Toyota Avensis (2000) - Facelift Friday
De eerste Toyota Avensis is in veel opzichten een ware tegenpool van de auto’s die momenteel de verkoopranglijst bevolken. De zeer bescheiden middenklasser kreeg in 2000 een al even bescheiden facelift, die zijn aanblik toch flink moderniseerde.
Tegenwoordig zijn auto’s vrijwel zonder uitzondering zelfbewuste types met een brutaal of in ieder geval als zodanig bedoeld lijnenspel. Hoeken, vouwen, ‘black packs’, grote wielen en ledverlichting zorgen ervoor dat zelfs een B-segmenter tegenwoordig oogt alsof hij je het liefst met huid en haar zou verslinden. Een Toyota Avensis is er tegenwoordig helemaal niet meer, maar de laatste editie van dit model was ontegenzeggelijk ook behept met deze modieuze brutaliteit.
Dat is niet altijd zo geweest, zoals wij allen weten. Rond de eeuwwisseling waren auto’s veel bescheidener gevormd. Het toppunt van die bescheidenheid kwam uit Japan, wat de modellen van het Mazda-vóór-Zoomzoom en het Toyota van de jaren negentig steevast de bijnaam ‘grijze muis’ opleverde.
Ingetogen
De eerst Avensis was zo’n grijze muis. Het model volgde in 1997 de al even bescheiden Carina E op en geldt officieel als een middenklasser, ofwel een D-segmenter. Door de ogen van nu komt deze Passat-rivaal echter over als een auto van een klasse kleiner en met de meetlat erbij is hij dat naar hedendaagse maatstaven eigenlijk ook. De ingetogen, smalle koets doet geen enkele moeite om de auto stoerder te laten voorkomen dan hij is, maar oogt wel netjes, representatief en opgeruimd.
Drie carrosserievormen
Is dat dan saai? Daarover kun je twisten. Spannend is het zeker niet, maar het voert te ver om te zeggen dat de auto’s van de Europese concurrentie nu zoveel spannender waren in de late jaren negentig. Geheel naar de gebruiken van toen leverde Toyota de Avensis als sedan, als liftback én als stationwagon, die in Japan als Caldina door het leven ging.
Helder glas
In 2000 vond Toyota het tijd om zijn ingetogen middenklasser te moderniseren. Daarbij werd de vorm van koplampen en grille geen geweld aan gedaan, maar toch is een late Avensis vrij eenvoudig van een vroege te onderscheiden. Zo verloren de koplampen hun donkere behuizing en werden ze voorzien van helder glas, wat al tien jaar eerder door Honda was geïntroduceerd. Het merklogo verhuisde van de motorkap naar de grille, die behalve de buitenranden van zijn chroom werd ontdaan.
De bumpers behielden hun in zwart uitgevoerde bovenzijde, maar kregen wel een andere indeling onderaan. Een plattere, strakkere combinatie van luchtinlaten en mistlampen en een iets hoger gemonteerde kentekenplaat maken de Avensis ook hier toch net even anders.
Rood en geel
Aan de achterzijde vallen (uiteraard) vooral de lichtunits op. De traditioneel in rood, wit en oranje uitgevoerde clusters gaan vanaf 2000 gekleed in een combinatie van rood en een opvallend geel-achtig oranje, opnieuw met gebruik van helder glas. De indeling wordt met de eeuwwisseling bovendien strakgetrokken, doordat de scheiding tussen de lichtsegmenten vanaf dat moment door rechte lijnen wordt gemaakt.
