportback is vervangen door een wat meer inwisselbare kont. Dat is aan de ene kant jammer, want de oude achterkant was een mooie knipoog naar het verleden: de prachtige Audi 100 Coupé S uit 1969. Het betekent wel dat de nieuwe A7 meer in lijn ligt met de huidige designtaal. Door de lage, brede achterlichten, die door middel van een strip met elkaar zijn verbonden, oogt de A7 van achteren heel breed en gedrongen. Aan de voorkant valt vooral de zeshoekige grille op, die de trapeziumvormige luchtinlaat heeft vervangen. Van opzij bezien daarentegen is de A7 Sportback echt evolutionair; je moet van goeden huize komen om oud en nieuw van elkaar te onderscheiden. Enfin, ook dat is geheel conform de traditie uit Ingolstadt. Overigens is ook de C-stijl met de knik omhoog een verwijzing naar de klassieke 100 Coupé. Wie niet al te kritisch kijkt, zal dat herkennen.

Over evolutie gesproken: die lijkt bij dit segment te horen, want ook de CLS is door de jaren maar heel behoedzaam veranderd. Het boogvormige zijaanzicht met de lage, gedrongen raampartij is gebleven en dat geeft de CLS bijna iets ufo-achtigs. De forse grille en scherpe koplampen symboliseren de sportieve opzet van de auto en dat geldt ook voor de ranke achterkant met spits naar binnen toelopende lichtunits. Opvallend aan de buitenkant is hoe mooi alle sensoren en camera’s voor de hulpsystemen zijn weggewerkt in voorruit en logo. De A7 heeft twee glimmend zwarte blokken in de grille die doen denken aan zwaailichten, zodat je bij de eerste blik erop in je achteruitkijkspiegel denkt dat het om Willem Holleeder op weg naar de biechtstoel gaat.

HAPTISCH

Het dashboard van de A7 Sportback is een feest van sublieme luxe en hightech. Inclusief de virtual cockpit heb je drie enorme schermen die je overladen met bergen informatie. Fysieke knoppen zijn bijna volledig verdwenen en om de mensen tegemoet te komen die het vage, afstandelijke van touchscreens verafschuwen, zijn de virtuele knoppen in de A7 ‘haptisch’. Dat betekent dat ze bij het indrukken fysieke feedback simuleren, zodat je voelt wanneer je aanraking het gewenste effect sorteert. De mate van feedback is in drie gradaties in te stellen en wie er juist niets van moet hebben (die mensen zijn er; één van onze redacteuren bijvoorbeeld), kan het ook helemaal uitschakelen. Het is nu wachten op de fabrikant die een materiaal uitvindt dat vingerafdrukken en stof weert, want het aanraakscherm is in de praktijk niet schoon te houden. De enorme hoeveelheid functies en mogelijkheden kunnen overigens voor digibeten serieuze barrières opwerpen. Wij kregen een uitgebreide instructiesessie bij het ophalen van de auto, terwijl we zeker geen digibeten zijn. Het infotainment van de A7 bleef niettemin een zoekwerkje. Eenvoudige handelingen, zoals het op nul zetten van de dagteller, blijken soms ware puzzels. De vertrouwde MMI-draaiknop is verdwenen, maar voortaan kun je met de vinger het bestemmingsadres op het onderste scherm schrijven.

De ergonomie en het overzicht mogen dan gewenning vergen, opbouw en afwerking zijn om door een ringetje te halen. Audi heeft bovendien prachtige materialen gebruikt, waardoor rijden in deze auto aanvoelt als baden in weelde. De knop van de selectiehendel van de automaat is een waar kunstwerk, de zitpositie is lekker laag en het zicht rondom goed, zeker in vergelijking met zijn concurrent in deze test. Door gebruik van veel strakke, horizontale lijnen in het ontwerp lijkt het interieur nog breder dan het al is. De achterbank is zo laag mogelijk geplaatst om de snel dalende daklijn te compenseren. Dat kon niet voorkomen dat de hoofdruimte voor een volwassene maar net aan is. De beenruimte daarentegen is heel netjes. Verder beschik je op de achterbank in deze uitvoering over gescheiden klimaatregeling, stoelverwarming, twee usb- en één 12V-aansluiting. De bagageruimte van 535 liter is ruim, breed en diep en wanneer je grote spullen moet inladen, zul je het roerend eens zijn met Audi’s besluit om van de Sportback geen vier-, maar een vijfdeurs coupé te maken.

STRAALMOTOREN

Al steken we een schaamteloze loftrompet af over het interieur van de Audi, dat neemt niet weg dat de Mercedes-Benz CLS dat niveau kan pareren. Met het enorme scherm (dat in feite uit twee schermen bestaat, maar dat is knap verborgen) gaat de CLS netjes mee in de nieuwe lijn van Mercedes op dit gebied. Anders dan Audi heeft Mercedes een redelijk deel van de fysieke knoppen behouden en dat deed het met smaak, in dit geval met aluminium tuimelschakelaars. Dat alles is in deze uitvoering gevat in grote lappen koolstofvezel en prachtig leer. De op straalmotoren geïnspireerde ventilatieroosters worden van binnenuit verlicht. Leuk voor de gadgetfreaks: de kleur van die verlichting is niet alleen zelf in te stellen, hij verandert ook even op het moment dat je de temperatuur wijzigt. Blauw als je het kouder wilt, rood als je het vuur opstookt.

