Audi A6 1.8 5V Turbo quattro (1999)

Met de hoogst opvallende A6 intensiveerde Audi de aanval op de gevestigde orde in het luxe segment. Het model ziet er niet alleen verbazingwekkend aërodynamisch uit, het is bovendien voorzien van (bijna) alle moderne techniek die Audi in huis heeft. Of het nu het ingeburgerde ABS is, of de elektronische systemen zoals EBV (remkrachtverdeling) en EDS (sperdifferentieel), ze zitten standaard op de A6. Terwijl ASR (anti-slipregeling), ESP stabiliteitsprogramma), Tiptronic automaat en uiteraard vierwielaandrijving als optie beschikbaar zijn.
Audi heeft voor de A6 een V8, twee moderne V6-motoren en drie TDI"s beschikbaar, met aan de basis van het gamma twee 1.8 viercilinders. De 1.8 5V Turbo gecombineerd met quattro-techniek is de hoofdrolspeler in deze test.
Automatisch ontstaan hooggespannen verwachtingen bij het zien van aanduidingen als turbo en quattro, dat is precies wat het merk voor ogen heeft. Dat imago is immers gevestigd in de jaren "80 met het quattro-kanon in de rallysport en later in de toerwagenracerij. Nu is die sportiviteit nog steeds terug te vinden in de S-modellen. Hoe zit dat dan met onze testauto? Geen S, maar wel quattro en dus toch sportief?
Een volmondig "ja" krijgt de wegligging. Vooral omdat onze A6 niet alleen met vierwielaandrijving is opgewaardeerd, maar ook nog met een sportonderstel. Het standaard wat week afgestemde A6-onderstel is
20 mm verlaagd, daarnaast met een stuggere demping en versterkte vering "op smaak" gebracht. Voeg daaraan toe lichtmetalen 16" velgen met bijbehorend breder, lager rubber (205/55) en het resultaat is een wegligging die een sportief rijgedrag volledig rechtvaardigt.
Maar sportiviteit houdt natuurlijk meer in. Zo moet de besturing niet alleen direct zijn, je wilt voelen wat er gebeurt. Dat laatste laat nog wat te wensen over, want al luistert de A6 onmiddellijk naar commando"s van zijn berijder, hij is wat vaag in het stuur. Dat went, te meer als je ervaart hoe stabiel de auto zich gedraagt.
Echte sportiviteit hangt verder uiteraard af van wat er onder de motorkap schuil gaat. De 150 pk sterke 20-kleps turbomotor heeft zijn kwaliteiten in zowel de kleinere Audi-modellen als in de VW Passat allang bewezen. In de 1425 kg zware A6 heb je evenmin het gevoel dat je je moet behelpen. Maar de 1.8 turbo is geen beest, eerder is hij vlot en vooral soepel. De sprint van
0-100 km/h legt hij af in 9,4 seconden, da«s best rap. De maximum trekkracht van 210 Nm is beschikbaar tussen 1750 en 4600 tpm. Bij lage toeren is er echter niet veel fut in huis. Pas als de turbo assistentie gaat verlenen, zo rond 2000 tpm, gebeurt er wat en vertoont de A6 atletische kwaliteiten. Echt uitzonderlijk zijn de inhaaltijden toch niet: met 9,9 seconden voor 80-120 km/h in "4" en
12,9 seconden in "5" is hij bijvoorbeeld langzamer dan
de Volvo S/V 40 T4.

Niet geheel bevredigend

Het testverbruik van de, overigens mooi stille, viercilinder valt met een gemiddelde van 1:9,5 niet tegen. Wie niet steeds maximaal beroep doet op het vermogen zal zeker op 1:10,3 kunnen uitkomen.
Eerlijk gezegd legt deze Audi 1.8 T quattro motorisch gezien geen spectaculaire sportiviteit aan de dag. Hij is weliswaar snel en soepel, maar zijn grootste talent zit "m in de betrouwbaarheid van zijn all-round wegligging. Dat laatste kost een berg geld. Het verschil tussen de gewone 1.8 Turbo (zo"n
f 80.000) en onze quattro wordt gevormd door meerprijzen voor de permanente 4WD, voor het sportonderstel en voor brede wielen/banden, totaal 14 mille.
Het comfort van onze testauto wordt nog verhoogd door tal van luxe zaken als uitstekende sportstoelen, lederen bekleding, een met leer bekleed sportstuur en volautomatische airco. Daardoor staat op het prijskaartje uiteindelijk dik f 100.000. Voor een heel ruime en mooi afgewerkte auto van vorstelijk formaat. Maar eigenlijk hoopten we voor dat geld op nog wat meer, specifiek in de machinekamer - dat zou ook beter recht doen aan de mogelijkheden die quattro-aandrijving voor het rijgedrag biedt.