Yue Loong Feeling - Eerste rijtest - Uit de Oude Doos
Eenmalige exercitie
Zo af en toe komen we tijdens het bladeren door de AutoWeek van precies 30 jaar geleden nog wel eens een toen nieuwe auto tegen die je tegenwoordig amper nog ziet. In een enkel geval is het er een die zelfs altijd zeldzaam is gebleven. Dat tweede geldt voor de Yue Loong Feeling.
Er lijkt een ware vloedgolf aan Chinese merken deze kant op te komen. Na eerdere mislukte pogingen om hier Chinese auto's aan de man te brengen, denk aan Landwind en Brilliance, lijkt het deze keer echt menens te zijn. Nieuwkomers uit landen die in Europa nog naam moeten maken kennen we al veel langer. Denk daarbij ook aan de opmars van Japanse en later Zuid-Koreaanse auto's. Er was echter ook nog een keer een Taiwanese inzending, die luisterde naar de naam Yue Loong Feeling. Een dappere poging, maar daarmee hield het eigenlijk ook wel op.
30 jaar geleden konden we de inspanningen van de Taiwanezen aan den lijve ondervinden toen we met de Feeling op pad gingen. De auto maakte ondanks zijn op tal van fronten aangepaste koetswerk op het eerste gezicht direct een enigszins vertrouwde indruk. Yue Loong had namelijk de Nissan Stanza (T11) als basis gebruikt. Dat betekende ook dat de jaren 80 nog tot in de kleinste gaatjes aanwezig waren in de auto die in 1992 op de Nederlandse markt zou verschijnen. Dat wierp al een beetje een schaduw vooruit.
Toen we ermee op pad gingen, was het vooral heel erg om de gedateerde dingen heen kijken om er positieve zaken aan te ontdekken. Vanuit een complete, maar bepaald niet meer eigentijdse cockpit liet de Yue Loong Feeling zich comfortabel over 's lands wegen sturen. De wegligging beviel ons heel prima en ook de van Nissan geleende 1.8 deed goed zijn werk. Wel werd de vierpitter boven de 4.000 tpm erg goed hoorbaar in de Feeling, iets dat ongetwijfeld verband hield met matige geluidsisolatie en niet zo zeer met de motor zelf. De versnellingsbak had behoorlijk lange schakelwegen en voelde niet erg verfijnd aan, als er dan toch een klacht over de techniek geleverd moest worden.
Er lagen eind 1991 al grootse plannen op tafel voor de Nederlandse markt, die wij toen al in konden zien. Begin 1992 zou de Yue Loong Feeling op de markt komen in drie uitvoeringen: een 1.6 LS, 1.8 LSX en 1.8 GTX (de auto die wij reden). Een automatische versnellingsbak werd ook leverbaar. We waren benieuwd of het de Nederlandse koper kon bekoren, maar voorzagen een moeizaam verhaal: "De Feeling is een auto die het op de Nederlandse markt niet gemakkelijk zal krijgen. Hij zit in een klasse waar de concurrentie moordend is. Veel zal afhangen van de definitieve prijsstelling. Onze eerste indruk is dat de door de importeur verwachte basisprijs van zo'n 30 mille te hoog is voor het gebodene. Onze gedachten gaan meer uit naar een basisprijs van zo'n fl. 27.000."
De vrees voor Yue Loong werd niet lang daarna bewaarheid. Er kwamen er 130 naar Nederland en slechts 122 exemplaren werden verkocht. Die werden niet lang na de verkoop alweer teruggekocht door de importeur, onder meer wegens een compleet gebrek aan onderdelen voor onderhoud. Klanten kregen de volledige nieuwprijs terug en konden een andere auto uit het portfolio van importeur Abemy (onder andere Mitsubishi, Hyundai en FSO) terugkopen. Officieel zouden alle 130 in Nederland geregistreerde Feelings terug naar Taiwan zijn gegaan, al doet er ook een gerucht de ronde dat de Nederlandse Yue Loongs in Afrika terecht zijn gekomen om daar dienst te doen als taxi. Er is voor zover bekend nog één Yue Loong Feeling in Nederland gebleven (vanaf foto 4), die we in 2015 in levenden lijve konden aanschouwen. Die staat nog altijd op kenteken, alleen heeft-ie momenteel geen geldige apk. Mocht je 'm ooit toch nog eens spotten, dan is het zeker een inzending voor 'In het Wild' waard!
