Alfa Romeo Giulietta 1.4 T – 2010 – 320.587 km - Klokje Rond

Tien jaar lang is de Alfa ­ Romeo Giulietta in produc­tie geweest. In al die jaren is er gek genoeg nooit een langsgekomen in Klokje Rond. Maar deze week hebben we beet. Jelle Nijdam meldt zich met zijn 120 pk 1.4 Turbo. “Twee jaar geleden was het de goed­koopste op Marktplaats. Toen had hij al een flinke kilometer­stand, maar ik heb er nog ruim 50.000 aan toegevoegd. Voor mijn werk reed ik van Utrecht naar Den Bosch, dat tikt wel ­ lekker aan. Inmiddels werk ik in Amersfoort, dus ik ben veel ­ minder gaan rijden. Waarom een Giulietta? Ik wilde graag iets ­ anders rijden dan bijvoorbeeld een Volkswagen Golf.”

Tijdens de vele kilometers is de Alfa een trouw vervoermiddel­ gebleken. “Hij heeft maar weinig last van Alfaritus. Van roest heb ik nooit iets gemerkt en ook de elektronica is betrouwbaar.­ Alleen de draadboom bij de ­ achterklep levert nog weleens problemen op. Dan gaat bijvoor­beeld bij het remmen ook het achteruitrijlicht branden. Ik heb dat zelf al een paar keer gefikst en nu zit die draadboom vast met krimpkousjes. Maar dat is ook het enige noemenswaardige ­ gebrek geweest. Vandaag ben ik vooral benieuwd hoe de onder­kant eruitziet. Ooit heb ik hem op de brug gehad om de achterrem­men te vernieuwen maar stom genoeg heb ik toen helemaal niet op de staat van de bodem gelet.”

OP ÉÉN KANTJE

Binnenkort gaat de Alfa waar­schijnlijk op de schopstoel bij Jelle. “Aan het einde van het jaar krijgt mijn vriendin een leaseauto, vandaar. En ik ben benieuwd hoe lang mijn Alfa nog betrouwbaar blijft. Ik werk als arts, dus het is wel belangrijk dat ik erop kan ­ vertrouwen. Ik ben echt heel benieuwd naar de uitkomst van de keuring.”

Terug van zijn proefrit heeft ­ keurmeester Joep Schuurman goed en slecht nieuws. “Alle ­ punten die ik heb opgeschreven passen op één kantje, dus het is te overzien. Maar ik moet wel zeggen dat deze auto voelt als een oude dame. Het piept en kraakt en voelt allemaal wel heel erg soepel. En volgens mij is de dame ook een beetje inconti­nent. In elk geval rijdt de auto niet meer als een echte Alfa ­ Romeo.” Joeps meest serieuze klacht luidt bijna meteen het ­ einde van de auto in. “De motor klinkt helemaal niet goed. Als het toerental toeneemt tot zo’n 4.000, dan hoor je een flinke ­ ratel. Ik denk dat er een zuiger aan het kantelen is. Dat is een ­ teken dat de motor versleten is. Ik geef ’m nog tienduizend kilo­meter, dan is het wel afgelopen.”

Tja, met de aankondiging van de doodsratel weet Jelle meteen meer over de toekomstige ­ betrouwbaarheid van zijn auto. “Het was mij al opgevallen dat ik sinds kort wel erg vaak olie moet bijvullen. Inmiddels moet er elke tweeduizend kilometer een halve liter bij.” En laat dat nou precies het signaal zijn dat het einde nadert. “Ik had het idee dat het lag aan een lekkage van de ­ oliekoeler. Ik dacht dat het nog wel kon worden opgelost.”

AFGESTEMPELD

Toen Jelle de auto kocht, werd hij de derde eigenaar. Er zat een volledig afgestempeld boekje van de dealer bij. Zelf heeft hij de auto bij de dealer ook het nodige onderhoud laten geven. Niette­min komt Joep problemen tegen die hij wel vaker ziet bij door ­ dealers onderhouden auto’s. “In al die ­ jaren is er bijvoorbeeld ­ niemand op het idee gekomen om er eens nieuwe schokdem­pers onder te zetten. Het onder­stel is volledig versleten. De auto deint na en geeft geen feedback meer in het stuur.”

Joep komt heus wel sporen van onderhoud tegen. “Ik zie hier wat resten van een spray waarmee het kraken van rubbers is op­gelost”, roept hij als hij met zijn lamp de onderdelen van de op­hanging beschijnt. En verder is er, zoals vrijwel altijd, kritiek op de banden. “Tijdens het rijden merk je een enorm lawaai vanaf de achterbanden. Die zijn gewel­dig aan het cuppen. Dat is vreemd, omdat het Michelins zijn. Die doen dat niet gauw. Maar gezien de versleten schok­dempers begrijp ik het toch wel. Daardoor is er onregelmatig wegcontact en daar gaan de banden raar van afslijten.”

Als de auto op de brug staat, is de vraag hoe het gaat met de roestvorming aan de onderzijde. Maar na twaalf jaar is er nog geen spat te ontdekken. Zonde dat de motor om zeep is en dat het onderstel is verwaarloosd. Anders had de Giulietta zeker nog een rondje meegekund. Gelukkig heeft Jelle gespaard voor iets anders. “Misschien koop ik een Giulietta van een­ recenter bouwjaar, of een BMW 1-serie. Natuurlijk is dit slecht nieuws, maar als je in een twaalf jaar oude auto rijdt met zo’n hoge kilometerstand, weet je natuurlijk dat die niet meer het eeuwige ­leven heeft.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“De motor staat op instorten. Met de rest van alle slijtages rijdt hij nog wel even door, maar hij is knap versleten.”