De belangrijkste functies van het infotainmentsysteem zijn als vanouds onder een grote draaiknop bij je rechter elleboog te vinden. Daarboven is een groot opbergvak dat zijn bestaansrecht ontleent aan het feit dat de bediening van de automaat met een hendel aan de stuurkolom geschiedt. De stoelen zijn breed en royaal en ook hier zit je lekker laag, nog wat dieper zelfs dan in de Audi. Terwijl de A7 Sportback achterin nog redelijk ruim is, merk je op de achterbank van de CLS wel meteen dat dit een coupé is. Achter zichzelf zittend heeft ondergetekende vijf hele centimeters minder beenruimte dan in de Audi en dat is een serieus verschil. De hoofdruimte is een bescheiden centimeter groter dan in de Audi. Anders dan de eerdere generaties is de nieuwe CLS een vijfzitter. Met 520 liter is de bagageruimte niet heel veel kleiner dan die van de Audi, maar door het vierdeursconcept is die wel een stuk minder toegankelijk. Een in delen neerklapbare achterbank is leverbaar, zij het tegen meerprijs.

SCHERPTE

De opzet dat de A7 een sportief alternatief voor de A8 moet zijn, heeft Audi wellicht wat te zwaar opgepakt. Eenmaal onderweg met de auto valt op dat de andere afstelling van het onderstel het sublieme comfort van de A8 naar de achtergrond drukt. Daar kan de optionele luchtvering niet tegenop. De Sportback moet het van zijn scherpte hebben en dat gaat hem goed af. De Quattroaandrijving, de vierwielbesturing en het sportdifferentieel maken het samen mogelijk dat je ontzettend hard en ijzig neutraal door de bochten stuurt. Dat is ronduit indrukwekkend, maar we hadden er alleen nog wat meer feedback in de besturing bij willen hebben. Als de Audi toch gaat schuiven, begint dat bij de voorwielen. Het gewicht van het dieselblok doet zich hier gelden. Die diesel betekent ook dat de A7 geen transmissie met dubbele koppeling heeft, maar een achttrapsautomaat met een conventionele koppelomvormer. Dat mag de pret niet drukken, want hij schakelt razendsnel en gladjes. Alleen vanuit stilstand twijfelt hij net iets te lang voordat hij de koets op gang brengt.

Het hoge koppel van de V6 wordt door het 48 volt mild hybrid-systeem verhoogd. EQ Boost noemen ze dat bij Mercedes-Benz en dat vinden we ook op deze CLS. We konden voor deze test de 350d, die qua prestaties het beste naast de geteste Audi past, nog niet krijgen; reken de A7 daarom niet af op zijn iets lagere prestatieniveau. De CLS heeft nieuwe motoren en voor deze 400 d betekent dat een zescilinder lijnmotor met 340 pk en 700 Nm. Een zes-in-lijn? Jawel, na twee decennia V6’en is het roer om en heeft Mercedes ze weer ‘op een rijtje’. Daar zal het merk vast geen spijt van hebben, want de loop van deze motor is prachtig. Dat hoor je stationair al en met het klimmen van het toerental wordt dat alleen maar beter. Het is een heerlijk soepele machine met een zijdezachte, sequentiële negentrapsautomaat. Wat betreft het weggedrag lijkt de CLS net wat comfortabeler dan de A7, maar bij meer stuuruitslag voel je de weerstand snel toenemen en wordt het allemaal wat communicatiever. Om hem onderstuurd te krijgen, moet je de CLS nog wat meer afbeulen dan de Sportback. Zodra je je agressie kwijt bent en het weer rechtdoor gaat, is het gevoel van de rust die weerkeert des te opvallender.

BESTROOID

Niet alleen motorisch, maar ook wat betreft uitvoering lopen de beide exemplaren hier sterk uiteen. De totaalprijzen zijn dan ook als appels en peren en daarom is het des te belangrijker om even naar de basisprijzen en specifieke uitrustingen te kijken. ‘Kaal’ kost de Audi 89 mille en de Mercedes 98. De beter vergelijkbare 350 d gaat voor € 93.241 weg en dan zitten ze aardig bij elkaar in de buurt. Onze A7 Sportback is rijkelijk bestrooid met wat er maar op de optielijst te vinden was. Een bloemlezing van de meest begrotelijke extra’s: Pro Line S, Bang & Olufsen-hifi, nachtzichtassistent, vierwielbesturing, luchtvering, 21-inch wielen, laserverlichting met matrixtechniek en een glazen panoramadak. Alles bij elkaar drijft dat de prijs op tot € 144.757. De testauto heeft als extra’s onder meer de AMG-lijn, het rijassistentiepakket Plus, carbon sierlijsten en 20-inchwielen. Totaalprijs: € 116.309.