Menu
Citroën maakt zich op voor de onthulling van een 'sedan in het C-segment'. Hoewel het nog te bezien valt wat dat concreet betekent, is in elk geval bekend dat de opvolger van de C4/C4 Cactus eraan komt. Tijd om eens wat gebruikte voorgangers uit het occasionaanbod te plukken.
Ergens moet je een grens trekken, dus verder terug dan de ZX gaan we even niet. Vergis je niet, dit is inmiddels ook alweer een 27 (!) jaar oude auto en niet geheel verrassend is het ook direct de goedkoopste uit dit rijtje. De ZX werd twee jaar voor de bouw van dit exemplaar geïntroduceerd en met dit model verloor Citroën duidelijk wat van zijn extravagantie van eerdere decennia. Een onuitwisbare indruk maakte het lijnenspel weliswaar niet, maar het rijgedrag was opvallend goed. De helaas niet geheel probleemloze meesturende achteras droeg daaraan bij en zorgde ervoor dat de ZX niet alleen comfortabel, maar ook vrij dynamisch reed. Dit exemplaar heeft de slechts 75 pk sterke atmosferische 1.4 onder de kap, dus verwacht geen wolf in schaapskleren. Voor net geen € 800 kun je echter niet snel echt reden tot klagen hebben.
Na de ZX borduurde Citroën voort op dezelfde (met de Peugeot 306 gedeelde) basis. Dat platform had zich bewezen en mocht in gemoderniseerde versie ook door met de frisse koets van de Xsara erop. Opnieuw gold dat het ontwerp niet voor een aardverschuiving zorgde, zeker niet naast de Peugeot-broer. Toch leverde de Xsara Citroën een behoorlijk verkoopsucces op en nog altijd is het tweedehandsaanbod rijkelijk gevuld. Een Xsara kost relatief geen fluit meer, maar toch heb je dan een nog redelijk moderne en prettig rijdende auto. Zeker als je, zoals bij deze facelift-Xsara, de 2.0-zestienklepper in de neus hebt liggen.
De eerste generatie van de Citroën C4 liet zien dat de Fransen hun eigenzinnigheid weer terug hadden. Na de wat onopvallende ZX en Xsara was dit echt iets heel anders. Vooral de driedeurs 'Coupé' weet hier op de redactie nog wel wat handjes op elkaar te krijgen dankzij zijn bijzondere kontje. Als je ervoor in de markt bent, is de VTR zeker aan te raden. Een scheurmonster is het niet, maar je wilt toch minimaal de 109 pk sterke 1.6 (die van voor de THP) en als VTR is hij leuk aangekleed. Hoewel zo'n C4 in het rood misschien nog wel het best tot zijn recht komt, is ook deze zwarte zeker geen gekke verschijning.
Zo opvallend als de eerste C4 was, zo anoniem was de tweede. Hoewel het ontwerp de tand des tijds aardig heeft doorstaan, is het van dit hele rijtje toch wel de minst opvallende auto. Tegelijkertijd oogt het allemaal nog wel redelijk fris en het rijdt ook prima. Het is wel oppassen voor de HDI's van toen, want die zijn helaas niet zo probleemloos als je misschien van een Franse dieselmotor zou verwachten. De 1.6 VTi die in deze generatie van de C4 lag, was beter dan die van zijn voorganger, dus schotelen we er daar eentje van voor. Deze C4 zit ook nog aardig in zijn spullen en dat is natuurlijk wel zo lekker.
Net toen we dachten dat de C4 toch een wat saaier pad was ingeslagen, kwam Citroën met de C4 Cactus op de proppen. Helemaal in één bloedlijn met eerdergenoemde auto's zat de Cactus niet, maar we kunnen hem natuurlijk niet achterwege laten. Wat een heerlijk opvallend ding is dit toch. Zo jammer dat bijna heel leaserijdend Nederland voor een zwarte of andere saaie uitvoering ging. Doe eens gek, koop een paarse! Of een knalgroene natuurlijk, zoals de C4 Cactus destijds aan de wereld werd voorgesteld. Voor een bijzonder schappelijke prijs is de excentriekeling tegenwoordig al tweedehands te rijden. Comfortabel op z'n Frans, maar geen stuurwonder. Ook de bediening is hier en daar wat eigenaardig. Saai is het in elk geval niet en wat dat betreft is hij een stuk leuker dan alternatieve keuzes in die prijsklasse!
