Ariel Atom 3 Supercharged (2009)

Dit product van de kleine Engelse sportautofabrikant heeft een indrukwekkende kilo-per-pk-verhouding. We hebben het over 580 kilo en 300 pk, ofwel nog geen 1,93 kilo per pk. Om je een idee te geven: bij een Bugatti Veyron moet elke pk 1,89 kilo trekken, dus in theorie zou de Atom op de sprint gelijk opgaan met de 1.001 pk sterke Bugatti. In de praktijk blijken de vierwielaandrijving en DSG-versnellingsbak van de Veyron het echter te winnen van de achterwielaandrijving en handbak van de Atom. Daardoor blijft die volgens de fabriek steken op een toch niet onaardige 2,8 seconden naar 100 km/h. De motor is een blok van Honda, dezelfde tweeliter die we ook vinden in de Civic Type R, maar wel flink onder handen genomen. Onze Atom is voorzien van een  supercharger, waarmee de motor 300 pk levert. Tijdens onze proefrit kwamen wij vanwege een nat wegdek niet in de buurt van de  fabrieksopgave. Zelfs wegtrekken in twee zorgde voor gierende achterbanden en een dansende kont. Maar wat er vervolgens gebeurt, is nauwelijks te  beschrijven. In de auto voelt het alsof de voorwielen van de grond komen. Als een bezetene raast de Atom door de versnellingen.

Gelukkig geven lampjes op het stuur aan wanneer je moet opschakelen, want tijd om op je toerenteller te kijken, heb je niet. In de eerste drie versnellingen heb je niet meer dan enkele tellen per versnelling en ook de vier is zo voorbij. Pas in vijf kun je net een keer ademhalen, maar dan zit je allang op hoogst illegale snelheden. Deze auto is waanzinnig snel.

Gillende supercharger

De beleving wordt versterkt doordat je met je achterste slechts enkele centimeters boven het asfalt zit en de supercharger een gegil produceert dat de angstkreten van een eventuele passagier gemakkelijk overstemt. Omdat de luchtinlaat pal naast je oor zit, lijkt het alsof iemand met een opgefokte tandartsboor je oorlel wil aanvallen elke keer dat je gas geeft. Gas geven moet je trouwens altijd met beleid doen. Al rijd je zestig in drie en geef je vol gas, dan nog voel je de kont een grote stap opzij zetten. Het tegenstrijdige met dit linke karakter is dat

de Atom verbazingwekkend gemakkelijk te rijden is. Om de koppeling en de bak te bedienen, heb je geen fitnesstraining nodig; het gaat allemaal heel licht. Enkel de onbekrachtigde remmen vergen wat kracht, zeker omdat je vaak al harder rijdt dan je denkt. Maar niet te hard doorstampen; de Ariel heeft geen ABS, dus het gevaar van blokkerende wielen ligt op de loer. Het gripniveau is bijzonder hoog, je kunt met hoge snelheden de bocht in en in de bocht voelt de auto zó ontzettend  zeker aan dat je vanzelf de snelheid opvoert. Je loopt alleen risico door te vroeg en te hard op het gas te gaan.

De achterkant staat te popelen om opzij te komen. Soepel je gaspedaal indrukken is daarom het devies. Dit maakt de Ariel wellicht tot een gevaarlijke auto in de handen van onervaren bestuurders. Juist omdat-ie zo moeiteloos 'normaal' te rijden is, hebben mensen misschien weinig respect voor de dadendrang van dit stuk speelgoed. En dat is zeer onterecht. Kortom: begin dus rustig, want de enige 'elektronische' beschermengelen zitten in je hoofd, handen en voeten.