Alfa Romeo Giulietta 1.6 JTDm 105 Distinctive (2011)

Al sinds de Middeleeuwen (nou ja, bij wijze van spreken dan ...) speelt het uiterlijk een belangrijke rol bij Alfa Romeo. De prachtige 156 was zonder z'n lekkere lijnen vast niet zo'n eclatant succes geworden en ook de nieuwe Giulietta moet het voor een deel hebben van z'n fraaie looks. Daarbij vallen vooral de fraaie grille, de wigvorm en de wulpse rondingen op. Ze maken van de Giulietta een stoere, sportieve verschijning.

Het interieur ziet er verfrissend uit en creëert vooral dankzij de aluminiumkleurige strip een gevoel van ruimte. Het dashboard ziet er opgeruimd uit en zit in ergonomische zin beter in elkaar dan ooit.

Pittige diesel
Onder de motorkap van onze testauto zit een 1,6-liter viercilinder commonraildiesel die het dankzij een turbo en een intercooler brengt tot een vermogen van 105 pk en 320 Nm aan trekkracht. Hij maakt de auto lekker pittig, zeker in de D-stand van het DNA-systeem waarmee deze diesel-Giulietta is uitgerust. Dat maakt echt een enorm verschil. Zoals bekend oefent de schakelaar op de tunnelconsole z'n invloed uit op het motormanagement, waarbij je kunt kiezen uit de Dynamic-, Normal- en All Weather-stand. In de laatste twee voelt de Giulietta enigszins tam, maar schakel naar 'D' (waarbij er een finishvlaggetje op het display verschijnt) en de Alfa reageert meteen merkbaar feller op het gaspedaal. Alsof-ie ineens een anaboleninjectie krijgt. Hoe kan dat? Wel, in 'D' maakt de Giulietta gebruik van z'n 'overboost', waarbij de motor door een hogere turbodruk meer lucht krijgt aangeboden en uiteindelijk tot 320 Nm aan koppel komt. In stedelijk verkeer kan de Giulietta door z'n bijterige gasrespons zelfs wat nerveus worden.
U wilde een cuore sportivo? Dan krijgt u een cuore sportivo! Dan is het toch fijn dat je ook Normal kunt selecteren. Voor de rest wil je de Alfa eigenlijk altijd in D rijden. Die bijterigheid zorgt er trouwens meteen voor dat je de Giulietta ervaart als 'net dat beetje meer auto'. DNA is geen absolute noodzaak, maar juist details als dit systeem maken de Alfa Romeo tot een auto die je er regelmatig aan herinnert dat het leven niet zuiver doelmatig hoeft te zijn.

Even wennen
De besturing in de Giulietta is wat aan de zware kant. Je moet best wat kracht zetten om de gewenste richting op te gaan. Dat is even wennen, maar het voelt stevig en past wel in een auto als de Giulietta. Het is zeker geen reden om deze auto te laten staan. Besturing en onderstel geven een stevige indruk, maar stellen je nooit voor verrassingen. Je kunt de auto zeer precies daar zetten waar je hem hebben wilt. De Alfa Romeo heeft standaard namelijk een effectief hulpje aan boord om netjes op koers te blijven. Het maakt deel uit van het elektronische stabiliteitsprogramma en bootst de werking van een sperdifferentieel na. Slipt het binnenste wiel door, dan remt het Q2-systeem dat wiel lichtjes af, om zo bliksemsnel meer aandrijfkrachten naar het buitenste wiel te sturen. Je voelt de ingrepen lichtjes, maar dat neem je snel voor lief zodra je merkt dat onderstuur voor een groot deel tot het verleden behoort.